Αντίγνωμος

Κεραυνός  εν  (αν)Αι(ρυ)θρία

του  Θύμιου  Γεωργόπουλου

Ο Γκούφυ και η παρέα του σε νέες περιπέτειες

Όπως η μάχη του αυτονόητου είναι καθημερινή μέχρι να επικρατήσει, έτσι και  το προφανές για να γίνει αντιληπτό ως τέτοιο χρειάζεται το χρόνο του.

Πολλές φορές όμως όταν δίνουμε –επιτέλους- σημασία στο προφανές, συμβαίνει αυτό να μην παράγει αποτελέσματα γιατί γίνεται σε λάθος χρόνο, όπως εξαντλείται η μπαταρία ενός παιχνιδιού που παραμένει σε λειτουργία,  ενώ ο μπόμπιρας έχει στραμμένη την προσοχή του στην αγαπημένη του τηλεοπτική σειρά, μέχρι να πέσουν οι τίτλοι τέλους.

Κάποιοι λοιπόν από το στενό περιβάλλον του εφοπλιστή, προέδρου ΠΑΕ, εκδότη, αφανούς Δημάρχου και κουμπάρου, αποφάσισαν να αποσύρουν τον Κούλη από το προσκήνιο μέχρι τις εκλογές.

Διαπίστωσαν ότι είναι παράταιρος, βρε παιδί μου, με το όλο  πολιτικό σκηνικό.

Όπως ακριβώς θα ήταν μια βιτρίνα με μαγιό ντάλα καλοκαίρι, που ο μαγαζάτορας θα την διακοσμούσε με λαμπιόνια, ελατάκια κι Αγιοβασίληδες.

Ωστόσο πιστεύω και το καταθέτω (και στους «επιτελείς» του προαλειφόμενου για Έλληνα «Μπερλουσκόνι») ότι πλέον είναι πολύ αργά για οποιαδήποτε χρήσιμη απόσυρση.

Όπως στον «Ηλίθιο», όπου ο Ντοστογιέφσκι σκιαγράφησε έναν πολύ συμπαθή άνθρωπο, αλλά χωρίς μέλλον.

Το αντιπολιτευτικό αφήγημα του τύπου “όταν θέλω συ δεν θέλεις, τώρα που δεν θέλω θέλεις, να και γω τώρα δεν θέλω για να θέλεις όταν θέλω” είναι γουστόζικο για παιδικό τραγουδάκι, αλλά όχι για οδικό χάρτη προς την κυβερνητική εξουσία.

Δίνει την μάχη η κυβέρνηση για την μη περικοπή των συντάξεων, καταθέτει την βεβαιότητα  του ο Κούλης για την περικοπή τους.

Διασώζει ο Τσακαλώτος τις συντάξεις, διαμαρτύρεται ο Βρούτσης για την μη τήρηση των συμφωνηθέντων.

Αναγνωρίζει η Λαγκάρντ ότι το ΔΝΤ έπεσε έξω στις προβλέψεις του, καταγγέλλει το Liberal τον Τράμπ ότι τα έσπασε με τον Ερντογάν και στηρίζει τον Τσίπρα (φονιάδες των λαών Αμερικάνοι)!

Μιλάει ο Πετρόπουλος για τις δώδεκα περικοπές των συντάξεων που υπέστησαν οι απόμαχοι της εργασίας, πλειοδοτεί ο Κυρανάκης με τις…..εικοσιένα (λίγες λέει!) περικοπές που έκανε (πότε;) ο ΣΥΡΙΖΑ.

Βγάζει κοινό ανακοινωθέν ο Τσίπρας με τον Ιερώνυμο για τον χωρισμό κράτους και εκκλησίας, σπεύδει η ΝουΔου να επικροτήσει το γεγονός αλλά και να διαμαρτυρηθεί γιατί η ιδέα ήταν του «Αντωνάκη» μας από παλιά, ήδη από το 2013.

«Τρώει ξύλο» ο αδελφός της Ντόρας από τους Σαμαροαδωνοβορίδηδες που άφησε τον Θεοδωρικάκο να κάνει παιχνίδι με τα «ιερά και όσια» της φυλής, σπεύδει ο Κούλης στον Αρχιεπίσκοπο -αν και ορθόδοξος- καθολικά διαμαρτυρόμενος, γιατί  “εγώ είμαι χριστιανός κι ο Τσίπρας άθεος”.

Τον ξεφωνίζει ο Τσίπρας στην Βουλή ότι άλλα λέει στις δυόμισι και άλλα στις τρεις παρά τέταρτο και ότι ούτε ό ίδιος καταλαβαίνει τι δηλώνει σαν τον πρόεδρο του Εδεσσαϊκού, τον αποστομώνει η προεδράδα λέγοντας “φοβάμαι κύριε Τσίπρα ότι κάνετε συνέχεια λάθη. Δεν ήταν πρόεδρος του Εδεσσαϊκού, ήταν αντιπρόεδρος”!

Πρέπει ωστόσο να αναγνωρίσουμε ότι στο παίγνιο της πολιτικής «τσικλόφουσκας» ο Σούπεργκούφυ δεν είναι μόνος, έχει και παρέα.

Ενίοτε η Make up Φωφώκα, πρόεδρος Βλεφαρίδα και Lip Gloss της Δημοκρατικής παράταξης, σπάει κόκκαλα με την κριτική της.

Χαρακτηριστικά στιγμιότυπα: “Δεν σηκώνω…σπαθί στην μύγα μου”, “Τελειώσατε κύριε Τσίπρα”, “Το διεφθαρμένο ΠΑΣΟΚ έχει μετακομίσει στον ΣΥΡΙΖΑ”, “Θα μείνουν με την λάσπη στα χέρια” (για τον Σημίτη).

Όχι δεν κακολογώ, ούτε ασκώ εύκολη κριτική, δεδομένου ότι είμαι οπαδός του συγγραφέα Spider Robinson:

“Μη βλέπετε σαν κακία εκείνο που εξηγείται πλήρως από τη βλακεία.”