Κεραυνός  εν  (αν)Αι(ρυ)θρία     

του  Θύμιου  Γεωργόπουλου  

Κυβίστηση  επί  μονής  δοκού

Η λέξη «κυβίστηση» σημαίνει κωλοτούμπα και προέρχεται από το αρχαίο ρήμα «κυβιστώ», που σήμαινε αναστρέφομαι με κάτω το κεφάλι.

Είναι αυταπόδεικτο ότι κάθε άνθρωπος -στην παιδική του ηλικία- έχει πραγματοποιήσει ουκ ολίγες κωλοτούμπες. Ωστόσο μόνο ελάχιστοι έχουν κατορθώσει να εξελίξουν το παιδικό παιχνίδι σε, υψηλού επιπέδου, ενόργανη γυμναστική άσκηση και ακόμα λιγότεροι στην, υψίστου βαθμού δυσκολίας, άσκηση που αποκαλείται “κυβίστηση επί μονής δοκού. ”

Η “κυβίστηση επί μονής δοκού ” καταδεικνύει αρτιότητα και ακρίβεια στις κινήσεις, που είναι αποτέλεσμα πολυετούς προετοιμασίας  και υψηλής εσωτερικής συγκρότησης και ισορροπίας.

Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει στην πολιτική. Εκεί οι κυβιστήσεις καταδεικνύουν ακραίο και φτηνό καιροσκοπισμό, που είναι αποτέλεσμα ευκαιριακού ωφελιμισμού και ασυγκράτητης ανισορροπίας.

Έτσι αυτό που στην γυμναστική αποτελεί επίτευγμα και γεννά τον θαυμασμό, στην πολιτική αποτελεί κατάντημα και γεννά την χλεύη.

Όταν ακόμα και τα αδηφάγα κανάλια  δείχνουν σεβασμό στον αδικοχαμένο Μιχάλη Ζαφειρόπουλο, μαζί με τους  συναδέλφους του, μαζί με σύσσωμο τον πολιτικό κόσμο, εκτός από το κόμμα του, τότε η έκδηλη προσπάθεια για πολιτική εκμετάλλευση νεκρού δεν είναι απλή κυβίστηση, είναι κορυφαία αθλιότητα.

Θαυμάστε «ήθος»:

ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ (ο εξαμηνίτης αντιστασιακός): “Οι πολίτες αισθάνονται όλο πιο ανασφαλείς. Και αυτό σε ένα ευνομούμενο κράτος δικαίου δεν μπορεί και δεν γίνεται ανεκτό.”

ΔΕΝΔΙΑΣ (ο μετριοπαθής της δικαιοσύνης) “Η δολοφονία του Μ. Ζαφειρόπουλου επιβεβαιώνει σε κάθε περίπτωση ότι η χώρα διανύει μία περίοδο βίας και αίματος εδώ και 2,5 χρόνια. ”

ΒΟΡΙΔΗΣ (ο τσεκουράτος – κυριολεκτικά): “Οι εγκληματικές οργανώσεις κυριαρχούν, δεν υπάρχει κράτος. ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ. Να ξαναγίνει η ασφάλεια των πολιτών προτεραιότητα της πολιτείας.”

Από την άλλη  ο «ηθικός βραχίονας» της τρέχουσας πολιτικής που ακούει στο όνομα ΝΤΟΡΑ, προσπάθησε «Ακραίως» να συνδέσει την δολοφονία του Μ. Ζαφειρόπουλου με την τρομοκρατία, τα Εξάρχεια και τον….. Μαδούρο.

Όταν σηκώνεις παντιέρα για τις κυβερνητικές ευθύνες στην μόλυνση του Σαρωνικού και δηλώνεις ότι “όχι σε 40 ημέρες αλλά ούτε σε 40 χρόνια δεν θα τελειώσουν το έργο τους τα συνεργεία καθαρισμού των ακτών”, και ενώ η απορρύπανση ολοκληρώνεται (εντός χρονοδιαγράμματος) και συ δεν βγάζεις άχνα, τότε  η κυβίστηση είναι ίδια με του Καραγκιόζη έξω από το Σαράι.

