Αντίγνωμος

Κεραυνός  εν  (αν)Αι(ρυ)θρία     

του  Θύμιου  Γεωργόπουλου  

Κυβίστηση  επί  μονής  δοκού

Η λέξη «κυβίστηση» σημαίνει κωλοτούμπα και προέρχεται από το αρχαίο ρήμα «κυβιστώ», που σήμαινε αναστρέφομαι με κάτω το κεφάλι.

Είναι αυταπόδεικτο ότι κάθε άνθρωπος -στην παιδική του ηλικία- έχει πραγματοποιήσει ουκ ολίγες κωλοτούμπες. Ωστόσο μόνο ελάχιστοι έχουν κατορθώσει να εξελίξουν το παιδικό παιχνίδι σε, υψηλού επιπέδου, ενόργανη γυμναστική άσκηση και ακόμα λιγότεροι στην, υψίστου βαθμού δυσκολίας, άσκηση που αποκαλείται “κυβίστηση επί μονής δοκού. ”

Η “κυβίστηση επί μονής δοκού ” καταδεικνύει αρτιότητα και ακρίβεια στις κινήσεις, που είναι αποτέλεσμα πολυετούς προετοιμασίας  και υψηλής εσωτερικής συγκρότησης και ισορροπίας.

Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει στην πολιτική. Εκεί οι κυβιστήσεις καταδεικνύουν ακραίο και φτηνό καιροσκοπισμό, που είναι αποτέλεσμα ευκαιριακού ωφελιμισμού και ασυγκράτητης ανισορροπίας.

Έτσι αυτό που στην γυμναστική αποτελεί επίτευγμα και γεννά τον θαυμασμό, στην πολιτική αποτελεί κατάντημα και γεννά την χλεύη.

Όταν ακόμα και τα αδηφάγα κανάλια  δείχνουν σεβασμό στον αδικοχαμένο Μιχάλη Ζαφειρόπουλο, μαζί με τους  συναδέλφους του, μαζί με σύσσωμο τον πολιτικό κόσμο, εκτός από το κόμμα του, τότε η έκδηλη προσπάθεια για πολιτική εκμετάλλευση νεκρού δεν είναι απλή κυβίστηση, είναι κορυφαία αθλιότητα.

Θαυμάστε «ήθος»:

ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ (ο εξαμηνίτης αντιστασιακός): “Οι πολίτες αισθάνονται όλο πιο ανασφαλείς. Και αυτό σε ένα ευνομούμενο κράτος δικαίου δεν μπορεί και δεν γίνεται ανεκτό.”

ΔΕΝΔΙΑΣ (ο μετριοπαθής της δικαιοσύνης) “Η δολοφονία του Μ. Ζαφειρόπουλου επιβεβαιώνει σε κάθε περίπτωση ότι η χώρα διανύει μία περίοδο βίας και αίματος εδώ και 2,5 χρόνια. ”

ΒΟΡΙΔΗΣ (ο τσεκουράτος – κυριολεκτικά): “Οι εγκληματικές οργανώσεις κυριαρχούν, δεν υπάρχει κράτος. ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ. Να ξαναγίνει η ασφάλεια των πολιτών προτεραιότητα της πολιτείας.”

Από την άλλη  ο «ηθικός βραχίονας» της τρέχουσας πολιτικής που ακούει στο όνομα ΝΤΟΡΑ, προσπάθησε «Ακραίως» να συνδέσει την δολοφονία του Μ. Ζαφειρόπουλου με την τρομοκρατία, τα Εξάρχεια και τον….. Μαδούρο.

Όταν σηκώνεις παντιέρα για τις κυβερνητικές ευθύνες στην μόλυνση του Σαρωνικού και δηλώνεις ότι “όχι σε 40 ημέρες αλλά ούτε σε 40 χρόνια δεν θα τελειώσουν το έργο τους τα συνεργεία καθαρισμού των ακτών”, και ενώ η απορρύπανση ολοκληρώνεται (εντός χρονοδιαγράμματος) και συ δεν βγάζεις άχνα, τότε  η κυβίστηση είναι ίδια με του Καραγκιόζη έξω από το Σαράι.

Όταν μιλάς, σε κάθε ευκαιρία, για τον τρομερό και «αιμοσταγή  δικτάτορα» Νικόλα Μαδούρο της «κολασμένης» Βενεζουέλας, αλλά επιβάλλεις «σιγήν ασυρμάτου» στα φιλικά σου κανάλια  για την μη μετάδοση της είδησης ότι η παράταξη του («εξαποδώ»)  Μαδούρο κέρδισε στις εκλογές για την ανάδειξη κυβερνητών σε 17 από τις 23 πολιτείες της χώρας του, τότε η κυβίστηση είναι σαν της χαζοχαρούμενης κοκκινοσκουφίτσας μπροστά στην γιαγιά - λύκο.

Όταν ουρλιάζεις κατά της ιατρικής κάνναβης και χτυπάς τις πένθιμες (για την περίσταση) καμπάνες του Αμβρόσιου, ενώ βγάζεις τον σκασμό (νομίζοντας  ότι απευθύνεσαι σε –κυριολεκτικά- βλαμμένους) στο γεγονός ότι η, ευρείας χρήσεως, Μορφίνη για την ανακούφιση από τους πόνους παράγεται από το Όπιο, τότε η κυβίστηση σου είναι σαν του κλόουν στο «τσίρκο Μεντράνο».

Όταν σκίζεις –πατριδοκάπηλα-  τα ιμάτια σου γιατί η Τουρκία  ενισχύεται στρατιωτικά με F35 ενώ εμείς μένουμε πίσω εξοπλιστικά, και αφού ο πρωθυπουργός υπογράφει για τον εκσυγχρονισμό των Ελληνικών F16, εσύ συνεχίζεις και σκούζεις ότι “ο Τσίπρας ξοδεύει δισεκατομμύρια για στρατιωτικές δαπάνες”, τότε η κυβίστηση σου (και συ μαζί) είστε «για πολλές κλωτσιές».

Αφού δεν το χεις , άστο καημένε!

Ή όπως έλεγε ο Εγγονόπουλος στο ποίημα του «Μπολιβάρ»:

“Στρατηγέ/τι ζητάς στη Λάρισα/συ/ένας/Υδραίος;”