Αντίγνωμος

Κεραυνός  εν  (αν)Αι(ρυ)θρία

του  Θύμιου  Γεωργόπουλου 

Πως τον πετσόκοψες έτσι τον Ερντογάν ρε Κυριάκο;

“And the winner is …. Aikaterini Sakellaropoulou”. Σε μια λαμπρή τελετή  ο πρωθυπουργός εξήγγειλε το όνομα της υποψήφιας  για την θέση της ΠτΔ και στην συνέχεια επιβεβαιώθηκε η επικράτηση της από την «επιτροπή των βραβείων» (Βουλή) για τον Α’ γυναικείο ρόλο.

«Μ’ ένα σμπάρο…εφτά τρυγόνια» όπως πιστεύουν στην επικοινωνιακή ομάδα του Μαξίμου, αφού το πρωθυπουργικό γραφείο δεν παράγει  πολιτική, παράγει επικοινωνία («Αυτό το μαντρί, αυτό το γάλα βγάζει»).

Πρώτον, είναι όνομα έκπληξη που ουδείς είχε αναφέρει, για να μην πω ούτε καν είχε φανταστεί.

Δεύτερον, είναι η πρώτη γυναίκα για ΠτΔ και αυτό –όσο να ‘ναι- κάνει κάποιο…..γκελ.

Τρίτον, είναι επιλογή που διχάζει λιγότερο την κοινοβουλευτική τους ομάδα από τον διαγκωνισμό των άλλων ονομάτων που είχαν ακουστεί.

Τέταρτον, έφερε σε «άβολη» θέση τον ΣΥΡΙΖΑ επειδή την είχε προτείνει για πρόεδρο του ΣτΕ.

Πέμπτον, διευκόλυνε την Φώφη να μην ψάχνει «φερετζέ».

Έκτον, πέρασε μήνυμα στην ηγεσία της δικαιοσύνης γιατί υπάρχει πολύ «απλωμένο αλεύρι» με άμεσο κίνδυνο να τους «ξινίσει ο τραχανάς».

Έβδομον, επειδή οι σφαλιάρες που πέφτουν είναι απανωτές (συνάντηση με Τράμπ, Διάσκεψη Βερολίνου, ανακήρυξη ΑΟΖ της Τουρκίας με την Λιβύη, μεταναστευτικό-προσφυγικό, παραβιάσεις των Τούρκων πάνω από το…Θησείο), κάπου αλλού έπρεπε να αποσπασθεί η προσοχή του πόπολου.

Όμως «κάθε θαύμα τρεις ημέρες, το μεγάλο τέσσερις». Τόσο κράτησε η πολιτική στρεψοδικία της κυβέρνησης με την προεδρική εκλογή, αφήνοντας μάλιστα τόσα απόνερα που το Μαξίμου κατάντησε πισίνα.

Η ντρίπλα είναι ωραία όταν σου πιάνει, όχι όταν σου κλέβει την μπάλα ο αντίπαλος γιατί τότε γίνεσαι σούργελο στο γήπεδο.

Ο πρωθυπουργός δεν εξήγησε γιατί το “φύγε εσύ, έλα εσύ” στον Παυλόπουλο, γιατί η Σακελλαροπούλου δεν του έκανε για πρόεδρος του ΣτΕ αλλά είναι η καλύτερη επιλογή για ΠτΔ, γιατί “γράφει ιστορία” με την επιλογή γυναίκας για το ύπατο αξίωμα ενώ η κυβέρνηση του έχει μόλις 2 γυναίκες σε 50 μέλη του υπουργικού συμβουλίου.

Όμως το απόλυτο κυβερνητικό vertigo καταγράφεται στα ζητήματα εξωτερικής πολιτικής..

Ο Ερντογάν απειλεί, γκριζάει όλο το Αιγαίο, ανακηρύσσει ΑΟΖ με την Λιβύη (κόβοντας στη μέση μέχρι και την μισή Κρήτη), εξαγγέλλει γεωτρήσεις, στέλνει στρατεύματα στην Λιβύη, συνομιλεί (και έχει εμφανώς την στήριξη) των Τράμπ, Πούτιν, Μέρκελ, αλλά είναι…..απομονωμένος!

Στην διάσκεψη του Βερολίνου η Ελλάδα παρακαλούσε να προσκληθεί και αφού η Μέρκελ μας έριξε πόρτα, ξεκίνησε το γαϊτανάκι της γελοιότητας:

Η Ειρήνη Αναστασοπούλου στο ΣΚΑΪ ξεκαθάρισε ότι: “'Η Ελλάδα δεν έχει προσκληθεί στην διάσκεψη του Βερολίνου για τη Λιβύη, διότι αυτό προκύπτει από το αντικείμενο της διάσκεψης .”

Το Liberal αναρωτιέται: “Τι δουλειά έχει η Ελλάδα στη διαδικασία του Βερολίνου;”

Στο ίδιο μήκος κύματος η Βούλτεψη κατακεραυνώνει τους επικριτές της κυβέρνησης: “Δεν περίμενα να θέλετε να γίνουμε ως χώρα φύλαρχος στη Λιβύη….η Ελλάδα δεν έχει καμία δουλειά.”

Η Ντόρα Μπακογιάννη δηλώνει: “ Θα ακολουθήσουν κι άλλες πιο σημαντικές διασκέψεις για τη Λιβύη.”

Το Μαξίμου διαρρέει ψευδώς: “Με ευθύνη Τσίπρα η Ελλάδα δεν συμμετείχε στην προηγούμενη Διεθνή Διάσκεψη” (ενώ συμμετείχε στο Παλέρμο τον Νοέμβριο του 2018).

Και ο πρωθυπουργός λέει με στόμφο το ακατάληπτο: “H ελληνική κυβέρνηση θα κάνει ό,τι χρειαστεί, έτσι ώστε για να μην κάνει ό,τι χρειαστεί.”

Βέβαια έχει και η μοναξιά τα καλά της κατά τον Hubert Humphrey:

“Ένα πλεονέκτημα όταν μιλάς μόνος σου είναι ότι, τουλάχιστον τότε, κάποιος σε ακούει.”