Αντίγνωμος

Κεραυνός  εν  (αν)Αι(ρυ)θρία

του  Θύμιου  Γεωργόπουλου

Η ζωή εν τάφ(ρ)ω

Η Δημοκρατική λειτουργία του πολιτεύματος μιας οποιασδήποτε χώρας συναρτά την ισχύ της, όχι τόσο από τα πεπραγμένα της κυβέρνησης αλλά, πρωτίστως και κυρίως, από τις προτεινόμενες λύσεις και τον τεκμηριωμένο λόγο της αντιπολίτευσης.

Όμως ο λόγος που αρθρώνεται από την -μείζονα και ελάσσονα- αντιπολίτευση στην Ελλάδα είναι ευκαιριακός, αβάσιμος και ψηφοθηρικός. Επίσης δεν έχει απεύθυνση στο νου αλλά στα ένστικτα (και δη τα πιο πρωτογενή και τα πλέον χαμηλά), η δε αναλυτική του αξία είναι ισοβαρής του «θέσφατου».

Με άλλα λόγια “όποιος αέρας κι αν φυσά ο μύλος πάντα αλέθει”.

Έτσι το ακροδεξιό «τσεκούρι» της ΝουΔου (Μάκης Βορίδης), ήδη από τον Αύγουστο του 2018 δήλωσε (και έκτοτε το έχει επαναλάβει δις ή τρις) ότι: “Πρέπει να υπάρξει στρατηγική ήττα των ιδεών της Αριστεράς για να μην ξαναβρεθεί στην εξουσία με οποιαδήποτε μορφή της. Ο Κ. Μητσοτάκης πρέπει να κάνει παρεμβάσεις στο κράτος και στους θεσμούς για να μην ξαναέρθει η Αριστερά στην εξουσία, γιατί οι ιδέες της είναι ελαττωματικές”. Μάλιστα!

Όταν ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της μείζονος αντιπολίτευσης χαρακτηρίζει “ελαττωματικές τις ιδέες” της (δύο συνεχόμενες φορές) Δημοκρατικά εκλεγμένης κυβέρνησης, τότε αυτός ο «τύπος» είναι επικίνδυνος για την Δημοκρατία.

Όταν προτρέπει τον αρχηγό του “ να κάνει παρεμβάσεις στο κράτος και στους θεσμούς για να μην ξαναέρθει η Αριστερά στην εξουσία”, τότε  αυτός ο «τύπος» δεν είναι απλά επικίνδυνος για την Δημοκρατία, είναι στρατευμένος εχθρός της, γιατί ζητάει (άραγε κοινοβουλευτικά πως; Ή μήπως όχι κοινοβουλευτικά;) να τεθεί εκτός νόμου (με “παρεμβάσεις στο κράτος και στους θεσμούς”) το –ιδεολογικά- αντίπαλο Δημοκρατικό κόμμα.

Στα απόνερα του Βορίδη (αλλά όχι ακριβώς στο ίδιο μήκος κύματος) η («μετράω το μπόι μου με την σκιά μου») αυτοανακηρυχθείσα  εκφραστής και εκπρόσωπος της κεντροαριστεράς στην Ελλάδα αρχηγός Φώφη, επαναλαμβάνει εσχάτως , με αυξανόμενες κραυγές:

“Βασική επιδίωξη του ΚΙΝΑΛ είναι η στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ”.

Τώρα γιατί η Κεντροαριστερά στην Ελλάδα επιδιώκει την στρατηγική ήττα όχι της Δεξιάς, αλλά της Αριστεράς, μόνο η Φώφη (δεν) μπορεί να μας εξηγήσει. Το αβίαστο συμπέρασμα που συνάγεται (από τα λεγόμενα της Φώφης) είναι ότι η ΝουΔου βρίσκεται πιο Αριστερά από τον ΣΥΡΙΖΑ, γι’ αυτό και επιδιώκει την στρατηγική ήττα του Τσίπρα και όχι του Κούλη!!!

Στην –θεωρητική- εκδοχή που «αι γνωσταί βουλαί» των ΒοριδοΚΙΝΑΛιστών λάβουν σάρκα και οστά, ας ψάξουμε (οι Έλληνες) λαγούμι να κρυφτούμε.

Κυριολεκτικά θα ζούμε την «Ζωή εν τάφ(ρ)ω».

Γιατί τι ακριβώς σημαίνει “ελλατωματικές ιδέες της Αριστεράς” ή “στρατηγική ήττα του ΣΥΡΙΖΑ”;

Σημαίνει ελαστικές μορφές εργασίας και κατακόρυφη αύξηση της ανεργίας, γιατί έτσι αναπτύσσεται η επιχειρηματικότητα.

Σημαίνει μη ανανέωση της εργασίας των συμβασιούχων με το Δημόσιο και επαναφορά της αναλογίας 1/5.

Σημαίνει επιστροφή των ανεξέλεγκτων «νταβατζήδων»-εργολάβων π.χ. στην καθαριότητα, για τους ΟΤΑ και τα νοσοκομεία.

Σημαίνει καμία κοινωνική παροχή από το κράτος και καμία προστασία της περιουσίας από τις τράπεζες.

Σημαίνει αντικατάσταση του «νόμου Κατρούγκαλου» με το «ασφαλιστικό του Πινοσέτ».

Σημαίνει δοσοληψία με Εφοπλιστές και Καναλάρχες που χρηματοδοτούν το κόμμα και την κυβέρνηση τους, έναντι δικαστικής ασυλίας και καθολικών φοροαπαλλαγών.

Σημαίνει ιδιωτική υγεία, κλείσιμο δημόσιων νοσοκομείων και εξοβελισμός των ανασφαλίστων και απόρων από αυτά.

Σημαίνει παραγραφή των σκανδάλων και δημιουργία περιβάλλοντος για ακόμα μεγαλύτερες μίζες.

Σημαίνει μεσαιωνική δουλεία στις αγορές.

Σημαίνει ολική καταβαράθρωση.

Σημαίνει καθολική οπισθοδρόμηση,  γιατί:

“Ένας άνθρωπος που δεν προχωράει, δεν αφήνει ίχνη.”