Αντίγνωμος

Κεραυνός  εν  (αν)Αι(ρυ)θρία     

του  Θύμιου  Γεωργόπουλου  

#ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙΤΕ  ΤΩΡΑ

Η πολιτική της Ν.Δ., από την πρώτη στιγμή που ανέλαβε αρχηγός ο Κούλης, προσομοιάζει όλο και περισσότερο με την Μονεμβασιά (Μονή-εμβασία). Μπαίνει κάποιος πολύ εύκολα αλλά δεν έχει έξοδο, βγαίνει όπως μπήκε ή μένει οριστικά έγκλειστος και αυτοφυλακισμένος στη μεσαιωνική  καστροπολιτεία.

Γι’ αυτό και πλείστες όσες πολιτικές αναλύσεις,  προερχόμενες από ένα πολύ ευρύ δημοσιογραφικό φάσμα, συνηγορούν στην εκτίμηση ότι ο «άριστος» έχει πιαστεί στις ξόβεργες που  -εμμονικά-  έστηνε στον πρωθυπουργό.

Κάποιος μάλιστα δημοσιογράφος, σε μεγάλη Κυριακάτικη εφημερίδα έγραψε λίγο πριν το Πάσχα: “Πότε θα δώσει ο Τσίπρας αποφυλακιστήριο στον Κυριάκο;” εννοώντας φυσικά πότε ο πρωθυπουργός ολοκληρώνοντας την αξιολόγηση θα στερήσει από τον αντίπαλο του το (μοναδικό που έχει) αφήγημα της καταστροφολογίας, και έτσι θα τον οδηγήσει σε αναγκαστική (και καθόλου τιμητική) αποστρατία.

Ουδείς κατόρθωσε να μακροημερεύσει  ως αρχηγός μεγάλου κόμματος (και εν δυνάμει πρωθυπουργός) προφητεύοντας ανελλιπώς και αδιαλείπτως σεισμικές καταστροφές που δεν επαληθεύονται.

Ουδείς κατόρθωσε να γίνει πρωθυπουργός συντασσόμενος πλήρως με όποιον, για ίδιον όφελος, αντιστρατεύεται τα εθνικά συμφέροντα της χώρας, επειδή ταυτόχρονα είναι ορκισμένος εχθρός του πολιτικού του αντίπαλου.

Ουδείς κατόρθωσε να διευρύνει την κοινωνική και συνακόλουθα την εκλογική επιρροή του κόμματος του χωρίς όραμα, χωρίς ελπίδα και εντέλει χωρίς έμπνευση.

Ουδείς κατόρθωσε να διατηρήσει την αξιοπιστία ή έστω την αξιοπρέπεια του, κατηγορώντας τον Νώε για εγκληματική αμέλεια, επειδή η κιβωτός δεν είχε σωσίβιες λέμβους και ενώ ο ίδιος  είναι ο κύριος πρόξενος της βιβλικής καταστροφής.

Αυτοί που ανακάλυψαν την διαφθορά, την διαπλοκή, την διασπάθιση του δημοσίου χρήματος και το κομματικό κράτος τον Γενάρη του 2015, ανήκουν σε κομματικούς φορείς που -σε πρωτοκλασάτα στελέχη τους-  έχουν ασκηθεί κακουργηματικές διώξεις  κατ’ εφαρμογή του μισού ποινικού κώδικα, παρά τις άοκνες προσπάθειες τους για συγκάλυψη (με πολύ καλά, έως τώρα, γι’ αυτούς αποτελέσματα).

Αλήθεια μπορείτε να θυμηθείτε κάποια  αντίστοιχη περίπτωση, έστω μία, έστω πλημμεληματικού χαρακτήρα, που να αφορά στέλεχος της κυβέρνησης ή του ΣΥΡΙΖΑ, κατά την άσκηση καθηκόντων από θέση δημοσίου συμφέροντος,  οέο;

Αλήθεια μπορείτε να θυμηθείτε κάποια ανάλογη περίπτωση, έστω μία, με Συριζαϊκό όνομα σε κάποια λίστα, Λαγκάρντ, Μπόργιανς, Panama paper ή  με off shore σε φορολογικούς παραδείσους, οέο;

Αλήθεια μπορείτε να θυμηθείτε κάποια σχετική περίπτωση, έστω μία, με ταυτότητα Συριζαίου, που να αναφέρεται στα ημερολόγια του Χριστοφοράκου ή στις καταθέσεις του Άκη, του Σπώκου, του Λαυρεντιάδη, του Λιακουνάκου, του Μαρτίνη και των λοιπών συγγενών, οέο;

Είναι αλήθεια ότι η κυβέρνηση και ο Τσίπρας ξεκίνησαν με την βλακώδη αφέλεια του πρωτάρη. Του Αριστερού και αδαή «αρχοντοχωριάτη» της εξουσίας. Έφαγαν πολύ ξύλο, μάτωσαν, έμειναν (μέσα και έξω) χωρίς συμμάχους, γεύτηκαν την χλεύη της ομάδας Σόιμπλε και της εγχώριας 5^ης  του φάλαγγας.  Άντεξαν, συμβιβάστηκαν αλλά συνέχισαν να πολεμούν όρθιοι και αξιοπρεπώς.

Σήμερα με πρόσωπο αξιοπιστίας και εκμεταλλευόμενος (ο πρωθυπουργός) τις Ευρωπαϊκές εξελίξεις  όπως στην Γαλλία (Μακρόν) και στην Βρεττανία (Κόρμπιν) εμφιλοχώρησε στη θέση του οδηγού κρατώντας το βολάν των εξελίξεων, και οδήγησε την χώρα προς την αντίθετη κατεύθυνση από την σφοδρή επιθυμία του Σόιμπλε.

Η αξιολόγηση έκλεισε, το χρέος αναδιαρθρώνεται με «ρήτρα ανάπτυξης», επεκτείνεται η ωρίμανση των Ελληνικών ομολόγων, παγώνουν τα επιτόκια έως 15 χρόνια, δημιουργείται αναπτυξιακή Τράπεζα, λαμβάνονται μέτρα τόνωσης των επενδύσεων, η χρηματοδότηση των 7 δις έγινε 8,5 δις (σημαντική ρευστότητα) και χωρίς πρόσθετα  μέτρα.

Από όλες σας τις προσπάθειες, μία σίγουρα θα ευοδοθεί.

Το κίνημα #ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙΤΕ  ΤΩΡΑ