Αντίγνωμος

Κεραυνός  εν  (αν)Αι(ρυ)θρία     

του  Θύμιου  Γεωργόπουλου  

Η  ομάδα  να  κερδάει

“Είμαι υπέρ της τρομοκρατίας του Κολοκοτρώνη, του Ροβεσπίερου, του Σπάρτακου και μακάρι να αυξηθεί η δράση των τρομοκρατικών οργανώσεων αυτού του τύπου, δηλαδή των επαναστατικών κινημάτων για να το κάνουμε πενηνταράκια” είχε δηλώσει σε παλαιότερη συνέντευξη του στο «Πρώτο Θέμα» ο («πολλά βαρύς», «τη σκέψη αβαθής», «τη γλώττα ασταθής», «τη μνήμη ασθενής», στη γκάφα επιρρεπής και καθόλου εμβριθής) βουλευτής κ. Γρηγόρης Ψαριανός.

Εκεί όμως που το «τερμάτισε» ήταν -στην ίδια συνέντευξη-  όταν, λίγο πιο κάτω, συμπλήρωνε:

“Οι Ερυθρές Ταξιαρχίες και η 17 Ν είχαν την αποδοχή του κόσμου όταν εκτελούσαν βασανιστές και αποδεδειγμένα καθίκια”.

Τότε λοιπόν είχε σηκωθεί τεράστιος κουρνιαχτός σε όλο τον πολιτικό κόσμο  και πολλοί μετέφρασαν αυτή τη δήλωση ως «ξέπλυμα» της τρομοκρατίας.

Ωστόσο ο ίδιος άνθρωπος, τις προηγούμενες ημέρες, έγραψε αβασάνιστα στο twitter, για την  τρομοκρατική επίθεση στον  πρώην πρωθυπουργό, το εξής σχόλιο:

“Τσίπρας, Παππάς, Καμμένος και λοιποί καπετανέοι καταδικάζουν την τρομοκρατική επίθεση στον Λουκά Παπαδήμο! Μάλιστα. Αυτοί. ΟΙ ΗΘΙΚΟΙ ΑΥΤΟΥΡΓΟΙ”.

Εντάξει λοιπόν, ας προσπαθήσουμε να την «παλέψουμε» με την Γρηγοριοψαριανή «λογική». Είναι ηθικοί αυτουργοί. Ποιοί; Μα αυτοί που καταδίκασαν (προφανώς προσχηματικά) την τρομοκρατική ενέργεια κατά του Λουκά Παπαδήμου.

Έτσι όμως προκύπτουν πολλά ερωτήματα όπως:

Ποια είναι η ποινικά κολάσιμη κατηγορία που πρέπει να αποδοθεί σε κάποιον, όταν όχι μόνο δεν καταδικάζει (έστω και προσχηματικά) την τρομοκρατία άλλα αντίθετα την δικαιολογεί συντασσόμενος (υπό προϋποθέσεις) μαζί της;

Ήταν ή όχι Ηθικός Αυτουργός της τρομοκρατίας ο Κωνσταντίνος Καραμανλής που επί πρωθυπουργίας του, η 17 Ν,  δολοφόνησε το 1980 τον Παντελή Πέτρου;

Ήταν ή όχι Ηθικός Αυτουργός  της τρομοκρατίας  ο Ανδρέας Παπανδρέου που επί πρωθυπουργίας του, η 17 Ν,  δολοφόνησε το 1983 τον Τζόρτζ Τσάντες, το 1985  τους Νίκο Μομφεράτο και τον Δημήτρη Αγγελόπουλο, το 1988 τον Αλέξανδρο Αθανασιάδη και το 1989  τον Κωνσταντίνο Ανδρουλιδάκη;

Ήταν ή όχι Ηθικός Αυτουργός  της τρομοκρατίας  ο Τζαννής  Τζαννετάκης που επι πρωθυπουργίας του, η 17 Ν, δολοφόνησε το 1989 τον Παύλο Μπακογιάννη;

Ήταν ή όχι Ηθικός Αυτουργός  της τρομοκρατίας  ο Κώστας Σημίτης  που επι πρωθυπουργίας του, πάλι η 17 Ν, δολοφόνησε το 1997  τον Στίβεν Σάντερς;

Ήταν ή όχι Ηθικός Αυτουργός  της τρομοκρατίας  ο Γιώργος Παπανδρέου  που επι πρωθυπουργίας του, ανώνυμη οργάνωση τρομοκρατών, δολοφόνησε το 2010 τον (υπασπιστή του Μ. Χρυσοχοΐδη) Γεώργιο Βασιλάκη;

Επίσης, η Τερέζα Μέι, ο Φρανσουά Ολάντ, ο Εμανουέλ Μακρόν, ο Μπάρακ Ομπάμα, ο Ντόναλτ Τράμπ, ο Βλαντιμίρ Πούτιν, ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν (και τόσοι άλλοι πρόεδροι και πρωθυπουργοί –δεν μιλάω για υπουργούς-  από την διεθνή σκηνή) είναι ή όχι Ηθικοί Αυτουργοί τρομοκρατών;

Τι λέτε λοιπόν εσείς οι Ανήθικοι Αυτουργοί της τρομολαγνείας;

Τι λέτε όταν (με τις φωνές σας) η αστυνομοκρατία επικρατεί, η ελευθερία υποχωρεί, ο φόβος κυριαρχεί και η παράνοια καλά κρατεί;

Η εύκολη, άκριτη, αναπόδεικτη και ανήθικη ενοχοποίηση του αντιπάλου που τον στοχοποιεί άδικα και που καλλιεργεί το παραταξιακό μίσος είναι άκρως επικίνδυνη, γιατί βλάπτει όλους μας και -εν κατακλείδι-  εσένα τον ίδιο, όχι απλά ως πολιτική οντότητα (λέμε τώρα!) αλλά κυρίως ως ανθρώπινη τέτοια, καθώς σε καθιστά μικρό ανθρωπάκι.

Αν μπορείς να καταλάβεις μυωπικέ, ανάξιε και αυτόκλητε κριτή.

Τόσο βέβαια όσο μπορεί να καταλάβει ο κάθε  χουλιγκάνος και κρετίνος της κερκίδας που, εν χορώ,  κατηγορεί, βρίζει και καταριέται τoυς αντιπάλους του και το σόι  τους,  αρκεί…. “η ομάδα να κερδάει ρε πούστη μου”.