Όταν μιλάς, σε κάθε ευκαιρία, για τον τρομερό και «αιμοσταγή  δικτάτορα» Νικόλα Μαδούρο της «κολασμένης» Βενεζουέλας, αλλά επιβάλλεις «σιγήν ασυρμάτου» στα φιλικά σου κανάλια  για την μη μετάδοση της είδησης ότι η παράταξη του («εξαποδώ»)  Μαδούρο κέρδισε στις εκλογές για την ανάδειξη κυβερνητών σε 17 από τις 23 πολιτείες της χώρας του, τότε η κυβίστηση είναι σαν της χαζοχαρούμενης κοκκινοσκουφίτσας μπροστά στην γιαγιά - λύκο.

Όταν ουρλιάζεις κατά της ιατρικής κάνναβης και χτυπάς τις πένθιμες (για την περίσταση) καμπάνες του Αμβρόσιου, ενώ βγάζεις τον σκασμό (νομίζοντας  ότι απευθύνεσαι σε –κυριολεκτικά- βλαμμένους) στο γεγονός ότι η, ευρείας χρήσεως, Μορφίνη για την ανακούφιση από τους πόνους παράγεται από το Όπιο, τότε η κυβίστηση σου είναι σαν του κλόουν στο «τσίρκο Μεντράνο».

Όταν σκίζεις –πατριδοκάπηλα-  τα ιμάτια σου γιατί η Τουρκία  ενισχύεται στρατιωτικά με F35 ενώ εμείς μένουμε πίσω εξοπλιστικά, και αφού ο πρωθυπουργός υπογράφει για τον εκσυγχρονισμό των Ελληνικών F16, εσύ συνεχίζεις και σκούζεις ότι “ο Τσίπρας ξοδεύει δισεκατομμύρια για στρατιωτικές δαπάνες”, τότε η κυβίστηση σου (και συ μαζί) είστε «για πολλές κλωτσιές».

Αφού δεν το χεις , άστο καημένε!

Ή όπως έλεγε ο Εγγονόπουλος στο ποίημα του «Μπολιβάρ»:

“Στρατηγέ/τι ζητάς στη Λάρισα/συ/ένας/Υδραίος;”

Κεραυνός  εν  (αν)Αι(ρυ)θρία
     

του  Θύμιου Γεωργόπουλου   

Εξωγήινος αυτοεξευτελισμός

Συζητώντας ένα βράδυ με καλούς φίλους για πολιτική, διαφωνούσαμε ως προς την δυνατότητα της ελεύθερης  επιλογής ενός
πολιτικού να δηλώνει (ακόμα και στην ταυτότητα του) «εν αναμονή πρωθυπουργός».

Οι συντρηπτικά περισσότεροι φίλοι μου ισχυρίζονταν ότι κάθε ελεύθερος πολίτης πρέπει να έχει το δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού στον δημόσιο
χωρό, καταλήγωντας πως “ειδικότερα δε αν πιστεύει ένας  πολιτικός ότι είναι «εν
αναμονή πρωθυπουργός», καλώς κάνει και το δηλώνει”.

Εγώ πάλι (που θεωρούμαι ακραιφνής φιλελές) ισχυρίστηκα «μετ’ επιτάσεως και βροντωδώς» πως “όχι, δεν αποτελεί αυτό διαδικασία ελευθέρας βουλήσεως, εφ’ όσον δεν συνοδεύεται  υ-π-ο-χ-ρ-ε-ω-τ-ι-κ-ά  από ιατρική γνωμάτευση ψυχιάτρου”.

