Αντίγνωμος

Κεραυνός  εν  (αν)Αι(ρυ)θρία     

του  Θύμιου  Γεωργόπουλου  

“Εκτσογλανιστές”  εναντίον  “Χατζήδων”

Ένα βράδυ, το μακρυνό 1994, ο Ανδρέας Παπανδρέου ρώτησε τον Τηλέμαχο Χυτήρη πως βλέπει τον Ευάγγελο Βενιζέλο, καθώς ο τελευταίος είχε αρχίσει να κάνει αισθητή τη παρουσία του τόσο στο ΠΑΣΟΚ όσο και στην κεντρική πολιτική σκηνή.

«Καλό» του απάντησε ο Χυτήρης, αλλά ο Πρόεδρος δεν αρκέστηκε στο τυπικό, πιέζοντας να μάθει κάτι περισσότερο για να λάβει τελικά την εξής απάντηση:

«Πρόεδρε, ο Βενιζέλος είναι ικανός να διεκδικήσει κάποια στιγμή την ηγεσία για να γίνει πρόεδρος του κόμματος».

Ο Ανδρέας Παπανδρέου χαμογέλασε και συμπλήρωσε:

«Ο Βαγγέλης δεν έχει φιλοδοξία να γίνει πρόεδρος του κόμματος, έχει φιλοδοξία να γίνει πρόεδρος οποιουδήποτε κόμματος»!

Πέρασαν πολλά χρόνια από τότε, ο Βενιζέλος έγινε πράγματι Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, φροντίζοντας επιμελώς ώστε  -κάθε μέρα- να θυμίζει όλο και λιγότερο οτιδήποτε από το ΠΑΣΟΚ, έγινε υπερυπουργός και αντιπρόεδρος μιας κυβέρνησης (όχι του ΠΑΣΟΚ) ωστόσο με την ολοκληρωτική στήριξη του –εναπομείναντος-  ΠΑΣΟΚ, μιας κυβέρνησης της “λαϊκής” δεξιάς με έντονο άρωμα από τα πρώτα μετεμφυλιακά χρόνια και ακόμα πιο έντονες τις αποχρώσεις του γκρι -σχεδόν μαύρου- από την διολίσθηση της στην ακροδεξιά.

Ο Βενιζέλος, παρότι αρίστευσε σε όλες τις “εξετάσεις” λαμβάνοντας το προσωνύμιο του “χατζή των δανειστών”,  δεν έγινε ποτέ πρωθυπουργός, ενώ έχασε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις από τις Ευρωεκλογές του 2014 και μετά, από τους “Ινδιάνους” του Ευρωπαϊκού Νότου.

Έκτοτε αυτοαναγορεύτηκε σε “πνευματικό ηγέτη” (κάτι σε Έλληνα Δαλάι Λάμα), που  από την κορυφή του αντι-ΣΥΡΙΖΑ Θιβέτ, εξοπλίζει ιδεολογικά τους πιστούς του παλαιοκομματισμού.

Ο “εκτσογλανισμός της πολιτικής ζωής” σίγουρα αποτελεί ένα από τα κορυφαία  “πνευματικά” έργα του ηγέτη των “χατζήδων”, δεδομένου ότι όποιος αμφισβητεί τις πολιτικές που μας οδήγησαν μέχρις εδώ, όποιος αναφέρεται στα πρόσωπα που ευθύνονται γι’ αυτές τις πολιτικές, όποιος μιλάει υποτιμητικά για τον Συνταγματολόγο του νόμου “περί ευθύνης υπουργών” και του καταστροφικού PSA είναι, τουλάχιστον, “τσόγλανος”.

Η σχολή των πολέμιων του “εκτσογλανισμού” περιλαμβάνει επίλεκτα μέλη τόσο από την δημοσιογραφία, όσο και από την πολιτική.

Αίφνης η “ανεξάρτητη” δημοσιογραφία ζει μεγάλες στιγμές όταν  ο Δημήτρης Οικονόμου  σε  συνέντευξη  του  δηλώνει  «αντιπαθώ  τον  ΣΥΡΙΖΑ»  και μετά (από το καθημερινό πρωινό στασίδι του ΣΚΑΙ)  ενημερώνει “αμερόληπτα” τους τηλεθεατές για την τρέχουσα επικαιρότητα.

Μεγάλες στιγμές ζούμε επίσης όταν ο Άρης Προτοσάλτε επευφημείται από τους οπαδούς του Αδώνιδος (καθώς προσέρχεται στην κοπή της πίτας του), ενώ το ίδιο βράδυ αναλύει (από το ίδιο στασίδι του ΣΚΑΙ)  την επερχόμενη καταστροφή από την καθυστέρηση της αξιολόγησης, λόγω της μη αποδοχής των απαιτήσεων του ΔΝΤ.

Ο “κορυφαίος” Ιωάννης Πρετεντέρης ξεπέρασε κάθε προηγούμενο όταν,  πέρυσι το καλοκαίρι, ξιφούλκησε κατά του θεσμού αλλά και του προσώπου του Προέδρου της Δημοκρατίας, γράφοντας «Πρόεδρος από τα αζήτητα»!

Στην κατηγορία  “Πολιτικοί, πολέμιοι του εκτσογλανισμού” σίγουρα κορυφαία θέση κατέχει ο πρώτα ΠΑΣΟΚ, μετά Ανεξάρτητος, κατόπιν ΔΗΜΑΡ, ύστερα πάλι Ανεξάρτητος και τέλος Ν.Δ., βουλευτής Επικρατείας Βασίλης Οικονόμου και υπέυθυνος του τομέα Υγείας, που σε ένα ντεμαράζ παλαιοκομματισμού πήρε προβάδισμα όταν δήλωσε στην Βουλή:

«Μόλις έρθουμε στα πράγματα, καθαρίστριες, φύλακες, προσωπικό αλλά και νέοι διοικητές στα Νοσοκομεία, θα φάνε … Χ».

Το σύστημα του “γκουρού” Βενιζέλου έβαλε Χ (“επι βασιλείας του”) σε χιλιάδες  Δημοτικούς Αστυνομικούς, Σχολικούς Φύλακες, Καθαρίστριες του Υπουργείου Οικονομικών, Διοικητικούς των Πανεπιστημίων, Υπαλλήλους Φύλαξης και καθαριότητας των Νοσοκομείων (αορίστου χρόνου), Εργαζόμενους  στην  ΕΡΤ  κ.λ.π.

Στις απειλές τους η απάντηση είναι μία:

«Για φιρί φιρί καλά πάτε».