Αντίγνωμος

Κεραυνός  εν  (αν)Αι(ρυ)θρία

του  Θύμιου  Γεωργόπουλου

Η γίδα και τα γίδια 

Η «υπόθεση Μανιαδάκης» (ή Money-dakis  όπως ο Φρουζής της Novartis τον αποκαλούσε) έχει τόση σχέση με την δικαστική πλάνη της «υπόθεσης Ντρέιφους», όση ακριβώς συσχέτιση μπορεί να γίνει ανάμεσα στο  «κατηγορώ του Ζολά» και στο «κατηγορώ του Αυτιά».

Η δε «εξομολόγηση» του Μανιαδάκη στη «ιέρεια» Κοσιώνη από το «αβαείο» του ΣΚΑΪ θυμίζει –μάλλον- το λαϊκό ρητό “πάω να πω τον πόνο μου και λέω την πομπή μου”, γιατί:

Δεν γίνεται να είσαι αθώος και συνάμα να έχεις χρήματα σε τραπεζικούς λογαριασμούς που δεν προέρχονται από δηλωθέντα έσοδα.

Δεν γίνεται να είσαι έντιμος και ταυτόχρονα να πληρώνεις μισό εκατομμύριο ευρώ για «αδικαιολόγητο πλουτισμό». 

Δεν γίνεται να γνωρίζεις (ως μεσάζων) όλη την διαδρομή του «μαύρου χρήματος» για την δωροδοκία πολιτικών προσώπων  και να μην έχεις «βουτήξει το δάχτυλο στο μέλι».

Δεν γίνεται να προσέρχεσαι αυτοβούλως και να καταθέτεις εναντίον πολιτικών προσώπων (ως προστατευόμενος μάρτυρας) και όταν χάνεις την προστασία (ως κατηγορούμενος) να δηλώνεις ότι σε πίεσαν οι Εισαγγελείς για να πεις όσα είπες.

Δεν γίνεται να είσαι συνεργάτης του Φρουζή (αζημίως;) και ταυτόχρονα σύμβουλος τριών διαφορετικών υπουργών υγείας, αλλά στο σκάνδαλο Novartis να δηλώνεις ότι αυτά που γνωρίζεις τα γνωρίζεις μόνο ως παρατηρητής.

Δεν γίνεται να είσαι «λευκή περιστερά» και να συλλαμβάνεσαι στο αεροδρόμιο ενώ προσπαθείς να την «κάνεις (οικογενειακώς) με ελαφρά πηδηματάκια» για εγκατάσταση στην Ζυρίχη της Ελβετίας (γιατί εκεί είχε νοικιάσει σπίτι-παλάτι ο κ. καθηγητής, και  όχι στην Ισπανία όπως διέδιδε).

Όταν πιάνεται κάποιος «με την γίδα στον ώμο» και στην συνέχεια ψελλίζει  διάφορα “κουρεμένα κι άκουρα” –συγγνώμη πατριώτες μου- αλλά μας μετράει για γίδια.

Όπως για γίδια μας λογαριάζει και ο «βατραχόφωνος» αντιπρόεδρος της ΝουΔου που, από της αποκάλυψης του σκανδάλου και μέχρι πρότινος, έπαιζε στο «σαρανταπεντάρι» του (45 στροφών) την επιτυχία της μιας πλευράς “βγάλτε τώρα την κουκούλα, μη τους γδάρω στη σακούλα”, και τώρα που ο «προστατευόμενος» απόκτησε ταυτότητα (Λίλα Πάουζε) ο «καραμούζας» αντιπρόεδρος παίζει συνεχώς την άλλη πλευρά του δίσκου, με την επίσης μεγάλη επιτυχία, “Τσίπρα κοψ’ την αλητεία, όλα είναι σκευωρία.”

Τι να πεις; Εδώ ταιριάζει “είτε ήλιο, είτε βροχή δίκιο έχουν οι ναζί. ”

Όπως για γίδια μας λογαριάζει και το ΚΙΝΑΛ (με ερωτηματικό και στο «Κίνημα» και στην «Αλλαγή»), που αφού υπερασπίστηκε τον Άκη, τον Γιάννο και όλα τα «καλόπαιδα» του Σημίτη, τώρα δια του «ογκόλιθου» της επικοινωνίας Παύλου Χρηστίδη, δηλώνει για την υπόθεση του Money-dakis: “Η όλη εικόνα που διαμορφώνεται γύρω από τη δικαστική έρευνα για τη Novartis παραπέμπει σε παρακράτος και όχι σε χώρα που έχει την ασφάλεια του κράτους δικαίου. Ο υπουργός Δικαιοσύνης δεν μπορεί πια να κρύβεται πίσω από άλλα πρόσωπα.”

Τι να πεις; Εδώ ταιριάζει “Παύλο θεέ, πάρε την ΠΑΕ.”

Όπως για γίδια μας λογαριάζει και ο «καλός στρατιώτης Σβέικ» της συντηρητικής και διαπλεκόμενης Ελλάδας και γραμματέας του «αχαλίνωτου και επαναστατημένου»  ΚΚΕ που βγήκε (αλήθεια που το βρήκε;) να δηλώσει:

“Η Novartis αποδεικνύει τη σήψη του συστήματος. Δεδομένες οι ευθύνες ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ στην κάλπικη αντιπαράθεση τους.”

Τι να πεις; Εδώ ταιριάζει “Κούλη ακούμπα στον ώμο του Κουτσούμπα.”

Σε όλους όμως αυτούς, μαζί και σε όσους από την «ανεξάρτητη» δικαιοσύνη, εχθρό βλέπουν τον Πολάκη και όχι όλους όσους απειλούν και μηνύουν Εισαγγελείς, μια φράση ταιριάζει:

“Αμ πότε σε ξεβράκωσα και δεν ήσουν χεσμένος;”