Κεραυνός  εν  (αν)Αι(ρυ)θρία

του  Θύμιου  Γεωργόπουλου

Ο (γελοιο)δαίμων του τυπογραφείου

Ο Τριβουλέτος (γελωτοποιός) είχε δύο μεγάλες αρετές, αφενός οξύ χιούμορ και αφετέρου το αιχμηρό του χιούμορ σημάδευε κυρίως τον βασιλιά (το πρόσωπο της κοσμικής εξουσίας) που υπηρετούσε, καθιστώντας έτσι αβέβαιη ακόμα και την παραμονή της κεφαλής του στους ώμους αφού δεν είχε καμία εύληπτη δικαιολογία για την συμπεριφορά του αυτή.

Ένας (ανώνυμος) δυτικός καλόγερος είχε μία μεγάλη αρετή, το θάρρος να εκτυπώσει (περί το 1500) μια πραγματεία εναντίον του Πάπα (το πρόσωπο της θρησκευτικής εξουσίας) που υπηρετούσε. Είχε όμως και μία καλή δικαιολογία για την κριτική που άσκησε στον Παπισμό αφού η έκδοση έβριθε τυπογραφικών λαθών τα οποία ο καλόγερος  απέδωσε στον Σατανά, από όπου και προέκυψε η γνωστή φράση «ο Δαίμων του τυπογραφείου».

Το πολυάριθμο, ελεγχόμενο, και επιδοτούμενο μιντιακό και δημοσιογραφικό προσωπικό του συστήματος Μητσοτάκη (το πρόσωπο της οικογενειακής εξουσίας) που υπηρετεί, δεν διαθέτει καμία επαγγελματική αρετή, αφού ουδέποτε διανοήθηκε να ελέγξει τον πρωθυπουργό και το περιβάλλον του και ούτε χρειάζεται καμία δικαιολογία για κάτι που αυτονόητα έπρεπε να κάνει και δεν έκανε.

Όταν η δημοσιογραφία δεν ζει και δεν εκφράζει τις κοινωνικές σαβάνες αλλά περιδιαβαίνει τους κήπους της εξουσίας τότε γίνεται δενδρόβια και, στην προσπάθεια της να δρέψει καρπούς, ανεβαίνοντας στα κλαριά σαν την μαϊμού φαίνεται ο κώλος της.

Καθημερινά είναι τα φαινόμενα της δημόσιας και ολοσχερούς απέκδυσης (του ρόλου τους) των λιβανιστών της κυβερνητικής  προπαγάνδας που (άλλοτε μειλίχια όταν πρέπει κι άλλοτε αποφασιστικά όταν επιβάλλεται) την διαπράττουν ή έστω την εκφωνούν.

Οσάκις όμως έχουν την ατυχία να ακουστεί στην εκπομπή «τους» κάποια αντίθετη άποψη, κάποιος αποδομητικός λόγος ή ένα ισχυρό επιχείρημα που τους χαλάει το προπαγανδιστικό αφήγημα με το οποίο βιοπορίζονται, γίνονται έξαλλοι. Διακόπτουν τον ομιλητή να μην ακουστεί η θέση του, ειρωνεύονται τον καλεσμένο που τόλμησε να διαφωνήσει, κάνουν αγενή επίθεση και αν χρειαστεί…. ρίχνουν διαφημίσεις.

Όχι, ουδεμία καταγγελία υπήρξε ποτέ ότι δημοσιογράφος  απείλησε ευθέως καλεσμένο του, το έργο αυτό -όπως δημόσια καταγγέλθηκε, έστω για μία φορά- ανέλαβε ο βουλευτής (της Ν.Δ) Κ. Καραγκούνης όταν απευθυνόμενος στην βουλευτή (του ΣΥΡΙΖΑ) Δ. Αυγέρη εκστόμισε την φράση “θα δεις τι θα πάθεις για αυτά που λες” μετά το τέλος της εκπομπής στην ΕΡΤ.

