Κεραυνός  εν  (αν)Αι(ρυ)θρία     

του  Θύμιου  Γεωργόπουλου  

Ασύμμετρη  επίθεση

Δεν γνωρίζω εάν ο «Στρατηγός Άνεμος» είναι ο αποκλειστικά υπεύθυνος της ανείπωτης καταστροφής που, για μια ακόμα φορά, βυθίζει στο πένθος τον τόπο μου.

Γνωρίζω καλά ότι οι δυνάμεις του σκότους που μετατρέπουν την πιο λαμπερή ημέρα σε μια σκοτεινή κι ασέληνη νύχτα, βάφοντας το λαμπερό φως με μαύρο καπνό και στάχτη, είναι οι αποκλειστικά και διαχρονικά σύμμαχοι του «Στρατηγού Άνεμου».

Δεν γνωρίζω εάν στην πιο επικίνδυνη ημέρα του φετινού καλοκαιριού (που η «Γ.Γ. Πολιτικής Προστασίας» και το «Υπουργείο Εσωτερικών» είχαν θέσει τον κρατικό μηχανισμό σε ετοιμότητα συναγερμού και μας είχαν προειδοποιήσει για τον υψηλό κίνδυνο πολλές ημέρες πριν) είναι η μοναδική αιτία της συμφοράς, συνάμα με την ακόμα μεγαλύτερη και απρόβλεπτη εκδήλωση του φυσικού φαινομένου, δηλαδή της πνοής θυελλωδών ανέμων μέχρι και τα 11 μποφόρ.

Γνωρίζω καλά ότι κανένας ανθρώπινος μηχανισμός, καμία προετοιμασία και καμία ετοιμότητα δεν θα μπορούσε να αντιμετωπίσει την ταυτόχρονη εκδήλωση εστιών φωτιάς, σε διαφορετικά σημεία, σε κατάφυτο πευκοδάσος και σε απολύτως δυσπρόσιτα σημεία.

Δεν γνωρίζω εάν οι καταστροφικές και φονικές φωτιές, σε πολλά και παράλληλα μέτωπα, που εκδηλώθηκαν σχεδόν αποκλειστικά και μόνο στην Αττική είναι διαβολικά και «τυχαία» συμβάντα.

Γνωρίζω καλά την άποψη του Φιόντορ Ντοστογιέφσκι: “Απέναντι στην Ελευθερία ορθώνεται ο Ολοκληρωτισμός με την «θεωρία του τυχαίου». Δεν υπάρχει τύχη. Υπάρχει αλληλουχία πράξεων, καθώς κάθε πράξη εγκυμονεί μιαν άλλη πράξη.”

Δεν γνωρίζω εάν οι φωτιές «επέλεξαν» να εκδηλωθούν με την πιο ακραία σφοδρότητα την ημέρα που ο πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας βρισκόταν στο Μόσταρ της Βοσνίας Ερζεγοβίνης, προκειμένου να βραβευτεί –μαζί με τον πρωθυπουργό της πΓΔΜ Ζόραν Ζάεφ και τον πρωθυπουργό του Μαυροβουνίου Ντούσκο Μάρκοβιτς- για τη συνεισφορά τους στη συνεργασία και την ειρήνη της περιοχής.

Γνωρίζω καλά ότι το πρωθυπουργός ενημερωνόταν αρμοδίως και αδιαλείπτως από την πρώτη στιγμή, ότι διέκοψε το ταξίδι του όταν η περιφερειάρχης Ρένα Δούρου έθεσε την Αττική σε «κατάσταση εκτάκτου ανάγκης», ότι βρέθηκε το βράδυ στο Συντονιστικό Κέντρο της Πυροσβεστικής, ότι έδωσε κατευθύνσεις σε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς και τους υπουργούς, ότι κράτησε χαμηλούς τόνους στα ερωτήματα περί «δολιοφθοράς» ρίχνοντας το βάρος και δίνοντας προτεραιότητα στην ανθρώπινη ζωή πρώτα και στην περιουσία των πολιτών ύστερα.

