Αντίγνωμος

Κεραυνός  εν  (αν)Αι(ρυ)θρία    

του  Θύμιου  Γεωργόπουλου  

Βρόμα  η  δουλειά

Ο ισχυρισμός του  Ουμπέρτο Έκο  (που αναφέρεται στο  ομότιτλο  βιβλίο του) «Τον Αύγουστο δεν υπάρχουν ειδήσεις»  αφορά άλλες εποχές και κυρίως άλλες,  από  την Ελλάδα,  χώρες.

Στον τόπο μας όλες τις εποχές, όλους τους μήνες,  παλιές και νέες «μονταζιέρες», αόκνως και πυρετωδώς, εργάζονται  στην πατροπαράδοτη τέχνη της  «ύφανσης πιασιάρικων ειδήσεων».

Εννοείται βέβαια ότι τα fake «υφαντά της ενημέρωσης» προβάλλονται ως απολύτως αυθεντικά με βαρύγδουπους πρωτοσέλιδους τίτλους στις εφημερίδες και στο διαδύκτιο ή με στεντόρειες βραχνές φωνές στις τηλεοράσεις και στα ραδιόφωνα και φυσικά προτάσσονται των σημαντικών και πραγματικών  είδησεων, τις οποίες αφού τις επικαλύψουν ή τις διαστέψουν, στο τέλος τις εξαφανίζουν.

Εννοείται επίσης ότι στις περιπτώσεις που το «υφαντό»  βγει γεμάτο «κόμπους και ξέφτια», δηλαδή φωνάζει από μακριά ότι είναι «μαϊμού με  μπανάνα», τότε ο  «αποκαλυπτικός τίτλος» γίνεται «αμίληκτο ερώτημα».

Π.χ. Τίτλος-Ερώτημα: «Ζει ο βασιλιάς Αλέξανδρος;».

Υπότιτλος-Ερώτημα: «Ισχύει η δοθείσα διαβεβαίωση: “Ζει και βασιλεύει και τον κόσμο  κυριεύει” του Καπετάνιου της “ Τρύπιας βάρκας” στην γοργόνα αδελφή του;».

«Παλιά μου τέχνη κόσκινο» ή «Δουλειά δεν είχε το “νινί” και μάθαινε τσαγκάρης».

Επειδή ο Φασισμός δεν είναι μεν ιδεολογία αλλά τρόπος ζώης, δεν έχει ηθική. Έχει όμως αρχές. Πρώτιστη δε αρχή (της ανελεύθερης σκέψης και συνακόλουθα των ολοκληρωτικών -πολιτικών και φονταμελιστικών-  καθεστώτων)  είναι: «Ο σκοπός αγιάζει τα μέσα».

Μπορεί βέβαια «ελεύθερος πολίτης να είναι ο ενημερωμένος πολίτης» αλλά, στην περίπτωση τους,  όταν η ενημέρωση δεν εξυπηρετεί τους σκοπούς τους εφευρίσκουν ειδήσεις απολύτως βολικές,  ανεξαρτήτως του εμπεριεχομένου βαθμού χυδαιότητας.

Βρόμα η δουλειά.

Είδηση είναι η τραγωδία της Αίγινας και η ανάγκη για κατανομή  ευθυνών και για απόδοση Δικαιοσύνης.

Διαπίστωση είναι ο μη εκσυγχρονισμός (μέχρι σήμερα) των διαδικασιών χορήγησης αδείας ταχυπλόου σκάφους και η μη αυστηροποίηση των κανόνων ασφαλούς πλεύσης, όπως και η μη παραδειγματική τιμωρία (πάλι μέχρι σήμερα) των, επικίνδυνων για την δημόσια ασφάλεια, παραβατών.

Πληροφορία είναι ότι ο νέος νόμος για τις «άδειες χρηστών ταχυπλόων σκαφών και σκαφών αναψυχής» βρίσκεται ήδη εδώ και τέσσερις μήνες στο Υπουργείο για διαβούλευση με τους εμπλεκόμενους φορείς.

Ενημέρωση είναι η δημόσια δέσμευση του Υπουργού Θοδωρή Δρίτσα ότι «δεν θα μείνει καμία πτυχή του τραγικού συμβάντος αδιερεύνητη και ότι άμεσα θα εισαχθεί στην βουλή για συζήτηση και ψήφιση το νέο κανονιστικό πλαίσιο».

Χυδαιότητα και όχι είδησεογραφία είναι να γράφεται με ψευδώνυμο στο facebook ότι «στην Αίγινα ήταν παρόντες οι υπουργοί Γιώργος Σταθάκης και Αλέκος Φλαμπουράρης».

Τυμβωρυχία και όχι ενημέρωση είναι η ανακάλυψη («ΤΑ ΝΕΑ»): «Εμπλοκή Δρίτσα στην προανάκριση με δηλώσεις και εκτιμήσεις» ενώ παρακάτω  αναφέρει: «φημολογία που συνέδεε στελέχη της κυβέρνησης με την τραγωδία της Αίγινας».

Αλητεία και όχι δημοσιογραφία είναι το δήθεν ερώτημα του Άρη Πορτοσάλτε «αν επέβαινε “Συριζόπουλο” στο ταχύπλοο» και η τοποθέτηση του (άλλου ογκόλιθου της δημοσιογραφίας) Μπάμπη Παπαπαναγιώτου: «Οι αντιδράσεις δείχνουν φόβο. Έχουν κάτι να κρύψουν;».

Φασίζουσα λογική είναι και όχι αρθρογραφία  τα όσα αναφέρει στο facebook ο (γνωστός χουντικός) Νίκος Μαστοράκης: «Προσπαθούν να ρίξουν στάχτη στα μάτια και να θάψουν τις έρευνες……ποιές είναι οι επιχειρηματικές σχέσεις του Θρασύβουλου Λυκουρέζου με κυβερνητικούς παρατρεχάμενους…….έχει ο Δρίτσας προσωπική γνωριμία με τον Θ.Λ.;».

Πολιτική χρεοκοπία και όχι Αντιπολίτευση είναι όταν Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ και Ποτάμι κάνουν λόγο για «στοχοποίηση δημοσιογράφων από την κυβέρνηση».

Βρόμα η δουλειά.

Στην Ιταλία, πατρίδα του Ουμπέρτο Έκο, το λένε «colpo grosso» δηλαδή «άκομψο πλήγμα» ή «βρόμικο τέχνασμα».