Αντίγνωμος

Βούλα Παπαχρήστου: Η απόδειξη της μνήμης χρυσόψαρου που διαθέτουμε

Ευγενία Κουντούρη

 Σε αυτή τη σκηνή η Βλαχοπούλου βρίσκεται στις εξέδρες του γηπέδου κι ακούει τον οπαδό της ομάδας, που υποδύεται ο Ανδρέας Ζαρταλούδης, να χαρακτηρίζει τον ίδιο παίκτη πότε «κρέας, ανίκανο και χαραμοφάη» και πότε «ήρωα, λεβέντη και… Καραϊσκάκη».

 Όπως ακριβώς δηλαδή γίνεται ιστορικά στην χώρα μας με όλους, όχι μόνο τους αθλητές, αλλά όσους για κάποιο λόγο είναι γνωστοί στον κόσμο. Την μία στιγμή είναι «ήρωες» και την αμέσως επόμενη «άχρηστοι». Η μνήμη χρυσόψαρου είναι ένα από τα χαρακτηριστικά του Έλληνα και το ίδιο ακριβώς φαίνεται πως συνέβη και στην περίπτωση της πρωταθλήτριας του τριπλούν, Βούλας Παπαχρήστου. Της αθλήτριας που πριν από λίγες ημέρες πήρε το χάλκινο μετάλλιο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα κλειστού στίβου και ξαφνικά «μας έκανε όλους περήφανους», ενώ το τελευταίο μετάλλιο που είχε πάρει ήταν αυτό που της είχε απονέμει το Περιοδικό Time, το… αργυρό μετάλλιο ρατσισμού.

Σήμερα, η Παπαχρήστου αποθεώνεται από το σύνολο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης για το μεγάλο της «come back». Όπως σημειώνεται σε διάφορα ρεπορτάζ, η 27χρονη αθλήτρια κατάφερε να ξεπεράσει τον αποκλεισμό της από τους Ολυμπιακούς αγώνες του Λονδίνου το 2012, κατάφερε να σταθεί ξανά στα πόδια της μετά από μία μεγάλη αποχή από τον στίβο, να φανεί δυνατή και να επανέλθει σε υψηλό επίπεδο. Η αθλήτρια που κατάφερε να βάλει πίσω της τον «πόλεμο που δέχτηκε» και σαν μια πραγματική ηρωίδα, «αναγεννήθηκε μέσα από τις στάχτες της». Πολύ ωραία και … εύστοχα όλα αυτά, αλλά θα αναρωτηθεί κανείς, που δεν γνωρίζει «γιατί δέχτηκε πόλεμο αυτό το κορίτσι; Ποιος ήταν ο λόγος του αποκλεισμού της από τους Ολυμπιακούς αγώνες; Κάποιος σοβαρός τραυματισμός;»

Εύλογα ερωτήματα από τη στιγμή που σχεδόν όλα τα αφιερώματα παρουσιάζουν λίγο ως πολύ, μία… αδικία αυτό που υπέστη το «καημένο το κορίτσι». Η «ηρωίδα», η … σύγχρονη Μπουμπουλίνα. Μία «Μπουμπουλίνα» με φασιστικές και ρατσιστικές ιδέες. Ένα «κοριτσάκι» που δικαιολογεί την βιαιοπραγία εναντίον των γυναικών. Που λατρεύει τα όπλα, που θεωρεί πως οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής «απλά εκφράζουν τον κόσμο στην Βουλή». Ποιον ακριβώς κόσμο εκφράζουν όμως; Ο αποκλεισμός της από τους Ολυμπιακούς αγώνες του Λονδίνου το 2012 έγινε με αφορμή ένα ρατσιστικό σχόλιο που είχε κάνει στο twitter: «Με τόσους Αφρικανούς στην Ελλάδα… Τουλάχιστον τα κουνούπια του δυτικού Νείλου… θα τρώνε σπιτικό φαγητό!!!».

