Κεραυνός  εν  (αν)Αι(ρυ)θρία     

του  Θύμιου  Γεωργόπουλου  

Ένας  Κυριάκος  δρόμος

Με το κλείσιμο της, οπωσδήποτε κομβικής, 2ης αξιολόγησης και των συνεπακόλουθων της (παρελκόμενα τα λέγαμε στο στρατό), η χώρα έχει περάσει  σε ένα άλλο, ποιοτικά ανώτερο και  σίγουρα πιο ανεξάρτητο (από την άποψη της εσωτερικής διαχείρισης), επίπεδο.

Τα από δω και πέρα βήματα, για να αντιστρέψουν το κλίμα και για να είναι αποδοτικά και επ’ ωφελεία της χώρας, απαιτείται να είναι συγχρονισμένα και με την οφειλόμενη minimum συναίνεση από όλα τα κόμματα του δημοκρατικού λεγόμενου τόξου.

Εδώ ακριβώς είναι τα «κουμπιά της Αλέξαινας» και οι «ξεκούμπωτες ρόμπες», γιατί οι απαραίτητοι εσωτερικοί «συμπαίκτες» θυμίζουν έντονα έναν στίχο του Γ. Σεφέρη:

“Κύριε, όχι μ' αυτούς. Ας γίνει αλλιώς το θέλημά Σου”.

Η Ν.Δ. του αρχηγού Κούλη, όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα, δηλαδή την περίοδο της σκληρής διαπραγμάτευσης της κυβέρνησης με τους θεσμούς, λειτουργούσε εξόφθαλμα υπονομευτικά, κραδαίνοντας ως λύση την πιο ακραία φιλελεύθερη αντζέντα, που αποτελούσε –καθόλου τυχαία-  τον μεγάλο χορηγό στην φανέλα της «Εθνικής Γερμανίας» του κόουτς Σόιμπλε.

Και αφού ο «γλίστρας» και ο «γλίτσας» δεν επιβεβαιώθηκαν, και προκειμένου να γλυτώσουν (έτσι νομίζουν) την καταστροφή οι καταστροφολόγοι, το γύρισαν στο μόνο πολιτικό οπλοστάσιο που διαθέτουν, της επικοινωνίας και της «ενημέρωσης».

Άλλωστε έχει δομηθεί (με πολυετή διαπλοκή) ένα status που αποτελεί απλησίαστο παγκόσμιο ρεκόρ, καθώς όλα τα Μέσα (έντυπα και ηλεκτρονικά) είναι, με καθολικά  διαστρεβλωτικό και απροκάλυπτο τρόπο, εχθρικά προς την  κυβέρνηση.

Έτσι ο μεσαίωνας των «φιλελέ» ξεβράστηκε όταν, πολύ πρόσφατα, η ΝουΔου ζήτησε την αποπομπή της  Ακριβοπούλου από την ΕΡΤ γιατί οι απόψεις της, όχι στην δημόσια τηλεόραση, στον προσωπικό της λογαριασμό σε κάποιο  μέσο κοινωνικής δικτύωσης δεν άρεσαν του Κούλη!!!

Το καλύτερο όμως ακολούθησε αμέσως επόμενα.

Μετά 3 χρόνια που το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης στην υπόθεση του «Noor 1» (των 2,1 τόνων ηρωίνης) έβλεπε απλώς ένα «πλοίο φάντασμα» χωρίς καν να ζητάει επιτακτικά την διαλεύκανση της πολύκροτης υπόθεσης, ξαφνικά προσφέρει την ευρεία προστατευτική ομπρέλα της στον Β. Μαρινακή, που ωστόσο δεν έχει κατηγορήσει κανείς καθώς οι έρευνες ακόμα συνεχίζονται.

Βέβαια είναι πολύ τραγικό για να γελάσει κανείς, αλλά όταν ο Μαρινάκης αποκτούσε  τηλεοπτική άδεια (με τον διαγωνισμό Παππά) η ΝουΔου έλεγε ότι “η κυβέρνηση δίνει άδεια στο Noor 1”, και τώρα που ο Μαρινάκης απέκτησε τον ΔΟΛ, η ΝουΔου λέει ότι “η κυβέρνηση στοχοποιεί τον Μαρινάκη με το Noor 1”.

Από την ευθεία στοχοποίηση στην απόλυτη προστασία η απόσταση είναι «ένας Κυριάκος δρόμος».

Από την άλλη ο Μαρινάκης (που είναι αθώος ακόμα, χωρίς κατηγορία) εμφανίζεται ένοχος στα μάτια όλων επειδή, εμφανώς, τρέχει να κρυφτεί στην αγκαλιά του Κούλη προσφέροντας του (μιντιακή) «γη» και (επικοινωνιακό) «ύδωρ».