Από την άλλη μην διατηρείται αυταπάτες ότι η έντυπη δημοσιογραφία (του συστημικού payroll) διαφέρει ουσιωδώς από τους πραιτοριανούς της τηλεόρασης και των μικροφώνων. Κάποιοι μάλιστα δρέπουν «δάφνες αριστείας» στο επάγγελμα (καμιά δουλειά –λέμε τώρα- δεν είναι ντροπή).

Αίφνης ο Γ. Παπαχρήστος της εφημερίδας «ΤΑ ΝΕΑ», σε περίοπτη θέση στην πρώτη σελίδα το Σάββατο 25/7 ρώταγε: “Πού βρισκόταν ο κ. Τσίπρας το τετραήμερο 17-22 Ιουλίου;” για να μας διαφωτίσει (εντός) ότι βρέθηκε σε τετραήμερη κρουαζιέρα στο Ιόνιο με πολυτελέστατο σκάφος ("κτήνος" 145 ποδών με σημαία Κύπρου).

Παρά την ξεκάθαρη απάντηση του ΣΥΡΙΖΑ ότι ο πρώην πρωθυπουργός μετά την περιοδεία του σε  Ζάκυνθο και Κεφαλονιά επέστρεψε στην Αθήνα και πέρασε το Σαββατοκύριακο με την οικογένεια του, ο Παπαχρήστος επανήλθε και -αντί συγγνώμης- ανάμεσα σε διάφορα «άρατα κούρατα» αναφέρθηκε σε κρουαζιέρα του Τσίπρα που πραγματοποιήθηκε μετά το….. Μάτι!!!

Επειγόντως κάποιος να ενημερώσει τον κ. Παπαχρήστου ότι ο πρωθυπουργός (που δεν είναι ο Τσίπρας) κάνει διακοπές σε βίλες επιχειρηματιών φίλων του, μετακινούμενος με στρατιωτικό ελικόπτερο (και ενώ οι ένοπλες δυνάμεις είναι σε αυξημένη ετοιμότητα).

Εκτός και αν ισχύει η αρχαία παροιμία:

“Βήξ αντί πορδής”.   

Κεραυνός  εν  (αν)Αι(ρυ)θρία

του  Θύμιου  Γεωργόπουλου

Που πας ρε Καραμήτρο;

 Αφελή ερωτήματα αφελών Αριστερών (της κυβερνώσας βεβαίως – βεβαίως):

Eμείς δεν βγάλαμε την χώρα από τα μνημόνια;

Εμείς δεν επαναφέραμε την οικονομία σε τροχιά ανάπτυξης;

Εμείς δεν βγήκαμε στις χρηματαγορές και διασφαλίσαμε το χαμηλότερο επιτόκιο της ευρωζώνης, ενώ το ενδιαφέρον για τα Ελληνικά ομόλογα υπερκάλυπτε έως και 5 φορές την έκδοση τους;

Εμείς δεν παραδώσαμε –για πρώτη φορά στην Ελληνική ιστορία- αντί για «καμένη γη» το μαξιλάρι των 37 δις;

Εμείς δεν πετύχαμε την απομείωση των πρωτογενών πλεονασμάτων από 1/1/2021;

Εμείς δεν είμαστε που στον τουρισμό πετύχαμε ετήσιο ρεκόρ επισκεπτών, εν μέσω μνημονίων;

Εμείς δεν ξεκολλήσαμε τα δημόσια έργα και σε χρόνο ρεκόρ δημιουργήθηκαν σύγχρονοι αυτοκινητόδρομοι (και όχι μόνο) χωρίς μεσάζοντες και μίζες και με τεράστιες εκπτώσεις επί των συμβάσεων;

Εμείς δεν αναγκάσαμε όλους τους Ευρωπαίους ηγέτες (και το ΔΝΤ) να ζητήσουν συγγνώμη που μας αποκαλούσαν τεμπέληδες, να αναγνωρίζουν ότι τα μνημόνια έσωσαν τις τράπεζες τους, να ομολογούν ότι τα μέτρα λιτότητας ήταν τιμωρητικά και ο πολλαπλασιαστής λάθος;

