Αντίγνωμος

Κεραυνός  εν  (αν)Αι(ρυ)θρία     

του  Θύμιου  Γεωργόπουλου  

Λασπόμυαλοι  και  σκατόψυχοι

Η απέριτη αλήθεια των συνθημάτων στους τοίχους συνήθως λειτουργεί προφητικά και κάποτε επιβεβαιώνεται με τραγικό τρόπο από την πραγματικότητα, όπως στην περίπτωση των δολοφονικών πλημμυρών στην Μάνδρα Αττικής, ως αποτέλεσμα εγκληματικών παραλείψεων.

Έγραψε κάποιος, παλιά, σε τοίχο:

“Ανθρωποφάγος είναι ένας δολοφόνος που βρίσκει μια καλή δικαιολογία.”

Οι λασπόμυαλοι, που στα δύσκολα αποποιούνται των ευθυνών τους και πολιτεύονται αποκλειστικά με το «απελθέτω απ’ εμού», από την πρώτη ώρα της συμφοράς και ενώ οι άδικοι νεκροί ήταν ακόμα άταφοι ή αγνοούμενοι, ξημεροβραδιαζόντουσαν στα τηλεοπτικά παράθυρα (των φιλικών σε αυτούς τζαμπατζηδοκάναλων) να κατασκευάσουν κυβερνητικές ευθύνες για να πασάρουν τον «μουτζούρη».

Ωστόσο όταν το πολιτικό κόστος λογίζεται πάνω από την ανθρώπινη ζωή, τότε δεν μιλάμε απλά για λασπόμυαλους αλλά κυρίως για σκατόψυχους.

Απελπισμένος λοιπόν κι ανήμπορος στέκεσαι κι αναρωτιέσαι: “Καλά, αλλού πλημμυρίζουν ποτάμια  -μεγάλα σαν θάλασσες- όπως ο Ρήνος, ο Έλβας, ο Δούναβης, ο Βιστούλας, ο Μισισιπής και δεν ανοίγει ρουθούνι, πώς γίνεται εδώ να καταστρέφουν περιουσίες εκατομμυρίων και να σπέρνουν το θάνατο σε δεκάδες ανθρώπους, το Σκατόρεμα, ο Ποδονίφτης και ο Σκυλοπνίχτης;”

Βλέπεις εκεί δεν υπάρχουν αυθαίρετα φίλε οδηγέ, περαστικέ, κυνηγέ, φτωχέ κάτοικε της Δυτικής Αττικής.

Άλλωστε όταν βιάζεις την φύση, αυτή εκδικείται, αλλά δυστυχώς όχι τους ενόχους, καθώς αυτοί φροντίζουν να μένουν μίλια μακρυά.

Στην περίπτωση μάλιστα των πλημμυρών της Μάνδρας το έγκλημα είναι ειδεχθές, γιατί δεν πρόκειται καν για αυθαίρετα που χτίστηκαν στα σχηματισμένα (από την αρχαιότητα) ρέματα της περιοχής, λόγω των ορεινών όγκων από τα Γεράνεια και το όρος Πατέρας.

Στην πραγματικότητα δεν υπάρχουν ρέματα αφού πολεοδομήθηκαν «νόμιμα», καθώς συμπεριελήφθησαν στο «σχέδιο πόλης», ήδη από το 1989, μηδέ της Δημοτικής Αρχής του Δήμου Μάνδρας εξαιρουμένης, αφού κάλυψε μεγάλο μέρος της κοίτης του ρέματος με κτιριακές εγκαταστάσεις που χρησιμοποιούνται ως αμαξοστάσιο του Δήμου. 

Και εκεί όμως που κάποιο ρέμα, υποτυπωδώς, διαγράφει την ύπαρξη του, οι κατεδαφίσεις εξακολουθούν να είναι εξαιρετικά δύσκολες,  γιατί αν το ρέμα δεν έχει οριοθετηθεί, παραμένει «αόρατο» για τη διοίκηση.

Εδώ ακριβώς μπορούμε να αναφωνήσουμε όλοι μαζί: “Ουάου!!!”

Γι’ αυτό και η κ. Ρένα Δούρου κατέθεσε μηνυτήρια αναφορά, κατά παντός υπευθύνου και στην συνέχεια, με παρρησία, δήλωσε: “Είμαι έτοιμη να αναλάβω την ευθύνη, αν αποδειχθεί ότι υπάρχουν ευθύνες στις υπηρεσίες της Περιφέρειας. Όμως δεν σκοπεύω να επωμιστώ την ευθύνη άλλων παραγόντων, που επί χρόνια οικοδόμησαν ένα σύστημα ατιμωρησίας. Ήρθε η ώρα για μεταρρυθμίσεις και κατεδαφίσεις”.

Από την αλλή, η κ. Ιωάννα Κριεκούκη, Δήμαρχος Μάνδρας (από το 2014, αλλά και την περίοδο 2006–2010), από την πρώτη στιγμή -ως άλλος Πόντιος Πιλάτος- «έπλυνε τα χέρια της» και από την συχνότητα κυρίως του («όλοι μαζί μπορούμε» με Paradise Papers) ΣΚΑΪ, αντιμετώπισε την συμφορά δια της μεθόδου «των οικιών ημών εμπιπραμένων, ημείς άδομεν».

Μάθαμε (από την «αθώα του αίματος») ότι για όλα φταίει η Δούρου και η μεγάλη…. συνοδεία (αστυνομικών) του Πρωθυπουργού στον Δήμο Μάνδρας. Ωστόσο δεν καταδέχτηκε να συμμετάσχει στην σύσκεψη της Περιφέρειας, ούτε να συνεργαστεί με το Υπουργείο για την εκταμίευση αποζημιώσεων στους δημότες της.

Τέλος είδαμε την Πακιστανική κοινότητα Θριασίου (που μέχρι πριν λίγες μέρες έτρωγε άγριο ξύλο) να προσφέρει, νυχθημερόν, εθελοντική εργασία.

Αντίστοιχα, μήπως είδε κανείς  κάποιον Ιεράρχη;

Α ναι, ο Αμβρόσιος δήλωσε ότι για την θεομηνία φταίει…….ο άθεος Τσίπρας!

“Εκατομμύρια είχαν δει το μήλο να πέφτει, αλλά μόνο ο Νεύτων ρώτησε γιατί”.