Αντίγνωμος

Κεραυνός  εν  (αν)Αι(ρυ)θρία     

του  Θύμιου  Γεωργόπουλου  

«Το  τίναγμα  της  ψόφιας  γάτας»

Το πιο σύνηθες και επικίνδυνο αυτοάνοσο νόσημα για τις πολύ μακρόβιες, πολύ διεφθαρμένες και πολύ δοτές εξουσίες είναι το λεγόμενο «θεϊκό σύνδρομο».

Το σύνδρομο  -προϊόντος του χρόνου-   αναπτύσσεται με καταιγιστικό ρυθμό, ιδίως όταν τα άνομα μέσα που μετέρχεται η κάθε εξουσία όχι μόνο δεν την θέτουν εν αμφιβόλω αλλά την  ισχυροποιούν και από πάνω.

Έτσι όταν μια εξουσία επιβάλλεται με διαχρονικό νεποτισμό, με απροκάλυπτη διαφθορά και με βάναυση κατακρεούργηση κάθε έννοιας ισονομίας και συνεχίζει να μακροημερεύει, τα αμυντικά αντανακλαστικά της αδρανοποιούνται.

Είναι τότε που η καταπάτηση ακόμα και της νομιμοφάνειας θεωρείται κανονικότητα, ενώ η νομιμότητα θεωρείται εκτροπή.

Είναι τότε που ο τρίφυλλος βίος ακινητοποιεί το σύστημα, συγκεντρώνοντας σημαντικές ποσότητες λίπους στα σημεία ανάδρασης.

Είναι τότε που η πολιτική χυδαιότητα αποκαλείται «ενάρετος κύκλος», ακριβώς όπως κάποιοι ονομάζουν το στρίνγκ «εσώρουχο για την απόκρυψη της γύμνιας».

Γι’ αυτό και ο, αμετάκλητα, καταδικασθείς για τις εξοπλιστικές μίζες Άκης Τσοχατσόπουλος στο ερώτημα του Αντώνη Σρόιτερ “αν πέρνατε τη ζωή σας από την αρχή, τι θα αλλάζατε; ” απάντησε με αληθινή έκπληξη “εννοείται για τις κατηγορίες περί δήθεν χρηματισμού; Μα εγώ δεν έβαλα το δάχτυλο στο μέλι. ”

Βεβαίως η ιστορία διδάσκει (όσους είναι ευεπίφοροι στην μελέτη της) το ακριβές: 

«Όπου Ναπολέων και το Βατερλό του».

Ακριβώς γι’ αυτό το παλαιό και διεφθαρμένο σύμπλεγμα εξουσίας (πολιτικό, τραπεζικό, μιντιακό και με την «ευγενική χορηγία» κάποιων «ανεξάρτητων» δικαστών) αντιδρά όπως οι καταρρέουσες μετοχές στο χρηματιστήριο. Παρουσιάζουν μικρή, υποκινούμενη και πρόσκαιρη άνοδο λίγο πριν το οριστικό collapsus. Δηλαδή αντιδρούν (όπως ονομάζεται στις χρηματαγορές) με «το τίναγμα της ψόφιας γάτας».

Γιατί τι διαφορετικό, από  «το τίναγμα της ψόφιας γάτας», καταγράφουν «τα ΝΕΑ» (καθ’ υπόδειξη της Μητσοτάκιας αντιπολίτευσης) που χυδαιολογούν εμετικά κατά της κυβέρνησης, όταν ο Βαρουφάκης παρουσιάζεται ψεύτης όποτε καταφέρεται κατά του Σόιμπλε και αξιόπιστος όποτε καταφέρεται κατά του Τσίπρα, όταν στην διαμάχη του Σόιμπλε με τον  Τσίπρα συντάσσονται με τον Σόιμπλε, στην διαμάχη των φοροκλεφτών με τον Τσακαλώτο στοιχίζονται με τους φοροκλέφτες, στην διαμάχη της «μαύρης» εργασίας με την Αχτσιόγλου ακολουθούν τον ΣΕΒ και στην διαμάχη του Ερντογάν με το διεθνές δίκαιο αναπαράγουν τις  κατηγορίες που στρέφονται κατά της Ελληνικής εξωτερικής πολιτικής;

Γιατί τι διαφορετικό, από  «το τίναγμα της ψόφιας γάτας», καταγράφει η συμπεριφορά των καναλαρχών που ενώ έβριζαν τον «σταλινικό» Νίκο Παππά, προσφεύγοντας στο ΣτΕ, γιατί έκανε διαγωνισμό χωρίς το ΕΣΡ και με περιορισμένο αριθμό αδειών που αποφάσισε μόνος του, σήμερα συνεχίζουν να βρίζουν τον «σταλινικό» Νίκο Παππά, προσφεύγοντας πάλι στο ΣτΕ,  γιατί θα γίνει διαγωνισμός από το ΕΣΡ και με περιορισμένο αριθμό αδειών που αποφάσισε το ΕΣΡ, ενώ η οικογένεια «Ίδρυμα Ελπίδα - Μαριάννα Β. Βαρδινογιάννη» και ο STAR ζητάει από τον Ελληνικό λαό 32,4 εκ. ως αποζημίωση για την απώλεια του survivor, δηλαδή «πλήρωσε με για να εκπέμπω τζάμπα»;

Γιατί τι διαφορετικό, από «το τίναγμα της ψόφιας γάτας», καταγράφει το μέρος εκείνο του δικαστικού συστήματος που, κόντρα στο «κοινό περί δικαίου αίσθημα»,  ελευθερώνει εγκληματίες (με το αζημίωτο, όπως καταγγέλεται) και κρατά στις φυλακές  -για πολλά έτη- αθώους, ενώ κουνάει απειλητικά το δάχτυλο σε όποιον ασκεί κριτική;

Υ.Γ.  Φυσικά  είναι εντελώς διαφορετικό, από «το τίναγμα της    

        ψόφιας γάτας», όσα καταγράφονται  καθημερινά από την  

        Φώφη  Γεννηματά, τον  Λεωνίδα Γρηγοράκο, τον Χρήστο

        Σταϊκούρα και την Σοφία Βούλτεψη.

        «Μικρά βατράχια σε μεγάλους βάλτους».