Ακόμα και η σοβούσα αντιπαλότητα και μεγάλη έχθρα του Μαρινάκη με τον Αλαφούζο σίγησε, όταν έδωσε το σύνθημα με την μπαγκέτα του ο Κούλης. Εχθρός τώρα είναι ο Σαββίδης.

Όταν τα πολιτικά συμφέροντα επιλέγουν ποιοι επιχειρηματίες (ανάλογα με την θέση τους στο μιντιακό status) είναι ένοχοι και ποιοι αθώοι, τότε έχουμε πρόβλημα.

Όταν τα Μέσα του Μαρινάκη λασπολογούν και απεργάζονται την πολιτική εξόντωση του Καμμένου, τότε έχουμε πρόβλημα.

Όταν ο Μαρινάκης θυμηθεί ποιους επιχειρηματίες (Βγενόπουλος, Ψυχάρης, Παπασταύρου) έβαλε υπό την προστασία της η ΝουΔου και που τελικά κατέληξαν, τότε θα καταλάβει ότι έχει πρόβλημα.

Ένας παλιός  αξιακός κανόνας λέει:

“Όταν μπαίνεις στον βούρκο κολλάς και ή θα πιαστείς ή θα πνιγείς”.

Κεραυνός  εν  (αν)Αι(ρυ)θρία     

του  Θύμιου  Γεωργόπουλου  

#ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙΤΕ  ΤΩΡΑ

Η πολιτική της Ν.Δ., από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε αρχηγός ο Κούλης, προσομοιάζει όλο και περισσότερο με την Μονεμβασιά (Μονή-εμβασία). Μπαίνει κάποιος πολύ εύκολα αλλά δεν έχει έξοδο, βγαίνει όπως μπήκε ή μένει οριστικά έγκλειστος και αυτοφυλακισμένος στη μεσαιωνική  καστροπολιτεία.

Γι’ αυτό και πλείστες όσες πολιτικές αναλύσεις,  προερχόμενες από ένα πολύ ευρύ δημοσιογραφικό φάσμα, συνηγορούν στην εκτίμηση ότι ο «άριστος» έχει πιαστεί στις ξόβεργες που  -εμμονικά-  έστηνε στον πρωθυπουργό.

Κάποιος μάλιστα δημοσιογράφος, σε μεγάλη Κυριακάτικη εφημερίδα έγραψε λίγο πριν το Πάσχα: “Πότε θα δώσει ο Τσίπρας αποφυλακιστήριο στον Κυριάκο;” εννοώντας φυσικά πότε ο πρωθυπουργός ολοκληρώνοντας την αξιολόγηση θα στερήσει από τον αντίπαλο του το (μοναδικό που έχει) αφήγημα της καταστροφολογίας, και έτσι θα τον οδηγήσει σε αναγκαστική (και καθόλου τιμητική) αποστρατία.

Ουδείς κατόρθωσε να μακροημερεύσει  ως αρχηγός μεγάλου κόμματος (και εν δυνάμει πρωθυπουργός) προφητεύοντας ανελλιπώς και αδιαλείπτως σεισμικές καταστροφές που δεν επαληθεύονται.

Ουδείς κατόρθωσε να γίνει πρωθυπουργός συντασσόμενος πλήρως με όποιον, για ίδιον όφελος, αντιστρατεύεται τα εθνικά συμφέροντα της χώρας, επειδή ταυτόχρονα είναι ορκισμένος εχθρός του πολιτικού του αντίπαλου.

Ουδείς κατόρθωσε να διευρύνει την κοινωνική και συνακόλουθα την εκλογική επιρροή του κόμματος του χωρίς όραμα, χωρίς ελπίδα και εντέλει χωρίς έμπνευση.

Ουδείς κατόρθωσε να διατηρήσει την αξιοπιστία ή έστω την αξιοπρέπεια του, κατηγορώντας τον Νώε για εγκληματική αμέλεια, επειδή η κιβωτός δεν είχε σωσίβιες λέμβους και ενώ ο ίδιος  είναι ο κύριος πρόξενος της βιβλικής καταστροφής.

Αυτοί που ανακάλυψαν την διαφθορά, την διαπλοκή, την διασπάθιση του δημοσίου χρήματος και το κομματικό κράτος τον Γενάρη του 2015, ανήκουν σε κομματικούς φορείς που -σε πρωτοκλασάτα στελέχη τους-  έχουν ασκηθεί κακουργηματικές διώξεις  κατ’ εφαρμογή του μισού ποινικού κώδικα, παρά τις άοκνες προσπάθειες τους για συγκάλυψη (με πολύ καλά, έως τώρα, γι’ αυτούς αποτελέσματα).