Επίσης:

Εμείς δεν μειώσαμε την ανεργία κατά 10 μονάδες επαναφέροντας την ανεργία στα προ κρίσης επίπεδα;

Εμείς δεν αυξήσαμε τον κατώτατο μισθό και καταργήσαμε την ντροπή του υποκατώτατου για τους νέους;

Εμείς δεν δώσαμε κοινωνικό μέρισμα στους αδύναμους ανάλογα με το εισόδημα τους;

Εμείς δεν συνδέσαμε τις ασφαλιστικές εισφορές με το εισόδημα;

Εμείς δεν κατορθώσαμε να μην περικοπούν οι συντάξεις, παρά την μνημονιακή υποχρέωση;

Εμείς δεν θεσπίσαμε την ετήσια καταβολή της 13^ης σύνταξης;

Ακόμα:

Εμείς δεν ανορθώσαμε το δημόσιο σύστημα υγείας και παραδώσαμε πλεονασματικούς απολογισμούς, καταργώντας και το 5ευρω;

Εμείς δεν καλύψαμε 2,5 εκατομμύρια ανασφάλιστους στο ΕΣΥ;

Εμείς δεν καλύψαμε όλα τα κενά στην δευτεροβάθμια εκπαίδευση σε όλη την χώρα, διορίζοντας στην ώρα τους καθηγητές;

Εμείς δεν δίναμε τα σχολικά βιβλία (και όχι φωτοτυπίες) σε όλους τους μαθητές την πρώτη ημέρα που άνοιγαν τα σχολεία;

Εμείς δεν καθιερώσαμε τα σχολικά γεύματα και την δωρεάν μεταφορά των απόρων από τα ΜΜΜ;

Εμείς δεν βάλαμε τάξη στο τηλεοπτικό τοπίο και πλήρωσαν οι καναλάρχες, για πρώτη φορά, 21 εκατομμύρια το έτος;

Επιπρόσθετα:

Εμείς δεν δημιουργήσαμε συμμαχίες στην Νότια Ευρώπη, στα Βαλκάνια, στην εγγύς  μέση Ανατολή;

Εμείς δεν ενισχύσαμε την άμυνα της χώρας;

Εμείς δεν περιορίσαμε την τουρκική επιθετικότητα αναγκάζοντας τον Ερντογάν να αναγνωρίσει την «Συνθήκη της Λωζάνης»;

Εμείς δεν λύσαμε το επί δεκαετίες πρόβλημα με την        Βόρεια Μακεδονία;

“Που πας ρε Καραμήτρο;”

Με αυτή την προίκα πίστεψες ότι θα κερδίσεις εκλογές;

Άκου να μαθαίνεις:

Αυτοί δεν ξεκοκαλίζουν τα 37 δις με αυτούς που αποτελούν τον «εθνικό κορμό» και όχι την πλέμπα που εκπροσωπείς εσύ;

Αυτοί δεν έχουν όλα τα κανάλια με το μέρος τους;

Αυτοί δεν περιέκοψαν όλα τα μέτρα κοινωνικής στήριξης που έλαβες, αλλά ο Αυτιάς μοιράζει αυξήσεις συντάξεων κάθε Σαββατοκύριακο;

Αυτοί δεν κέρδισαν εκλογές με το Μακεδονικό, το Μάτι και τους πρόσφυγες, αλλά αναγνώρισαν (μετά τις εκλογές) την «Συμφωνία των Πρεσπών», την Κλιματική αλλαγή και το Προσφυγικό ως διεθνές πρόβλημα;

Αυτοί δεν ξαναθυμούνται το Μάτι, τον Καλογρίτσα και τον Μυωνή κάθε φορά που υποχωρούν στον Ερντογάν, στην Μέρκελ, στον Τραμπ και φέρνουν νέα μνημόνια;

Αυτοί δεν μετέτρεψαν το σκάνδαλο σε σκευωρία, την Τουλουπάκη σε υπόδικη και την Ράικου σε Εισαγγελέα εφετών;