Μάλιστα δε -για να αιτιολογήσω τον βάσιμο ισχυρισμό μου-  στα απορημένα βλέμματα των συνομιλητών μου απάντησα με το ακόλουθο ακλόνητο επιχείρημα, που αποτελεί και αληθινή ιστορία:

“Μπήκα στον κόπο να μιλήσω με έναν ειδικό, κάτι που αμφιβάλλω αν έχετε κάνει εσείς. Μου είπε μια ιστορία, ότι πήγε ένα παιδί που του είπε ότι θέλει να αλλάξει επάγγελμα και από «άριστος» να γίνει «εν αναμονή πρωθυπουργός» γιατί του το ζήτησε ένας εξωγήινος στον Ομαλό”.

Μετά από αυτό, όπως καταλαβαίνετε, τόμπολα οι φίλοι μου. Έπεσαν
κάτω  «τ’ανάσκελα σαν τις κατσαρίδες».

Για να σοβαρευτύμε (όσο γίνεται με αυτά που ζούμε, γιατί ζούμε μεγάλες στιγμές) και να το ξεκαθαρίσουμε. Σε μια ελεύθερη και ευνομούμενη πολιτεία, ακόμα και το δικαίωμα στον αυτοεξευτελισμό είναι αναφαίρετο. Θα πρέπει όμως να γίνει σαφές ότι η άσκηση αυτού του δικαιώματος (που οδηγεί την
διεξαγωγή της συζήτησης με όρους μεσαίωνα και σκοταδισμού) δεν αποτελεί
προνόμιο, αλλά έσχατη κατάντια. Ιδίως εάν ο αυτοεξευτελισμός έχει ανέλθει σε δυσθεώρητα ύψη.

Γιατί είναι αυτοεξευτελισμός και κατάντια να συναντάται ένας αρχηγός με πολίτες που τους αφορά το θέμα (διεμφυλισμός), να τους υπόσχεται ότι
θα ψηφίσει επι της αρχής το νομοσχέδιο και -την κρίσιμη ώρα- να αλλάζει
κατεύθυνση 180 μοιρών, σε μία προσπάθεια να συσπειρώσει το κόμμα του και να δημιουργήσει πρόβλημα στην κυβερνητική συνοχή (λόγω των ΑΝΕΛΛ).

Όταν ένας πολιτικός τοποθετείται στην δημόσια σφαίρα, όχι για να είναι κοινωνικά χρήσιμος αλλά πολιτικά οφελούμενος, τότε φασκελοκουκούλωστα!

Γιατί είναι αυτοεξευτελισμός και κατάντια για την κομμουνιστική
αριστερά(;) της Ελλάδας να δηλώνει ότι “αμφισβητείτε τον φυλετικό διαχωρισμό άνδρα-γυναίκας ως αντικειμενικό γεγονός και παρουσιάζετε ότι το φύλοείναι κάτι το ρευστό και μεταβαλλόμενο, από τη στιγμή που δεν αποδέχεστε κανένα αντικειμενικό κοινωνικό υπόβαθρο. Αυτό, όμως, είναι ανορθολογισμός και δυστυχώς όσο και αν εμφανίζεται ότι αφορά μόνο τον φυλετικό προσδιορισμό, αναπαράγεται σε όλες τις πλευρές της κοινωνικής ζωής”  και επί της ουσίας να ταυτίζεται πλήρως (εκκινώντας από διαφορετική αφετηρία) με τον «Άγιο» Πειραιώς Σεραφείμ, τότε φασκελοκουκούλωστα!

Γιατί είναι αυτοεξευτελισμός και κατάντια για την ΔΗΣΥ όταν η Φώφη
απουσιάζει από την ψηφοφορία (τυχαίο; Δεν νομίζω) και  καταγγέλεται από
τον συνυοψήφιο της Γ. Καμίνη, να δηλώνει με ύφος «υπεράνω»: “Δεν απαντώ σε μικρότητες”, τότε φασκελοκουκούλωστα!

Γιατί είναι αυτοεξευτελισμός και κατάντια για την αντιπολίτεση του
τόπου, όταν  ο βουλευτής του Ποταμιού Γ. Μαυρωτάς δηλώνει ότι ο ίδιος και
ο Σ. Θεοδωράκης τις τελευταίες ώρες δέχτηκαν πιέσεις να αλλάξουν στάση (να
καταψηφίσουν) για να πέσει η κυβέρνηση, τότε φασκελοκουκούλωστα!

