Αντίγνωμος

Κεραυνός  εν  (αν)Αι(ρυ)θρία     

του  Θύμιου  Γεωργόπουλου  

Καμπάνα   φάλτσα

Γίνεται να μιλάς για άμεση ολοκλήρωση  της αξιολόγησης και ταυτόχρονα να ζητάς εδώ και τώρα εκλογές;

Γίνεται να απαιτείς την απομείωση του χρέους ενώ θεωρείς (όπως ο Σόιμπλε) ότι η λύση βρίσκεται στην συνεχή και σκληρή λιτότητα, που –κατ’ ευφημισμό-  αποκαλούν “δημοσιονομική προσαρμογή”;

Γίνεται να πιστεύεις στο μέτρο της “ποσοτικής χαλάρωσης” ενώ φωνάζεις ότι η χώρα σου δεν έχει κάνει τις “μεταρρυθμίσεις” και κοροϊδεύει τους θεσμούς;

Γίνεται να σηκώνεις κουρνιαχτό για την “κόκκινη διαπλοκή και διαφθορά” ενώ στελέχη σου εμπλέκονται σε όλες τις λίστες, σε υποθέσεις καραμπινάτης φοροδιασφυγής, στο σκάνδαλο SIEMENS, στα PANAMA PAPERS, στις κλήσεις για το σκάνδαλο NOVARTIS, στο φαγοπότι του ΚΕΕΛΠΝΟ, και ενώ  έχεις πρωτοστατήσει στην μη αδειοδότηση των καναλαρχών, και ενώ το κόμμα σου έχει δανειοδοτηθεί με εκατοντάδες εκατομμύρια αφού κατάθεσε ως εγγύηση  -5 φορές-  την ίδια κρατική επιχορήγηση;

Γίνεται να μιλάς για “ολική καταστροφή” στην υγεία με ευθύνη της κυβέρνησης, όταν εσύ (ως κυβέρνηση) έκλεινες νοσοκομεία, συγχώνευες μονάδες, απομείωνες υγειονομικό προσωπικό  με πρόωρες συνταξιοδοτήσεις, καταργούσες προγράμματα απασχόλησης ορισμένου χρόνου, και ενώ σκούζεις σήμερα για τις χιλιάδες προσλήψεις μονίμου προσωπικού (που έχουν να γίνουν από το 2008) γιατί θα θεωρηθεί “μονομερής ενέργεια” από τους δανειτές;

Γίνεται να “διαρρηγνύεις τα ιμάτια σου” διαμαρτυρόμενος για την περαιτέρω πτωχοποίηση των πιο ευάλωτων στρωμάτων του πληθυσμού, ενώ αντιτίθεσαι στην δωρεάν πρόσβαση στα νοσοκομεία, στην κάρτα αλληλεγγύης, στην επιδότηση ενοικίου, στην δωρεάν χρήση των μέσων μεταφοράς,  στην πλήρη ιατροφαρμακευτική κάλυψη (2,5 εκατομμυρίων) ανασφάλιστων, και ενώ καταψηφίζεις την καταβολή 13^ης σύνταξης στους χαμηλοσυνταξιούχους;

Γίνεται να υψώνεις φωνή στεντόρεια κατά της ανεργίας, όταν την παρέδωσες στο 27,5% ενώ σήμερα κατέβηκε στο 23% και ενώ εξακολουθείς να μιλάς για την ανάγκη ακόμα μεγαλύτερης μείωσης του Δημόσιου τομέα που αποδεκάτισες;

Φαίνεται πως για την Ν.Δ. γίνεται, παρότι δεν της προκύπτει, παρότι η πολιτική της είναι καιροσκοπική και ως εκ τούτου ανερμάτιστη, παρότι ο λόγος της βαδίζει στην αντίπερα όχθη των έργων της, παρότι δεν ακουμπάει ούτε στην στοιχειώδη λογική -που εμφανώς προβάλλει το παλιό ρητό της Marilyn Monroe: “Οι γυναίκες διαθέτουν δύο φοβερα όπλα: Το μακιγιάζ και τα δάκρυα. Ευτυχώς για τους άνδρες δεν μπορούν να τα χρησιμοποιούν ταυτόχρονα ”.

Όλοι γνωρίζουμε ότι οι μεγάλοι σύλλογοι στο ποδόσφαιρο πραγματοποιούν πανάκριβες μεταγραφές για να βελτιώσουν τα αδύνατα σημεία στο παιχνίδι τους, ιδιαίτερα όταν ο βασικός τους αντίπαλος έχει πλεονέκτημα και επικρατεί στα μεταξύ τους ντέρμπι.

Όλοι γνωρίζουμε ότι η επιτυχία κάποιων τέτοιων μεταγραφών είναι ακόμα σημαντικότερη (κοινώς κάνουν “πάταγο”) όταν ο νεοαποκτηθείς (παίκτης ή προπονητής) προέρχεται από τα “σπλάχνα” του αντιπάλου και άρα θα μεταφέρει την τεχνογνωσία των απέναντι, καθώς γνωρίζει το παιχνίδι τους και τα συστήματα τους.

Κανείς δεν γνωρίζει περίπτωση σπουδαίας μεταγγραφής από το στρατόπεδο του αντιπάλου, που -και μόνο- προσαρμόστηκε στο νέο του περιβάλλον χωρίς να προσθέσει κάποια νέα ποιότητα (που γι’ αυτό άλλωστε αποκτήθηκε)  και που συνεχίζει απλώς να αναπαράγει τον παλιό λάθος τρόπο παιχνιδιού της νέας του ομάδας.

Ε λοιπόν η Ν.Δ. με την απόκτηση του “αριστερού” Τάκη Θεοδωρικάκου ως υπευθύνου επικοινωνίας του κόμματος ακριβώς αυτό έπραξε: Καμία νέα ιδέα, καμία νέα πρόταση, καμία αλλαγή πλεύσης, καμία συγγνώμη για το παρελθόν, μόνο αναπαραγωγή του DNA της Μητσοτακικής Ν.Δ.

Όπως έλεγε κι ένας ιερομόναχος: “Την παλιά σπασμένη καμπάνα δεν την αντικαθιστάς με μια κακοχυμένη καινούργια. Θα ακούγεται το ίδιο φάλτσα”.