Αλήθεια μπορείτε να θυμηθείτε κάποια  αντίστοιχη περίπτωση, έστω μία, έστω πλημμεληματικού χαρακτήρα, που να αφορά στέλεχος της κυβέρνησης ή του ΣΥΡΙΖΑ, κατά την άσκηση καθηκόντων από θέση δημοσίου συμφέροντος,  οέο;

Αλήθεια μπορείτε να θυμηθείτε κάποια ανάλογη περίπτωση, έστω μία, με Συριζαϊκό όνομα σε κάποια λίστα, Λαγκάρντ, Μπόργιανς, Panama paper ή  με off shore σε φορολογικούς παραδείσους, οέο;

Αλήθεια μπορείτε να θυμηθείτε κάποια σχετική περίπτωση, έστω μία, με ταυτότητα Συριζαίου, που να αναφέρεται στα ημερολόγια του Χριστοφοράκου ή στις καταθέσεις του Άκη, του Σπώκου, του Λαυρεντιάδη, του Λιακουνάκου, του Μαρτίνη και των λοιπών συγγενών, οέο;

Είναι αλήθεια ότι η κυβέρνηση και ο Τσίπρας ξεκίνησαν με την βλακώδη αφέλεια του πρωτάρη. Του Αριστερού και αδαή «αρχοντοχωριάτη» της εξουσίας. Έφαγαν πολύ ξύλο, μάτωσαν, έμειναν (μέσα και έξω) χωρίς συμμάχους, γεύτηκαν την χλεύη της ομάδας Σόιμπλε και της εγχώριας 5^ης  του φάλαγγας.  Άντεξαν, συμβιβάστηκαν αλλά συνέχισαν να πολεμούν όρθιοι και αξιοπρεπώς.

Σήμερα με πρόσωπο αξιοπιστίας και εκμεταλλευόμενος (ο πρωθυπουργός) τις Ευρωπαϊκές εξελίξεις  όπως στην Γαλλία (Μακρόν) και στην Βρεττανία (Κόρμπιν) εμφιλοχώρησε στη θέση του οδηγού κρατώντας το βολάν των εξελίξεων, και οδήγησε την χώρα προς την αντίθετη κατεύθυνση από την σφοδρή επιθυμία του Σόιμπλε.

Η αξιολόγηση έκλεισε, το χρέος αναδιαρθρώνεται με «ρήτρα ανάπτυξης», επεκτείνεται η ωρίμανση των Ελληνικών ομολόγων, παγώνουν τα επιτόκια έως 15 χρόνια, δημιουργείται αναπτυξιακή Τράπεζα, λαμβάνονται μέτρα τόνωσης των επενδύσεων, η χρηματοδότηση των 7 δις έγινε 8,5 δις (σημαντική ρευστότητα) και χωρίς πρόσθετα  μέτρα.

Από όλες σας τις προσπάθειες, μία σίγουρα θα ευοδοθεί.

Το κίνημα #ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙΤΕ  ΤΩΡΑ

Κεραυνός  εν  (αν)Αι(ρυ)θρία       

του  Θύμιου  Γεωργόπουλου  

“Δεν  περιγράφω  άλλο”

Κάθε φορά που ακούω τον Κούλη, την Φώφη και τ’ άλλα παιδιά -της τρελοπαρέας-  να επιτίθενται με σφοδρότητα στην κυβέρνηση και κυρίως  στο, πιασιάρικο, όνομα Τσίπρας (“Είπε ο Τσίπρας”, “Τι λέει τώρα ο Τσίπρας;”, “Έκανε ο Τσίπρας”, “Τι θα κάνει τώρα ο Τσίπρας;”) μου έρχεται στο νου η λαϊκή έκφραση“αντί να τρίζει ο αραμπάς τρίζουν τα κατρακύλια”.

Ξιφουλκεί ο «άριστος» από του βήματος της βουλής (και όχι μόνο) ζητώντας εσπευσμένα και άμεσα εκλογές (θα τις πάρετε τώρα ή να τις διπλώσουμε για το σπίτι;). Γιατί;

Γιατί o Σόιμπλε, ναι ο Σόιμπλε, το απόλυτο αφεντικό του, μπλοκάρει κάθε συζήτηση για την διευθέτηση και ελάφρυνση του Ελληνικού χρέους.