Όσο για τον Κούλη και τους εξωγήινους, ένας «γνωστός» του
 από παλιά, ο Βολταίρος, έδωσε την απάντηση:

“Όταν αυτός που του μιλάνε δεν καταλαβαίνει τίποτα και όταν αυτός που του μιλάει δεν καταλαβαίνει επίσης απολύτως τίποτα, αυτό είναι μεταφυσική.”

Κεραυνός  εν  (αν)Αι(ρυ)θρία     

του  Θύμιου  Γεωργόπουλου  

Με  μπλέ  και  πράσινους  κόκκους

Ειλικρινά,  ώρες – ώρες πιστεύω ότι πρέπει να είναι κανείς  by default ηλίθιος και όχι απλώς αγαθός ή καλοπροαίρετος  (όπως άλλωστε είμαστε οι συντρηπτικά περισσότεροι) για να παίρνει στα σοβαρά  την -και πρόσφατα επαναλαμβανόμενη-  δήλωση της Φώφης “έχουμε την χειρότερη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης”.

H λαϊκή σοφία απαντάει, σε τέτοιες περιπτώσεις, με τις παροιμιώδεις φράσεις “εκεί που μας χρωστάγανε μας πήραν και το βόδι” ή ακόμα “βγάλε την σκούφια σου και βάρα μας” ή τέλος “στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σκοινί” ή με την νεολαιίστικη έκφραση “άσε μας κουκλίτσα μου” που δηλώνει απέχθεια για κάποια φρικαλέα, εξωφρενική και  -αυταπόδεικτα-  εκτός τόπου και χρόνου, ατάκα που εκστομίστηκε.

Βέβαια είναι γνωστό ότι “το γαρ πολύ της θλίψεως γεννά παραφροσύνη”  αλλά και πάλι η «τρομπαδόρες» δήλωση ποιόν πείθει;

Ας μας απαντήσει λοιπόν η «ηγήτωρ» Φώφη:

Eίναι “η χειρότερη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης ”που μας έζεψε στο Δ.Ν.Τ., που μας αλυσόδεσε με μνημόνια, που μας καταδίκασε σε αυστηρά απομόνωση και επιτροπεία, που πήρε την ανεργία (το 2009) στο 9% και την εκτόξευσε (το 2013) στο 28%;

Eίναι “η χειρότερη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης ”που  κατάργησε την καταβολή του Δώρου Χριστουγέννων, του Δώρου Πάσχα και του Επιδόματος αδείας (είναι 2 μισθοί, κατ’ έτος, αυτοί) απ’ όλους τους Δημοσίους υπαλλήλους και τους συνταξιούχους, που περιέκοψε 12 φορές (σε μια τριετία) τις συντάξεις μειώνοντας τες 40% και πετσόκοψε (εν μία νυκτί) τον κατώτατο μισθό από 751 ευρώ στα 586 μεικτά, για δε τους νέους (μέχρι 25 ετών) στα 511 ευρώ μεικτά;

Eίναι “η χειρότερη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης”που κατάργησε τις συλλογικές συμβάσεις, που αύξησε το ποσοστό απολύσεων, που μείωσε το ύψος και τις προϋποθέσεις της αποζημίωσης, που διέλυσε τα ασφαλιστικά ταμεία και υφάρπαξε το σύνολο σχεδόν των αποθεματικών  τους;

Eίναι “η χειρότερη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης” που απέλυσε καθαρίστριες, σχολικούς φύλακες, δημοτικούς αστυνομικούς, διοικητικούς των πανεπιστημίων, που έστειλε σε πρόωρη συνταξιοδότηση περισσοτέρους από 300.000 δημοσίους υπαλλήλους, που κατάργησε νοσοκομειακές μονάδες και συγχώνευσε σχολικές αίθουσες αλλά και ολόκληρα σχολειά, απολύοντας ταυτόχρονα γιατρούς, νοσηλευτές και εκπαιδευτικούς;