Δεν γνωρίζω εάν η Εθνική καταστροφή κρύβει πίσω της  οικοπεδοφάγους, μεγάλα ιδιωτικά συμφέροντα (π.χ. εξόρυξη βωξίτη στα Γεράνεια όρη), ξένους πράκτορες με εγχώριους νενέκους που «πολιτεύονται» εγκληματώντας λόγω του Μακεδονικού ή λόγω της ασκούμενης εξωτερικής πολιτικής με διαφόρους τρίτους (κοντινούς ή μακρινούς) ή ακόμα ακόμα και λόγω της επικείμενης εξόδου μας από τα μνημόνια την 21^η  Αυγούστου, αφού δεν έχω εμπλακεί ποτέ με τις μυστικές υπηρεσίες και δεν αρέσκομαι στην συνωμοσιολογία.

Γνωρίζω καλά  όμως αυτούς που επιχαίρουν με την συμφορά, αυτούς που επενδύουν πολιτικά σε αυτήν, αυτούς που δίνουν μικρόφωνο σε όσους καταριούνται την κυβέρνηση, την περιφέρεια και τον κρατικό μηχανισμό γιατί δεν έχει ένα πυροσβεστικό όχημα έξω από το σπίτι τους, ενώ κλείνουν βίαια την επικοινωνία  -ακόμα και στους Δημάρχους- που τολμούν να πουν ότι το κράτος ανταποκρίθηκε άμεσα.

Δεν γνωρίζω αν οι δυνάμεις πυρόσβεσης επαρκούν για να αντιμετωπίζουν μια τέτοια ασύμμετρη επίθεση.

Γνωρίζω όμως πολύ καλά τι ψήφισε κάθε κόμμα τον Φεβρουάριο του 2017 στην «Τροπολογία για την μονιμοποίηση 2.160 πυροσβεστών». 

Γι’ αυτό  και ο λόγος του Οδυσσέα Ελύτη είναι τραγικά επίκαιρος:

“Όταν η συμφορά συμφέρει, λογάριαζε την για πόρνη.”

Κεραυνός  εν  (αν)Αι(ρυ)θρία     

του  Θύμιου  Γεωργόπουλου  

Τζακ  ποτ

Όλοι όσοι ομιλούν περί  Αλήθειας  και προσπαθούν -στο όνομα ενός αναγκαίου και ευεργετικού restart- να εφαρμόσουν στην μνήμη μας ένα ολοκληρωτικό delete, καταστροφολογώντας απροκάλυπτα ενώ επικαλούνται την αναγκαία και  δημιουργική κριτική, θυμίζουν τον αρχαίο Ισπανό ποιητή Μαρτιάλη που έλεγε:

“Ένας πανούργος πανδοχέας στην Ραβέννα πρόσφατα με εξαπάτησε. Του ζήτησα κρασί με νερό και μου σέρβιρε σκέτο κρασί.”

 Η κλήρωση της εβδομάδας που πέρασε ανέδειξε ένα ακόμα Τζακ ποτ, καθώς τα «νούμερα» που βγήκανε δεν τα έπιασε κανείς ή δεν «πιάσανε» κανέναν.

Έτσι μας κλήρωσε ανάρτηση στο Twitter από τον δημοσιογράφο, οικονομολόγο και ευρωβουλευτή της ΝουΔου κ. Γιώργο Κύρτσο, με τις γνωστές και διαχρονικά σταθερές πολιτικές αρχές αλλά  και την απαράμιλλη «ευθυκρισία» του, που ανέφερε:

“Κομμένες στα δύο οι Βρυξέλλες λόγω συνόδου του ΝΑΤΟ. Δεν μπορώ να πάω στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με αυτοκίνητο ή περπατώντας. Ότι θα περίμενα υποχρεωτικά να περάσουν ο Τράμπ με τις απαράδεκτες απόψεις για την Ε.Ε. και ο Ζάεφ με τον «μακεδονικό» στρατό είναι κάτι που με ενοχλεί”.

