Αντίγνωμος

Κεραυνός  εν  (αν)Αι(ρυ)θρία

του  Θύμιου  Γεωργόπουλου  

Κ.τ.λ., κ.τ.λ., κ.τ.λ.

Όλοι αυτοί (και είναι πάρα πολλοί)  από τα φιλικά media της διαπλοκής (και είναι πάρα πολλά) που προσπαθούν νυχθημερόν να φιλοτεχνήσουν την αγιογραφία του Κούλη (με εκτυφλωτικό χρυσαφί φωτοστέφανο), θυμίζουν τον αείμνηστο Χρήστο Ευθυμίου στην παλιά ελληνική ταινία «Ένας βλάκας και μισός» όταν κατέθετε στο δικαστήριο λέγοντας περίπου (ελαφρώς τροποποιημένο το κείμενο) τα εξής:

“Κύριε πρόεδρε! Κύριε εισαγγελεύ! Πρόκειται περί εξαιρετικού κυρίου, αδαμάντινου χαρακτήρος, επιλέκτου μέλους της ανωτέρας κοινωνικής τάξεως,   γόνου  του  Κωνσταντίνου  και της Μαρίκας  Μητσοτάκη λέγω,  αδελφού –και το τονίζω!- της εξαισίας κυρίας Θεοδώρας Ντόρας Μπακογιάννη,  κ.τ.λ., κ.τ.λ., κ.τ.λ.”

Όμως, όπως είναι γνωστό, ποτέ κανείς δεν κέρδισε εκλογές αποκλειστικά και μόνο γιατί είχε στην υπηρεσία του στρατιές ολόκληρες αργυρώνητων «αγιογράφων» που φιλοτεχνούσαν το πορτραίτο του, και άλλες τόσες στρατιές αργυρώνητων λιβελογράφων που αμαύρωναν το πορτραίτο του αντιπάλου του.

Γι’ αυτό μετά το επόμενο καλοκαίρι που θα  γίνουν οι εκλογές (δηλαδή σε περίπου 400 ημέρες από σήμερα) ο Κούλης θα ηττηθεί πανηγυρικά και θα οφείλει επιπλέον και…..χάρη στον Τσίπρα, αφού (χωρίς την προκήρυξη πρόωρων εκλογών) του δίνει την δυνατότητα  να παραμείνει αρχηγός της αντιπολίτευσης για ακόμα 400 ημέρες.

Ωστόσο αυτό δεν το λες και καλό για τους Νεοδημοκράτες, όχι που το κόμμα τους θα ηττηθεί, αλλά που θα έχουν –για έναν χρόνο ακόμα- αρχηγό τον Κούλη.

Αλλά εδώ ισχύει το: “Λαγός την φτέρην έσειε κακό της κεφαλής του!” ή “Δεν ήξερες, δεν ρώταγες;” ή “Ας πρόσεχες και συ καημένε!”, κ.τ.λ., κ.τ.λ., κ.τ.λ.

Αλλά ας είμαστε σοβαροί, οι εκλογές για την ΝουΔου δεν θα χαθούν τον επόμενο Σεπτέμβρη, έχουν ήδη χαθεί από τον Ιανουάριο του 2016, όταν έκανε την επιλογή να συνεχίσει με μεγαλύτερη ένταση την πολιτική της Σαμαρικής (ακροδεξιάς) στροφής.

Μια πολιτική επιλογή που ευθύνεται -αποκλειστικά- για τις απανωτές εκλογικές σφαλιάρες: Μάιος 2014 (ευρωεκλογές), Ιανουάριος 2015 (εθνικές εκλογές), Ιούλιος 2015 (δημοψήφισμα), Σεπτέμβριος 2015 (εθνικές εκλογές).

Η επιλογή του Κούλη σήμανε:

Tην απομόνωση και των εξοβελισμό των συντηρητικών και μετριοπαθών οπαδών και την, παράλληλη, παράδοση του κουμάντου στους φασίστες και στους έξαλλους.

Την εξομοίωση της, πάσης φύσεως, διαφθοράς και διαπλοκής με την ηγεσία της Δεξιάς παράταξης, αφού όποια πέτρα σκανδάλου και να σηκώσεις, την ευρύτερη οικογένεια του αρχηγού θα βρεις από κάτω ή τέλος πάντων να σχετίζεται μ’ αυτά.

Όποιο μέτρο υπέρ των δανειστών ζητήθηκε, αδιαπραγμάτευτα και με τα δύο χέρια υπερψήφισε (κατηγορώντας σκληρά την κυβέρνηση όταν πρόβαλε αντιρρήσεις), ενώ αντίθετα κάθε φιλολαϊκό μέτρο ή κάθε μέτρο ανακούφισης των ασθενέστερων συνανθρώπων μας που εισήχθη για ψήφιση, καθολικά τα καταψήφισε.

Την προσπάθεια ενίσχυσης της πολιτικής που τιμωρεί τους αδύνατους άφταιγους για τις επιλογές των ισχυρών, και συνάμα την υπεράσπιση με κάθε τρόπο των μπαταχτσήδων και υπαίτιων της καταστροφής.

Τον πόλεμο κατά των αλληλέγγυων πολιτικών και του κοινωνικού κράτους και τις μάχες υπέρ των ιδιωτικών συμφερόντων με κρατικές ενισχύσεις.

Την κατάλυση της ενημέρωσης -ως ύψιστου δημοκρατικού δικαιώματος- με την αδιάντροπη δημιουργία ψευδών, συκοφαντικών και εμφυλιοπολεμικών πληροφοριών και γκεμπελικών σεναρίων δολοφονίας χαρακτήρων.

Η επιλογή του Κούλη σήμανε την συμπόρευση με τον εχθρό που εχθρεύεται τον Τσίπρα, τους πανηγυρισμούς από την συμφορά που χρεώνεται ο ΣΥΡΙΖΑ, τον προσπάθεια να κοπούν οι συντάξεις απ’ αυτή την κυβέρνηση, κ.τ.λ., κ.τ.λ., κ.τ.λ.

Το σύμπλεγμα, κατά τον συγγραφέα Joseph Baretti:

“Μισώ την ανθρωπότητα γιατί είμαι ο καλύτερος, αλλά γνωρίζω βαθειά μου πόσο χείριστος είμαι.”