Αντίγνωμος

Κεραυνός  εν  (αν)Αι(ρυ)θρία     

του  Θύμιου  Γεωργόπουλου  

Porte  Parole

Porte parole (πόρτ παρόλ) στα Γαλλικά σημαίνει εκπρόσωπος, αλλά χρησιμοποιείται με τον μειωτικό χαρακτηρισμό του φερέφωνου, δηλαδή εκείνου που δεν έχει αυτονομία σκέψης και εκφράζει απόψεις άλλων ή -κατά το κοινώς λεγόμενο- του υποχείριου.

Τα φερέφωνα ή οι άνθρωποι HVM (“His Master’s Voice”,  δηλαδή “η φωνή του κυρίου του”, ακριβώς όπως η ομώνυμη εταιρεία με σήμα κατατεθέν τον σκύλο που ακούει προσηλωμένος έναν φωνόγραφο) ευδοκιμούσαν πάντα στην χώρα μας.

Τα φερέφωνα -διαχρονικά- με φωνακλάδικο τρόπο και με -κατά το δυνατόν- επιχειματολογία τύπου «δεν σηκώνω κουβέντα», προωθούν τα υψηλής βαρύτητας συμφέροντα των αφεντικών τους,  έναντι ενός ευτελούς αντιτίμου ή της διατήρησης μιας κτηθείσας «θεσούλας» με τα «παρελκόμενα» κεκτημένα της.

Μέχρι φυσικά να καταστούν άεργα φερέφωνα και συνεπώς, ελλέιψη αντικειμένου, άνεργοι υπάλληλοι.

Αναφέρω δύο χαρακτηριστικά  παραδείγματα, από τον χώρο των επιχειρήσεων το ένα και από τον χώρο της (εξωτερικής) πολιτικής το άλλο:

Ο νόμος Παππά,  που ακυρώθηκε από το ΣτΕ (κατά το διαγωνιστικό του μέρος) γέννησε ουρανομήκεις κραυγές χαράς και δημιούργησε συνθήκες ευτυχούς νιρβάνας (“αγγέλους έβλεπαν και αγγελάκια”) καθώς “απετράπη η Σταλινοποίηση και ο έλεγχος –αλα Βενεζουέλα- της ενημέρωσης, ενώ η αγορά θα καθορίσει τον αριθμό των αδειών ”, έλεγαν.

Τα   porte parole των καναλαρχών είχαν ξεσπαθώσει το προηγούμενο, της απόφασης, διάστημα για τα κανάλια που θα έκλειναν λόγω της μη αδειοδότησης τους, από τον περιορισμένο αριθμό των δημοπρατούμενων αδειών.

Κάποια δημοσιογράφος μάλιστα, δημόσια στην ΔΕΘ, ρώταγε τον πρωθυπουργό ολοφυρόμενη και κτυπώντας γοερά τα στήθη της  “γιατί μου το κάνεις αυτό Αλέξη μου”.

Μ’ αυτά και με τα’ άλλα πέρασε ο καιρός, ήρθε πάλι καλοκαίρι και ύστερα βαρυχειμωνιά, συγκροτήθηκε ΕΣΡ, έγινε διαγωνιστική διαδικασία για 7 άδειες παρακαλώ, οι καναλάρχες προσέφυγαν ξανά στο ΣτΕ, κατατέθηκαν 6 αιτήσεις (η 7η ακόμα χηρεύει) και το Mega -που του έφταιγε ο Παππάς- δεν κατέθεσε ποτέ φάκελο αδειοδότησης και πετάει 420 εργαζόμενους στο δρόμο, μαζί με τα φερέφωνα του παλιού καλού καιρού.

Άλλωστε Ο Μαρινάκης εξήγησε στους εργαζόμενους ότι δεν συμμετείχε στον διαγωνισμό για την αδειοδότηση γιατί ο νόμος Παππά πιστεύει ότι θα καταπέσει από το ΣτΕ (!)

Με άλλα λόγια θα έχετε δουλειά, αν μου δοθεί κανάλι τζάμπα.

Η διαφαινόμενη λύση στο Σκοπιανό απέναντι σε εθνικιστικές και αλυτρωτικές βλέψεις που παρέμεναν ισχυρές από το 1992, πολεμιέται σθεναρά από αυτούς που έχουν τεράστια συμφέροντα από την συνέχιση και διαιώνιση του προβλήματος.

Τα εθνικιστικά και φασιστικά φερέφωνα σκούζουν πάλι εσχάτως, κλίνοντας σε όλους τους χρόνους τις λέξεις «Πατρίδα» και «Μακεδονία».

Ποιοί;

Αυτοί που ομνύουν στα ναζιστικά σύμβολα, ενώ οι ομοϊδεάτες τους ναζί παραχώρησαν την γη της Μακεδονίας για να την προσαρτήσουν οι Βούλγαροι φασίστες.

Αυτοί που παρέδωσαν την Κύπρο στον Αττίλα και ακόμα παραμένει, το μισό νησί, υπό στρατιωτική κατοχή.

Αυτοί που μεταφέρουν τις έδρες των επιχειρήσεις τους στην Βουλγαρία και τα Σκόπια, φοροδιαφεύγοντας και φοροκλέπτοντας.  Άραγε τα έγγραφα ποια χώρα αναφέρουν και τι εθνόσημο φέρουν;

Αυτοί που δεν ενοχλούνται με τον όρο «πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας», αλλά απορρίπτουν κάθε σύνθετη ονομασία.

Αυτοί, οι ίδιοι, που πετάγονται μέχρι τα Σκόπια για να φουλάρουν τα «κτήνη» τους με φτηνή βενζίνη και να κατεβούν στην Θεσσαλονίκη να διαδηλώσουν, υπέρ την Ελληνικότητας της Μακεδονίας.

Είναι οι porte parole αυτών που αποστάτηταν για το όνομα  «Μακεδονία» και μ’ αυτό έχτισαν ολόκληρη πολιτική καριέρα.

Και τι καριέρα!

Πρωθυπουργός γαρ.