Ποιος να φανταστεί ότι η μπίλια (της ενόχλησης, ου μην αλλά και αγανάκτησης, του Γιώργου) εκτός από τους «γυφτοσκοπιανούς» που μαγάρισαν το Ευρωκοινοβούλιο, θα καθόταν και στον Τράμπ, που ελέω ΝΑΤΟ, τους προμοτάρει;

Έλα μου ντε!

Μετά μας έπεσε το «νούμερο» της επίσκεψης της Ντόρας για την «επανενθρόνιση του Σουλτάνου» Ερντογάν, στην Τουρκία.  Μόνη αυτή (άραγε με ποια ιδιότητα;) χωρίς καμία επίσημη συμμετοχή από μέρους της Ελλάδας, χωρίς καν να έχει ενημερώσει την κυβέρνηση και απ’ ότι φαίνεται (λόγω της αμηχανίας στην ΝουΔου) ούτε τον αδελφό της, εκπροσώπησε ποιόν αλήθεια εκτός από την αφεντιά της;

Και με ποια δικαιολογία πήγε παρακαλώ; Για να κρατήσει, λέει, ζωντανούς δίαυλους επικοινωνίας και να βοηθήσει στην απελευθέρωση των δύο Ελλήνων αξιωματικών.

Αυτή που φώναζε ότι η επίσημη επίσκεψη Ερντογάν ήταν επιζήμια, ήταν απροετοίμαστη και έδωσε βήμα στον Σουλτάνο να πει τα δικά του, σήμερα θέλει να μας πείσει ότι είναι εθνικά επωφελής στάση η συμμετοχή στην αυτοκρατορική φιέστα του -κατ’ εξακολούθηση- παραβάτη του διεθνούς δικαίου, και ότι ανάμεσα στις υποκλίσεις και στις χαιρετούρες θα «έδραττε της ευκαιρίας» να πει δυο ξηγημένες κουβέντες για την παράνομη κράτηση των παιδιών.

Όχι πες μου, αυτό το προβλέπεις;

Ένα άλλο «νούμερο» που μας έκατσε (από αυτά που δεν ανεβάζει πια ούτε το τσίρκο «Μεντράνο») ήταν η μη αναμενόμενη δήλωση μιας καθ’ όλα αναμενόμενης προσχώρησης. Της προσχώρησης στην ΝουΔου του νυν ανέξαρτητου και εκλεγμένου βουλευτή με την «Ένωση Κεντρώων» Γιώργου Κατσιαντώνη.

Στη δήλωσή προσχώρησής του στη ΝουΔου μεταξύ άλλων αναφέρει για τη συμφωνία των Πρεσπών: “Θέλω να είμαι ξεκάθαρος. Θεωρώ εθνικά επιζήμια την συμφωνία που υπεγράφη και θα ήμουν ο τελευταίος σε αυτή τη Βουλή που θα την υπερψήφιζε”.

Όμως ο ίδιος άνθρωπος στις 18 Ιανουαρίου δήλωνε: “Μια σύνθετη ονομασία μπορεί να λύσει πολλά προβλήματα. Ο Κοτζιάς θα φέρει στη Βουλή μια ολοκληρωμένη πρόταση που θα καλύπτει όλο το πολιτικό σύστημα”.

Μάλιστα ασκούσε κριτική στον Άδωνη Γεωργιάδη λέγοντας “άκουγα τον κ. Γεωργιάδη να λέει ότι θέλει να φέρει λύση ο Πρωθυπουργός για να καταστρέψει τη Ν.Δ.” προσθέτοντας ότι “με τη σημερινή ονομασία αποκαλούμε τα Σκόπια, Μακεδονία”.

