Αντίγνωμος

Κεραυνός  εν  (αν)Αι(ρυ)θρία     

του  Θύμιου  Γεωργόπουλου  

Χέστηκε  η  Φατμέ;

Δεν μπορεί παρά να συμφωνήσει κανείς με την άποψη ότι ο βαθμός οργάνωσης και εκτέλεσης  του πραξικοπήματος στην Τουρκία ήταν επιπέδου οπερέτας. 

Δεν μπορεί παρά να αποδεχτεί κάποιος ότι είναι η πρώτη φορά (στην Τουρκία) που οι στρατιωτικοί απέτυχαν να ανατρέψουν -δια των όπλων-  το πολιτικό προσωπικό της γείτονος.

Δεν μπορεί να εγείρει,  ο οιοσδήποτε,  σοβαρές αντιρρήσεις  στην άποψη ότι οι πραξικοπηματίες  στρατιωτικοί λειτούργησαν (στο επίμαχο τετράωρο) όπως οι κυνηγοί της παροιμίας  «Βαστάτε  Τούρκοι το λαγό, να κατουρήσει ο σκύλος».

Από την άλλη όμως, τα πιο πάνω, δεν αποτελούν επαρκείς  δικαιολογίες για τον «Διαγωνισμό Ολιστικής Παπαρόλας» που αναπτύχθηκε (τα επόμενα, των γεγονότων, 24ωρα)  στην τηλεόραση, στο διαδύκτιο, στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ή όπου αλλού βρέθηκε εύκαιρο  δημόσιο βήμα.

Αφ΄ενός οι γνωστοί συνωμοσιολόγοι. Ξέρετε τώρα,  αυτοί ντε που πιστεύουν ότι η Μονρόε ζεί φυλακισμένη σε μια έπαυλη (πληρώνοντας το τίμημα της αιώνιας ομορφιάς της), ότι τον Πρίσλεϊ απήγαγαν οι εξωγίηνοι, ότι η προσελήνωση του Apollo 11 είναι κινηματογραφημένη απάτη και ότι την 11^η Σεπτεμβρίου οργάνωσαν ομού οι Εβραίοι με την CIA.

Τι ισχυρίζονται για τα γεγονότα της Τουρκίας; Μα ότι το πραξικόπημα το έστησε ο Ερντογάν. Δηλαδή μουσαντένιο, Καραγκιόζ μπερντές, καταλάβατε; Το επιχείρημα τους είναι απλό. Ποιος ευνοείται από το αποτέλεσμα; Μα ο Ερντογάν. Ποιος βγαίνει ισχυρότερος την επόμενη μέρα; Φυσικά ο Ερντογάν. Ποιος θα πάρει τα κεφάλια των αντιπάλων του χωρίς να του προσάψει κανείς το παραμικρό. Σίγουρα ο Ερντογάν.

Είναι η ίδια «λογική» που εμπεριέχεται στον συλλογισμό «αφού η βύθιση του Τιτανικού τον κατέστησε –μακράν- το διασημότερο ναυάγιο  όλων των εποχών,  ήταν φτιαχτό»  (άραγε σε συνεργασία με το παγόβουνο;).

Αυτού του τύπου η «ανάλυση» (στην απλότητα της) παραβλέπει κάποια σημαντικά γεγονότα,  όπως:

Πρώτον, ο Ερντογάν (πριν βγει ο λαός στους δρόμους) ζήτησε πολιτικό άσυλο από την Γερμανία που δεν του χορηγήθηκε. Άραγε γιατί άσυλο σε στημένη υπόθεση;

Δεύτερον,  ο Τζον Κέρι  -τις πρώτες ώρες-  απέφυγε να τοποθετηθεί κατά των πραξικοπηματιών, ενώ στην συνέχεια (όταν επικράτησε ο Ερντογάν) τάχθηκε υπέρ της κυβέρνησης του και -την επόμενη μέρα-  ήταν λάβρος (στα όσα ακούστηκαν) για εμπλοκή των ΗΠΑ στην απόπειρα. Λέτε να μην γνώριζε η CIA  ότι το πραξικόπημα ήταν playstation;

Τρίτον, το μεγαλύτερο πρόβλημα του «Σουλτάνου» δεν είναι στο εσωτερικό του, αλλά στην ανυπαρξία συμμάχων εκτός των συνόρων του. Κάκιστες έως εχθρικές χαρακτηρίζονται οι σχέσεις του με την Ρωσία, τις ΗΠΑ, την Γερμανία, την Γαλλία, το Ισραήλ, την Συρία, το Ιράν, την Αίγυπτο και φυσικά την Κύπρο. Μόνο με τον ISIS  «κάνει παιχνίδι». Συνεπώς το στημένο πραξικόπημα δεν λύνει το πρόβλημα του, ούτε φυσικά αποτρέπει την αναγνώριση Κουρδικού κράτους  από την διεθνή κοινότητα.

Αφ΄ετέρου οι «νεοφιλελέ παπαγάλοι» των tv-media βάλθηκαν να μας τρελάνουν.  Έφτασαν μάλιστα στο σημείο να ισχυρίζονται ότι η Ιδιωτική τηλεόραση στην Τουρκία έσωσε την Δημοκρατία. Ξέρετε γιατί; Γιατί  κάλυπτε ζωντανά τις κινήσεις των πραξικοπηματιών.

Τι λέτε; Γι’ αυτό απέτυχε το πραξικόπημα;

Ξέρετε κάτι «φωστήρες» μου, η τηλεόραση ζει απο την διαφήμιση, που απαιτεί υψηλή τηλεθέαση, που χρειάζεται τηλεκοντρόλ στο ON και ευρύχωρο καναπέ.

Από την άλλη, η υπεράσπιση της Δημοκρατίας χρειάζεται τηλεκοτρόλ στο OFF, άδειο καναπέ, και αγώνα στους δρόμους.

Άλλο είναι η διαφημιστική αξία κι άλλο είναι η αξία της ζωής.

Γι’ αυτό σου λέω: «Καθόλου δεν χέστηκε η Φατμέ στο Γενί  Τζαμί».