Η ανακοίνωση του αποκλεισμού της από την ΕΟΕ ανέφερε: «Με απόφαση του αρχηγείου της ελληνικής αποστολής στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, τίθεται εκτός Ολυμπιακής Ομάδος η αθλήτρια στίβου του άλματος τριπλούν Παρασκευή Παπαχρήστου για δηλώσεις της που αντίκεινται στις αξίες και τα ιδεώδη του Ολυμπισμού. Η αθλήτρια δεν βρίσκεται στο Λονδίνο καθώς αναμενόταν λίγο πριν από την έναρξη των αγωνισμάτων στίβου». Πολλά μέσα, αλλά και εκπρόσωποι της πολιτείας τότε, την είχαν αντιμετωπίσει ως μία «αποπροσανατολισμένη και παρασυρμένη νεαρή κοπέλα» με χαρακτηριστική την ανοιχτή επιστολή που της είχε στείλει ο νυν πρόεδρος της ΕΡΤ Διονύσης Τσακνής και η οποία ξεκινούσε με την φράση «Βούλα παιδί μου!» και κατέληγε με την εξής παράγραφο «Να συνεχίσεις με πείσμα και αγάπη σ” αυτό που κάνεις. Παραδέχτηκες το λάθος σου, ενώ κάποιοι άλλοι συνεχίζουν να εγκληματούν σε βάρος ενός ολόκληρου λαού με τις πιο ρατσιστικές ταξικές επιθέσεις». Είναι αλήθεια όμως πως παραδέχτηκε το λάθος της; Κατάλαβε ποτέ το λάθος της;

Σε συνέντευξη της, λίγους μήνες μετά, δήλωσε πως έκανε απλά «μια πλάκα», προσθέτοντας κατηγορηματικά πως δεν έχει μετανιώσει για ό,τι έγραψε. Για την Βούλα Παπαχρήστου, το σχόλιο της δεν είχε τίποτα το μεμπτό.   Από μικρή έδειχνε λίγο… ατίθαση πάντως κι από μικρή δικαιολογούνταν. Όπως για παράδειγμα το 2009 στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα κλειστού στίβου στο Τορίνο. Τότε, αποφάσισε πως δεν ήθελε να περιμένει την σειρά της στα δοκιμαστικά και μπήκε μπροστά από την Γαλλίδα αθλήτρια Τερέζα Νζολά. Όταν η, έγχρωμη, αθλήτρια της ζήτησε να πάει στη σειρά της, η Παπαχρήστου στην πάτησε με τα σπάικς και παρέμεινε στην θέση της. Η ομοσπονδία δεν την τιμώρησε, αφού στα δοκιμαστικά είχε κάνει ατομικό ρεκόρ και όπως ελέχθη τότε «αυτές οι … αντιδικίες την βοηθούσαν να «φτιαχτεί» ενόψει του άλματος».

Η σχέση της με τον Ηλία Κασιδιάρη έπαιξε σαφώς ρόλο στην εικόνα που είχε διαμορφωθεί το 2013 για εκείνην. Ουσιαστικά επιβεβαίωνε τις πεποιθήσεις της, χωρίς να αφήνει αμφιβολίες για το πραγματικό νόημα των τοποθετήσεων της. Εάν αυτές δεν είχαν γίνει ξεκάθαρος όταν πόσταρε το παραπάνω σχόλιο, ή φωτογραφίες όπλων.

Η Βούλα Παπαχρήστου είναι σαφώς μια προικισμένη αθλήτρια, η οποία όμως δεν θα έπρεπε ποτέ να έχει εκπροσωπήσει την χώρα μας, σε οποιαδήποτε διεθνή οργάνωση. Ίσως γιατί πιστεύω πως οι πραγματικά μεγάλοι αθλητές δεν μετριούνται μόνο από τα μετάλλια που κατακτούν. Ίσως γιατί θεωρώ πως το ήθος είναι ισάξιο των αθλητικών επιδόσεων. Ίσως πολύ απλά γιατί δεν γουστάρω να εκπροσωπεί την χώρα μου (κι εμένα) μια «κοπελίτσα» με φασιστικές πεποιθήσεις.

Από το 2012 μέχρι σήμερα άλλαξαν αρκετά πράγματα στη ζωή της Βούλας Παπαχρήστου, τόσο στον αθλητισμό όσο και στην προσωπική της ζωή. Είναι πλέον και μητέρα ενός μικρού κοριτσιού. Εάν μαζί άλλαξαν και οι πεποιθήσεις της, είναι άγνωστο. Εάν όντως έχει μετανιώσει κι έχει αναγνωρίσει τα λάθη της, τότε ας δεχτούμε όλοι μαζί πως απλά υπήρξε ένα «νεαρό κορίτσι που παραπλανήθηκε» κι ας την χειροκροτήσουμε. Εάν συνεχίζει όμως να πιστεύει σε όσα έλεγε τότε, ας ελπίσουμε πως δεν θα την δούμε ούτε στους Ολυμπιακούς του Ρίο. Κι ας μην πάρουμε το πολυπόθητο μετάλλιο, που φαίνεται πως είναι ικανή να μας φέρει. Ας κρατήσουμε απλά την αξιοπρέπεια μας.
 

Left.gr