Αντίγνωμος

Κεραυνός  εν  (αν)Αι(ρυ)θρία     

του  Θύμιου  Γεωργόπουλου  

                                   

«Άλαλα τα χείλη των ασεβών»

Κάποιες φορές η σιωπή  είναι στάση σοφίας. Είναι οι περιπτώσεις εκείνες  που κάποιος αναγκάζεται να παραμένει σιωπηλός όταν δεν γνωρίζει το θέμα, ή η σιωπή αποτελεί την μόνη επιλογή καθώς η άποψη του θεωρείται «τοξική», όχι τόσο για τους άλλους αλλά κυρίως  για τον ίδιο.

Όταν όμως η «σιωπή ασυρμάτου»  επί ενός θέματος έπεται του «πολιτικού βερμπαλισμού» και της «κομματικής παρλαπίπας»  -που έχει προηγηθεί για το ίδιο θέμα- όχι μόνο δεν αποτελεί στάση σοφίας αλλά ούτε καν βρίσκει εφαρμογή το αξίωμα του Αβραάμ Λίνκολν:

“Είναι καλύτερα να είσαι σιωπηλός και να θεωρείσαι βλάκας παρά να μιλάς και να αίρεις κάθε αμφιβολία.”

Στην περίπτωση του (μεγαλοεπιχειρηματία, εφοπλιστή, μιντιάρχη, προέδρου κορυφαίας ΠΑΕ, αφανούς Δημάρχου, επιστήθιου φίλου της οικογένειας Μητσοτάκη και κουμπάρου της Ντόρας) Βαγγέλη Μαρινάκη, η εμφατική σιωπή της ΝουΔου και του αρχηγού Κούλη για τον κολλητό του, είναι όνειδος για την συντηρητική παράταξη (τουλάχιστον για την μισή, που έσπευσε να εξοβελίσει τους «σκευωρούς»).

Μετά την δίωξη που άσκησε η προϊσταμένη της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Πειραιά Ειρήνη Τζίβα «για χρηματοδότηση και αποθήκευση ναρκωτικών ουσιών, για εγκληματική οργάνωση και για την μεταφορά, διακίνηση και πώληση ναρκωτικών» η σιωπή τους («άλαλα τα χείλη» της ασεβούς Σπυράκη) δεν αποτελεί –σίγουρα- μόνο μια στάση αμηχανίας ή ένδειξη σαστιμάρας.

Η, από την αρχή, άρνηση (της Μητσοτακικής ΝουΔου) στις έρευνες για τον Β. Μαρινάκη και η υπερέκθεση τους στην, χωρίς αμφιβολίες, υπεράσπιση του είναι καραμπινάτη και απροσχημάτιστη   συνενοχή, καθώς καταγράφεται  ως προσπάθεια απόκρουσης κάθε διερεύνησης για τυχόν συμμετοχή του «Πρόεδρα» στην υπόθεση του ναρκόπλοιου «Noor 1» (θυμίζω των 2,1 τόνων ηρωίνης) και των οκτώ, τουλάχιστον, περίεργων θανάτων που συνδέονται με αυτό.

Καθόλου δεν ήταν «άλαλα τα χείλη των ασεβών» όταν η ΝουΔου εγκαλούσε τον Π. Καμμένο (και ζητούσε την καρατόμηση του) γιατί συνομίλησε με τον ισοβίτη Μάκη Γιαννουσάκη, που όπως αποκάλυψε ο υπουργός “η υπόθεση αφορά την εθνική ασφάλεια και την ιδιότητά μου ως υπουργός Άμυνας. Με πήρε τηλέφωνο ο κρατούμενος 4 και 5 φορές γιατί φοβόταν για την οικογένειά του” και πρόσθεσε  “εγώ μιλάω από το δικό μου κινητό, αν ήθελα να κάνω παρανομία θα μίλαγα από άλλα”, ενώ κατέληξε. “μπορείτε να έχετε σχέσεις με όποιον θέλετε, δεν μπορείτε όμως να τους παρέχετε ασυλία.”

Καθόλου δεν ήταν «άλαλα τα χείλη των ασεβών» όταν ο Άρειος Πάγος απέρριψε τα βασικά σημεία της αναίρεσης που είχε ασκηθεί από την Εισαγγελία του Αρείου Πάγου, για κακουργήματα της «εγκληματικής οργάνωσης», της εκβίασης και της απάτης στον χώρο του ποδοσφαίρου  (κατά πλειοψηφία 2-1), καθώς το“follow the money” δεν  μπόρεσε να αποδείξει κάτι.

Ξαφνικά, γιατί έγιναν «άλαλα τα χείλη» τους;  

Μα γιατί, ο «καλός μας κουμπάρος» μπήκε μπροστά και απέτρεψε την επέλαση του «Σταλινικού» Ιβάν.

Γιατί ο «καλός μας κουμπάρος» πήρε το Mega και το κλείνει για να μην γίνει η κατάληψη των «χειμερινών ανακτόρων» από τον Ν. Παππά.

Γιατί ο «καλός μας κουμπάρος» πήρε τον ΔΟΛ και τον μετέτρεψε σε «καθεδρικό ναό ακροδεξιάς αίρεσης».

Γιατί ο «καλός μας κουμπάρος» - για το δικό μας το καλό, αλλά και τα «στασίδια» του ΣΚΑΪ-  έγινε αδελφοποιτός  με τον «μισητό» Αλαφούζο.

Λοιπόν, έπρεπε να μιλήσουν;

Ποιος συγχωρεί την αχαριστία;

Ή όπως λέει μια Κινέζικη παροιμία:

“Υπάρχουν δυο είδη σιωπής.  H σιωπή που προηγείται της ομιλίας και η σιωπή που έπεται.”