Μήπως είναι αυτό αναμενόμενο;

Όμως το νου μας, μην την πάθουμε από δαύτους σαν την «αθώα» κορασίδα:

“Μου είπε πως ήταν τεχνητή αναπνοή, και τώρα περιμένω το παιδί του.”

Κεραυνός  εν  (αν)Αι(ρυ)θρία     

του  Θύμιου  Γεωργόπουλου  

Τετραγωνίζοντας τους «κύκλους»

Η τεχνική της προσμέτρησης πολιτικών αντιδράσεων, χωρίς της ανάληψη του πολιτικού κόστους, είναι τόσο παλιά, όσο και η μέθοδος που επινόησε ο Μεγαλέξανδρος για την επίλυση του «γόρδιου δεσμού».

Η τεχνική αυτή οφείλει την επιτυχία της στο γεγονός ότι ενώ υπάρχουν πολιτικές επιλογές σε πλείστα όσα μείζονα ζητήματα, δεν υπάρχουν ταυτόχρονα οι πολιτικές ευθύνες αυτών των επιλογών, γιατί τις χρεώνονται κάποιοι ανώνυμοι «κύκλοι». 

Συχνά - πυκνά λοιπόν ακούμε διάφορες «ομορφιές» σαν τις ακόλουθες: “Όπως μας είπαν γνωστοί πολιτικοί κύκλοι από το πρωθυπουργικό περιβάλλον”, ή “όπως μάθαμε από στενούς κύκλους του προέδρου της αξιωματικής αντιπολίτευσης ” ή “όπως διέρρευσε από κύκλους του προέδρου της παραδοσιακής ακροδεξιοκεντροαριστεράς…. ” και ακολουθεί η είδηση-«λαγός» που «ψαρεύει σε θολά νερά».

Η μοναδική φορά στην πολιτική ιστορία που ακούμε τα «ακατανόμαστα» από τον «ακατανόμαστο», και τα «ακατανόμαστα» από τους «ακατανόμαστους» του «ακατανόμαστου», χωρίς να υπάρχει η παραμικρή χρέωση σε «γνωστούς» (ή «άγνωστους κύκλους») είναι επί προεδρίας του «ακατανόμαστου»!

Μπορεί να έλεγε ο Πλάτωνας ότι “ο Θεός αεί γεωμετρεί”, αλλά εσύ Κούλη μου πρώτον δεν είσαι Θεός, και δεύτερον άμα δεν γνωρίζεις την χρήση «των κύκλων» τι σκατά γεωμέτρης είσαι;

Έτσι, μάθαμε (από τον ΣΚΑΪ–ΧΑΜΠΕΡ) ότι ο «γατόπαρδος» Κούλης (χωρίς την χρήση «κύκλων») directly, χωρίς «φόβο και πάθος», χωρίς περιστροφές, εγκάλεσε τον Μοσκοβισί εντός του Ελληνικού κοινοβουλίου, ρωτώντας:

“'Είναι επιτρεπτό να MHN περικοπούν οι συντάξεις;'' και "ο κ. Μητσοτάκης συνέστησε στον κ. Μοσκοβισί να είναι πιο προσεκτικός στις δημόσιες τοποθετήσεις του, σεβόμενος τις θυσίες που έχουν υποστεί οι Έλληνες”  για να απαντήσει ο Πιέρ λίγες ημέρες μετά:

“Οι Έλληνες πολιτικοί, βάσει αυτών που άκουσα χθες στην Αθήνα, πρέπει να είναι πολύ προσεκτικοί με αυτά που λένε και κυρίως να μην κρύβουν την αλήθεια. Η «ενισχυμένη εποπτεία» δεν αποτελεί 4ο πρόγραμμα. Όσοι μιλούν για 4ο πρόγραμμα λένε ψέματα”.