Eίναι “η χειρότερη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης” που δημιούργησε 2,5 εκατομμύρια ανασφάλιστους, που θέσπισε το 5εύρω για τα εξωτερικά ιατρεία των νοσοκομείων και το 25εύρω για την εισαγωγή σ’ αυτά και που έστελνε τον λογαριασμό (των απόρων) στις ΔΟΥ;

Είναι “η χειρότερη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης” που επέβαλε το «Χαράτσι  στην ΔΕΗ» (νυν ΕΝΦΙΑ) για κάθε κατοικία (ακόμα και την πρώτη) ακόμα και για τους άπορους, που εφηύρε τα αντικειμενικά κριτήρια και για τους άνεργους;

Μήπως είναι “η χειρότερη κυβέρνηση της μεταπολίτευσης” που:

Mείωσε την ανεργία (σε 2 χρόνια) 7%, έδωσε ελεύθερη πρόσβαση στην Δημόσια υγεία σε 2,5 εκ. ανασφάλιστους, προσέλαβε τους απολυμένους, προσέλαβε (μέχρι τώρα) περισσότερους από 15.000 γιατρούς και νοσηλευτές, κάλυψε όλα τα κενά των εκπαιδευτικών στα σχολεία, θωράκισε τα εργασιακά δικαιώματα, προστάτευσε την βιωσιμότητα του ασφαλιστικού συστήματος, απέδωσε και αποδίδει  κοινωνικό μέρισμα στους ασθενέστερους, επέβαλε την διαφάνεια, προστατεύει το Δημόσιο συμφέρον, αναβαθμίζει και εκσυγχρονίζει όλους τους θεσμούς της Δημοκρατίας και  άλλαξε μόνη τις ισορροπίες στην Ευρώπη;

Απέναντι στην “χειρότερη κυβέρνηση ” (των 2 τελευταίων χρόνων) η “αριστεία της διαπλοκής” (των 40 προηγούμενων) δεν κατόρθωσε να καθαρίσει ούτε έναν λεκέ από τα «σκατά» τους, κι ας επικαλούνται “την δύναμη των μπλε και πράσινων κόκκων”.

Γι’ αυτό σου λέω: “Άσε ρε Φωφώκα!”

Κεραυνός  εν  (αν)Αι(ρυ)θρία     

 του  Θύμιου  Γεωργόπουλου  

Η  κουρά των  προβάτων

Το αγλάισμα της (πολιτικής;) σκέψης του Κούλη έχει απασχολήσει πολλούς επί πολύ και όχι άδικα.  Άλλωστε,  διάολε, είτε μας αρέσει είτε δεν μας αρέσει είναι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. 

Προσωπικά -ως εκμυστήρευση το αναφέρω-  πολύ μου αρέσει, και που είναι ο Κούλης αρχηγός και που είναι η ΝουΔου αντιπολίτευση, έστω και αξιωματική.

Πρέπει όμως να ομολογήσω ότι δεν έχω διαβάσει πολιτικό κείμενο (όχι βέβαια από τα, κατ’ επάγγελμα, εξαπτέρυγα και λιβανιστήρια του αρχηγού) που να μην αναφέρεται σ’ αυτόν και τα πεπραγμένα του με σκωπτικό –εκτός των άλλων- τρόπο.

Το γεγονός αυτό βέβαια ουδόλως μειώνει την στιβαρότητα της ασκούμενης κριτικής απέναντι στον Κούλη, γιατί όπως έλεγε και ο Βρεττανός συγγραφέας Orwell: “Ο σκοπός ενός αστείου δεν είναι να μειώσει κάποιον, αλλά να του θυμίσει ότι είναι μειωμένος ”.