Γιατί η Λαγκάρτ (και ο γνωστός μας Τόμσεν) τα βρήκαν (ποτέ δεν τα χάλασαν άλλωστε) με την Γερμανική αλεπού, τον Σόιμπλε, ακόμα και τώρα στα πολιτικά του στερνά,  και θα συνεχίσει το ΔΝΤ να κάνει τον χωροφύλακα χωρίς λεφτά, δηλαδή αχρεωστήτως και ατελώς.

Γιατί ο Ντράγκι, όσο κι αν το θέλει (επειδή η διευθέτηση του Ελληνικού χρέους θα αποτελέσει τον οδικό χάρτη για την Ιταλία) δεν θα μπορέσει να μας εντάξει στην «ποσοτική χαλάρωση».

Βλέπεις την χαρά -που προβάλλει στο πρόσωπο του Κούλη- μέσα από ένα πλατύ και  σαρδόνιο χαμόγελο, βλέπεις τα εκστασιασμένα γουρλωμένα του μάτια, καθώς μιλάει μετά βεβαιότητος για την επερχόμενη «καταστροφή» της χώρας και ανατριχιάζεις.

Αναρωτιέσαι, αλήθεια τι είναι όλο αυτό που ζω τώρα, στείρα αντιπολίτευση, κομματικός πατριωτισμός, πολιτικός αυτισμός ή ένας βλακώδης και άκρως επικίνδυνος (για την ίδια την χώρα) πόλεμος;

Αναρωτίεσαι, αν είχαμε σήμερα εκλογές, αν αύριο ο Κούλης ήταν ο νέος ένοικος του Μαξίμου και δεδομένης της απόλυτης ταύτισης του -μέχρι κεραίας μάλιστα- με την πολιτική του Σόιμπλε τι, διάολε, θετικότερο θα ξημέρωνε για την χώρα;

Αναρωτιέσαι, τι διαφορετικό θα έκανε ο «άριστος» από ότι στο παρελθόν του, όπως το κλείσιμο της ΕΡΤ, όπως τις μαζικές απολύσεις (καθαρίστριες, καθηγητές, δημοτικοί αστυνομικοί, σχολικοί φύλακες, υπάλληλοι πανεπιστημίων κ.λ.π.), όπως το κλείσιμο δημόσιων νοσοκομειακών μονάδων, όπως τον εξωβελισμό των ανασφάλιστων από το δημόσιο σύστημα υγείας και την φαρμακευτική δαπάνη, όπως τις συγχωνεύσεις σχολικών μονάδων, όπως το ξεπούλημα των κερδοφόρων επιχειρήσεων του Δημοσίου;

Αναρωτιέσαι, θλίβεσαι, θυμώνεις και αγανακτείς.

Ποιος θέλει η ενημέρωση να είναι ποδηγετημένη από το club των νταβατζίδων και κουμπάρων;

Ποιος με την στάση του στις τηλεοπτικές άδειες ζημιώνει τον Ελληνικό λαό με εκατοντάδες εκατομμύρια;

Ποια «ανεξάρτητη αρχή» αμοίβεται αδρά (χωρίς να εργάζεται για πολλούς μήνες) και προασπίζεται τα συμφέροντα όσων παρανομούν, χορηγώντας τους περισσότερο τζάμπα χρόνο και δωρεάν δημόσιο δίκτυο;

Ποιος υπουργός των οικονομικών, ποιας κυβέρνησης, έβγαζε τα λεφτά του έξω και ταυτόχρονα υπέγραφε το κόψιμο των συντάξεων, για ενδέκατη φορά μέσα σε τέσσερα χρόνια;

Ποιους υπουργούς, ποιων κυβερνήσεων κατάγγειλε ο Μαρτίνης ως υπεύθυνους για το ξεπούλημα του Ντυνάν και την μετατροπή του από Κοινωφελές ίδρυμα σε Ιδιωτική κλινική;

Ποιος φέσωσε με εκατοντάδες εκατομμύρια το Δημόσιο σύστημα Υγείας με τα σκάνδαλα του ΚΕΕΛΠΝΟ, της Novartis και της αστρονομικής φαρμακευτικής δαπάνης;

Ποιος γέννησε όλα τα σκάνδαλα, από το «πρωπατορικό αμάρτημα» μέχρι το σκάνδαλο της SIEMENS και ποιες «αγίες» οικογένειες με ονοματεπώνυμα (Lila Pause) εμπλέκονται με στοιχεία και αποδείξεις;

Όσοι πολιτικοί δικάστηκαν με κακουργήματα ή είναι υπόδικοι ή απαλλάχτηκαν λόγω παραγραφής, ποιων κυβερνήσεων ήσαν υπουργοί και σε ποια κόμματα ανήκαν;

Νισάφι πια ωρέ κλεφτόπουλα.

“Δεν περιγράφω άλλο”.