Τι είπατε, ευθέως και χωρίς «κύκλους»;

Έτσι, μάθαμε (από τον ΣΚΑΪ–ΧΑΜΠΕΡ) ότι ο «γατόπαρδος» Κούλης (χωρίς την χρήση «κύκλων»), στις συναντήσεις που είχε σε Βρυξέλλες και Βερολίνο με τη Γερμανίδα καγκελάριο και τον υπουργό Οικονομικών ζήτησε την απαρέγκλιτη εφαρμογή των μέτρων για τη μείωση των συντάξεων και του  αφορολόγητου.

Σύμφωνα με το Βερολίνο, στην κατ' ιδίαν συνάντηση με τον Όλαφ Σολτς, ο Κούλης τον προέτρεψε να μη διανοηθεί να «χαριστεί» στην Ελληνική κυβέρνηση ή να κάνει τα «στραβά μάτια» για τη μη υλοποίηση των περικοπών (των συντάξεων και του αφορολογήτου).

Φέρεται δε να τον προειδοποίησε να μην «υποκύψει», διότι θα τον εκθέσει τόσο στην ομογάλακτή του καγκελάριο Μέρκελ αλλά και δημόσια...

Βέβαια τo "καλό κουράγιο Έλληνες" (του Επίτροπου Όλι Ρεν) δεν ενόχλησε τον Κούλη (και τους «κύκλους» του), όμως το "μπράβο Έλληνες" του Μοσκοβισί τον έκανε έξαλλο!

Τι είπατε, ευθέως και χωρίς «κύκλους»;

Έτσι, μάθαμε (όχι από τον ΣΚΑΪ–ΧΑΜΠΕΡ), αλλά από τον Ευρωβουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ  Κούλογλου, ότι  οι ευρωβουλευτές του «γατόπαρδου» Κούλη (χωρίς την χρήση «κύκλων»), στην ψηφοφορία στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο για τα δικαιώματα και τα ωράρια των επαγγελματιών οδηγών, ψήφισαν μαζί με την Χρυσή Αυγή, μεταξύ άλλων υπέρ της κατάργησης του οκταώρου εργασίας ημερησίως και του εβδομαδιαίου 48ώρου.

Τι είπατε, ευθέως και χωρίς «κύκλους»;

Έτσι μάθαμε (όχι από τον ΣΚΑΪ–ΧΑΜΠΕΡ), αλλά από τον Πολωνό γνωμικογράφο Stanislaw Jerzy Lec:

“Δεν συμφωνώ με τα μαθηματικά. Το άθροισμα πολλών μηδενικών είναι ένας επικίνδυνος αριθμός.”

Κεραυνός  εν  (αν)Αι(ρυ)θρία     

του  Θύμιου  Γεωργόπουλου  

Το Χάρβαρντ της οδού Πειραιώς

Πόσο χαμηλά μπορεί να πέσει ένας «άριστος» για να γίνει πρωθυπουργός; Και να το κατόρθωνε, κομμάτια να γίνει. Αμ δε! Απ’ ότι φαίνεται ούτε με κιάλι δεν βλέπει το Μαξίμου ως ένοικος, γιατί ως επισκέπτης –αφού ακόμα  είναι αρχηγός κόμματος- θα το επισκέπτεται όταν τον καλούνε και εφόσον αντέχει να βλέπει τον Τσίπρα οικοδεσπότη.

Τι στην Μάνδρα πήγε (και λασπώθηκε) μετά τις φονικές πλημμύρες, τι με αγρότες συνομίλησε (σε μπάλες από σανό) μέσα σ’ ένα οργωμένο χωράφι, τι την αγορά της Θεσσαλονίκης περιδιάβηκε και συνομίλησε με κούκλες βιτρίνας, μέχρι και τα κεντρικά γραφεία του κόμματος μετέφερε χαμηλά στην οδό Πειραιώς, στο Μοσχάτο.

Oh mon Dieu! Άκου στην οδό Πειραιώς, στο Μοσχάτο!

