Αντίγνωμος

Κεραυνός  εν  (αν)Αι(ρυ)θρία

του  Θύμιου  Γεωργόπουλου 

Κιθαρίστας ή ντράμερ;

Σκευωρία ή σκάνδαλο; Συκοφαντία ή αποχρώσες ενδείξεις; Πολιτική δίωξη ή δικαστική κάθαρση; …….Κιθαρίστας ή ντράμερ;

Η αλήθεια, τις περισσότερες φορές, είναι τόσο ευανάγνωστη που δεν απαιτείται να γνωρίζει κανείς τα αναλυτικά συστατικά στοιχεία που την συνθέτουν. Αρκεί και μόνο να παρατηρήσει προσεκτικά την προθήκη που επιλέχθηκε να προβάλουν κάποια εκδοχή της. Και, φυσικά, την πλευρά που διάλεξαν να φωτίσουν.

Έλεγε ο Μαρκ Τουαίην: “Σε ένα μουσείο στην Αβάνα υπάρχουν δύο νεκροκεφαλές του Χριστόφορου Κολόμβου: μια από την παιδική του ηλικία και μια από την περίοδο που ήταν μεσήλικας.” Δεν νομίζω ότι χρειάζεται να είναι κανείς ανθρωπολόγος για να ανιχνεύσει την αλήθεια.

Πρώτο δεδομένο. 

Ο φαρμακευτικός γίγαντας Novartis International με έδρα την Βασιλεία της Ελβετίας δραστηριοποιείται σε όλο τον κόσμο και έχει μία ανεξάντλητη γκάμα φαρμάκων όπως αντιψυχωσικά, αντιεπιληπτικά, αντιυπερτασικά, αντινεοπλασματικά, ανοσοτροποποιητικά, κατά της λευχαιμίας, κατά του καρκίνου του μαστού, νευρολογικά, για το Πάρκινσον, για το Αλτσχάιμερ και φυσικά –ουκ έστιν αριθμός- γενοσήμων φαρμάκων. Και όλα, μα όλα τα φάρμακα της κυκλοφορούν (πολύ καλώς) και στην Ελλάδα..

Δεύτερο δεδομένο. 

Ο φαρμακευτικός γίγαντας Novartis International ερευνάται «για αθέμιτες πρακτικές» (που περιλαμβάνουν και χρηματισμό, εκτός από γιατρούς, κυβερνητικών αξιωματούχων) ήδη από το 2005 σε Αυστραλία, ΗΠΑ, Κίνα, Ιαπωνία, Ινδία, Νότια Κορέα και Τουρκία.

Μάλιστα η Novartis έχει καταβάλλει (με συμβιβασμό και όχι με δικαστική απόφαση) μέχρι σήμερα, στο Αμερικανικό δημόσιο συνολικά το ποσό των 422,5 εκατ. δολαρίων (άραγε γιατί;).

Τρίτο δεδομένο. 

Η  έρευνα στην Ελλάδα για το διεθνές σκάνδαλο της Novartis αποτελεί την συνέχεια της έρευνας των Αμερικανικών αρχών  (και του FBI) με στοιχεία που παρέδοσαν στις δικαστικές αρχές της χώρας μας. Στην διάρκεια της ανακριτικής διαδικασίας η Εισαγγελέας διαφθοράς Ελένη Ράικου εξέτασε 178 μάρτυρες (όλοι υψηλόβαθμα στελέχη της φαρμακευτικής) και προέκυψε η ανάγκη, τρεις εξ αυτών, να υπαχθούν στον νόμο περί προστασίας μαρτύρων, ως μάρτυρες δημοσίου συμφέροντος (η πρώτη εφαρμογή του νόμου περί προστασίας μαρτύρων στη χώρα μας, έγινε το 2001 για την υπόθεση της 17 Νοέμβρη).

Τέταρτο δεδομένο. 

Οι προστατευόμενοι μάρτυρες κατέθεσαν ότι στη χώρα μας διακινήθηκαν περισσότερα από 50 εκατ. € μετρητά σε βαλίτσες, σε 10 πολιτικά πρόσωπα (μεταξύ των οποίων 2 πρώην πρωθυπουργοί) χρησιμοποιώντας (σε κάποιες περιπτώσεις) εταιρείες δημοσίων σχέσεων που συνδέονταν μαζί τους και  κατέθεσαν αναλυτικά τους λόγους για τους οποίους «έγινε» ο χρηματισμός.

Έτσι η σχηματισθείσα δικογραφία μεταβιβάστηκε στη Βουλή για να αποφασίσει την περαιτέρω διερεύνηση των καταγγελιών.

Πέμπτο δεδομένο. 

 Έχει αποδειχθεί ότι τα περισσότερα (και πιο ακριβά) φάρμακα της Novartis (TASIGNA, GILENYA, LUCENTIS) ήταν ακριβότερα στην χώρα μας από οποιαδήποτε άλλη χώρα, ενώ πολλά από τα ανάλογα φάρμακα των άλλων φαρμακευτικών δεν κυκλοφορούσαν στην Ελλάδα. Η μέθοδος ζηλευτή και από τον…..Αλ Καπόνε.

Επειδή υπήρχε απαγόρευση να εισάγονται νέα φάρμακα στις λίστες, τα έβαζαν σαν….παλιά φάρμακα που τους άλλαζαν την τιμή (ποιοι υπέγραφαν άραγε τις υπερτιμολογήσεις;), ενώ οι ανταγωνιστές δεν μπορούσαν να εισάγουν νέα φάρμακα. Επίσης η Novartis, όπως αποδείχτηκε, είχε εσωτερική πληροφόρηση για την εφαρμογή του PSI με αποτέλεσμα (μόνο αυτή) να γλιτώσει από τεράστια ζημιά, από το «κούρεμα» των ομολόγων.

Κατά τα λοιπά «σκευωρία», «συκοφαντία», «πολιτική δίωξη», «θα τους φτάσω μέχρι τέλους», «παρέμβαση στην δικαιοσύνη», «Ρασπούτιν…..στα πρόβατα», «ειδικό δικαστήριο για τον Τσίπρα».

Τελικά όπως έλεγε και ο Βρετανός σκιτσογράφος Ashleigh Brilliant:

“Απαιτούμε λιγότερη διαφθορά ή περισσότερες ευκαιρίες να συμμετέχουμε σ’ αυτήν;”