Εκείνο όμως που πραγματικά -σε μένα τουλάχιστον- αφαιρεί κάθε διάθεση έστω και για ελαφρύ (πλαγίου τόξου) μειδίαμα, είναι η παρακολούθηση των δηλώσεων και πολιτικών θέσεων της ελλάσονος (προοδευτικής λεγόμενης) αντιολίτευσης. Αν τους παρακολουθείς, και λαμβάνεις συχνές δόσεις,  κινδυνεύεις άμεσα από βαριά κατάθλιψη ή τοξικότητα στο αίμα.

Το τι λέει «ο στόμας» τους δεν περιγράφεται.

Η κυρία Φώφη, που μετράει το μπόι της με την σκιά της, κάθε μέρα ανακαλύπτει και μία καινούργια εθνική καταστροφή που επιφέρει η παραμονή του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση και του Τσίπρα – Μωάμεθ Β΄ (του πορθητή) που κατέλαβαν την βασιλεύουσα εξουσία τους.

Τελευταία, από την έκθεση «Πελοπόννησος EXPO 2017» δήλωσε ανερυθρίαστα: “Χρειάζεται μία αξιόπιστη κυβέρνηση, για να συμφωνήσουμε με τους εταίρους μας κυρίως για τα πρωτογενή πλεονάσματα. Για να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε εκατοντάδες χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας”.

Ποια είναι αλήθεια η αξιόπιστη κυβέρνηση; Αυτή του ΠΑΣΟΚ με τον Άκη, τον Τσουκάτο, τον Μαντέλη, με τα 160 εκ. δάνεια στο κόμμα (που ψάχνετε να του αλλάξετε ΑΦΜ για να διαγραφούν) ή η κυβέρνηση Σαμαρά (με την Φώφη υπουργό) με τον Μπαλτάκο και τον Παπασταύρου;

Ποια είναι τα πλεονάσματα που θέλετε να συμφωνήσετε με τους εταίρους μας; Τα υψηλότερα που υπογράφατε ή τα χαμηλότερα (που επιτυγχάνονται) τώρα;

Πόσο γελοίο ακούγεται ότι θα δημιουργήσουν εκατοντάδες χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας, αυτοί που εκτόξευσαν την ανεργία στο 28%;

Ο Σταύρος (με το αποξηραμένο ποτάμι) ζητάει να ηγηθεί της επόμενης ημέρας στην Ευρώπη, καθώς πιστεύει ότι “ η Ευρώπη είναι σε αναζήτηση ενός νέου δρόμου και εμείς πρέπει να είμαστε παρόντες. Οι Έλληνες δεν πρέπει να είμαστε ουραγοί αλλά πρωταγωνιστές ”.

Φαντάζομαι ότι εννοεί τον πρωταγωνιστή Ραχόι και όχι τον ουραγό Τσίπρα.

Ο Λεβέντης ο κυρ Βασίλης (δεν εξηγείται αλλιώς) έχει πάθει (πολιτική ή εγκεφαλική) αγκύλωση: “Ζητάω οικουμενική για να έρθει η ανάπτυξη μέσω της προσέλκυσης επενδύσεων.” Και παρακάτω: “O περιοδεύων θίασος του κ. Τσίπρα δεν θα έχει τα αποτελέσματα που επιδιώκει. Ποιο 2018, εκλογές μέχρι το τέλος της χρονιάς ”. Ασχολίαστο.

Το δε copyright της Ελληνικής κομμουνιστικής Αριστεράς μας ενημέρωσε ότι  “ανάπτυξη σημαίνει, αυξήσεις μισθών, συντάξεων, κοινωνικών παροχών, κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και των φορολογικών αντιλαϊκών μέτρων, δουλειά για όλους, κατάργηση των μνημονίων και όλων των αντεργατικών, αντιλαϊκών μέτρων που έφεραν αυτά τα μνημόνια. Αυτό προτείνει το ΚΚΕ, σε όφελος του λαού μας“.  Σώωωπα!  Σε ποια ζωή;

Αυτό που μ’ ενοχλεί περισσότερο δεν είναι που μας περνάνε για πρόβατα. Είναι γιατί δεν κάνουν ούτε για την κουρά των προβάτων.