Το χειρότερο όμως είναι ότι εξαναγκάζεται να απολογείται για τις offshore της συζύγου του, για τα panama papers, για τα «πόθεν έσχες», για το σπίτι του Βολταίρου στο Παρίσι, για τα θαλασσοδάνεια και τις χρηματοδοτήσεις (μαζί με το «Θέμα» του Θέμου), για τις μακροχρόνιες σχέσεις του με τον Χριστοφοράκο, για τους «μυστικούς δείπνους» με τον (Mr Novartis) Φρουζή που βοήθησε (τα μάλα) ώστε να αναρριχηθεί στην ηγεσία της ΝουΔου, γιατί άραγε;

Το ακόμα χειρότερο είναι όταν βλέπει τους Ευρωπαίους (και Αμερικανούς) «συγγενείς»  του να επαινούν τον Τσίπρα “που κράτησε την Ελλάδα όρθια και την οδηγεί με ασφάλεια στην κανονικότητα” και του κάνουν  όλα τα χατίρια.

Και να οι θετικές αξιολογήσεις, και να η ρύθμιση του χρέους, και να η επιμήκυνση της αποπληρωμής, και να η πιστοληπτική γραμμή στήριξης, και να σύσσωμη και διθυραμβική η υποδοχή  της λύσης για το «Μακεδονικό».

Αφού τουμπάρισε και την Μέρκελ, πάει χάλασε ο κόσμος!

“Αλλά έτσι είναι. Άτιμη κοινωνία που άλλους τους ανεβάζεις και άλλους τους κατεβάζεις στα τάρταρα”. 

Όμως το άδικο δεν αντέχεται. Γιατί αυτός έμεινε «τοις κείνων (σε αυτούς δηλαδή) ρήμασι πειθόμενος», ενώ οι αχάριστοι, τι κάνουν;

«Αλλού τρώνε, αλλού πίνουν κι αλλού πάνε και το δίνουν».

Το χείριστο όμως όλων είναι άλλο. Εκεί που ο «άριστος» προσπαθεί –εδώ και πολλούς μήνες- να αποδείξει ότι έχει γίνει «πολιτική αντιμετάθεση» ανάμεσα σ’ αυτόν και στον Αλέξη, και σχεδόν το έχει καταφέρει, τσουπ οι δικοί του (από τας Ευρώπας) του κλέβουν την μπουκιά από το στόμα.

Και εκεί που παλεύει να πείσει ο Κούλης ότι  ο αντιστασιακός είναι αυτός (από 6 μηνών) και ο άλλος απλώς μπαχαλάκιας, ο άλλος αυξάνει την φορολογία ενώ αυτός θα την μειώσει (στις επιχειρήσεις φυσικά), ο άλλος θα κόψει τις συντάξεις ενώ αυτός ότι έκοψε (12 φορές) έκοψε, ο άλλος ξεπουλάει την Μακεδονία ενώ αυτός που δημιούργησε το πρόβλημα δεν το αγγίζει, έρχονται (οι δικοί του) και τι κάνουν;

Συμφωνούν να μην περικοπούν οι συντάξεις από 1/1/2019, να μειωθεί το ΦΠΑ σε 5 νησιά υποδοχής προσφύγων, να επανέλθουν οι συλλογικές διαπραγματεύσεις, και –άκουσον άκουσον- να δοθεί 13^η σύνταξη.

Με τι μωρέ; Με τα λεφτά των Γερμανών;

Με κάτι τέτοια, συχνά πυκνά, ακούμε ότι κάποιος σε κάποια πολιτεία των ΗΠΑ, καταλαμβάνεται από αμόκ,  μπουκάρει σ’ ένα δημόσιο χώρο και πυροβολεί αδιακρίτως (ακόμα και τον Μίχαλο) σκορπώντας τον θάνατο.

Γι’ αυτό και ο ταχυδακτυλουργός Robert Orben έλεγε:

“Μερικές φορές νομίζω ότι όλος ο κόσμος είναι εναντίον μου, αλλά βαθιά μέσα μου ξέρω ότι αυτό δεν είναι αλήθεια. Κάποιες από τις μικρές χώρες είναι ουδέτερες.”