Αυτοί δεν υλοποιούν την ρήση του Αλμπέρ Καμύ “η ευημερία των λαών υπήρξε ανέκαθεν το άλλοθι των τυράννων”;

Κεραυνός  εν  (αν)Αι(ρυ)θρία

 του  Θύμιου  Γεωργόπουλου

Ο Παππάς και οι σιγανοπαπαδιές

Κάθε φορά που στην Δεξιά πολυκατοικία επικρατεί το γαλάζιο σύστριγκλο, οι διαχειριστές της απαιτούν από κάποιον του ΣΥΡΙΖΑ να κάνει δημόσιο χαρακίρι. Αν μάλιστα δεν έχει το «σθένος και το φιλότιμο» να το πράξει ο ίδιος, τότε καλείται ο Τσίπρας να το διαπράξει, δηλαδή τον αποκεφαλισμό του εκάστοτε στοχοποιημένου «ασθενούς και αφιλότιμου».

Σε κάποιες περιπτώσεις αφού πρώτα εξαπατούν στην συνέχεια απαιτούν από τον ίδιο τον Τσίπρα να αναλάβει αυτόν τον ρόλο –όχι του δήμιου- αλλά του αυτόχειρα. Αυτό θα ήταν φυσικά και ότι το καλύτερο για τους διαχειριστές και υπεξαιρετές των κοινοχρήστων, δηλαδή ένα ομαδικό χαρακίρι των «ζαίων» (κάτι αντίστοιχο με τις ομαδικές αυτοκτονίες ακραίων παραθρησκευτικών αιρέσεων στις ΗΠΑ) στην συσκευασία του ενός.

Η στοχοποίηση και η «δολοφονία χαρακτήρων»  απαιτεί την κάθε φορά ακριβή εκτέλεση κάποιου δύσκολου προγράμματος «συγχρονισμένης κολύμβησης» στα λήμματα των καναλιών, προκειμένου να υπηρετηθούν (δια του αποπροσανατολισμού από τα μεγάλα και ζέοντα σκάνδαλα) οι «αξίες» τους που επιγράφονται “όλοι το ίδιο είμαστε” και  “άνθρακας το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς”.

Πλούσιο το παλμαρέ των προβοκατόρικων «αποκαλύψεων» τους, βγαλμένων απευθείας από τα αρχεία του δικτάτορα Παπαδόπουλου όταν δίδασκε μεθόδους αποφυγής του «κομμουνιστικού κινδύνου», όπως η τοποθέτηση ζάχαρης στα ρεζερβουάρ των «Τζέιμς» στον Έβρο.

Έτσι βγήκε το «σκάνδαλο» της Τεχνικής εταιρείας του Τσίπρα που συστήθηκε το 2007 (πριν αναλάβει πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ και είχε το θράσος να ζει από την δουλεία του) ενώ μεταβίβαζε το μερίδιο του το 2010.

Ήταν η περίοδος των αποκαλυπτηρίων της λίστας των Panama papers.

Έτσι βγήκε το «σκάνδαλο» Κατρούγκαλου, ότι η Δικηγορική του εταιρεία (άλλος που ζούσε από την δουλειά του) είχε αναλάβει 300 υποθέσεις απολυμένων του Δημοσίου με αμοιβή 12% και με την υπόσχεση επαναπρόσληψης τους όταν γίνει υπουργός (πως γνώριζε την υπουργοποίηση του το 2013;) που ωστόσο απεδείχθη ότι επρόκειτο για 20 υποθέσεις με αμοιβή μέχρι 500€ και μέχρι τον Μάιο του 2014, όταν και αποχώρησε από την εταιρεία.

Αλήθεια ποιοι απέλυσαν τους «πελάτες» του Κατρούγκαλου;

Έτσι βγήκε το «σκάνδαλο» Φλαμπουράρη και της εταιρείας του (άλλος αυτός που ζούσε από την δουλειά του) που έπαιρνε Δημόσια έργα, παρά το γεγονός ότι πώλησε το μερίδιο του τον Δεκέμβριο του 2014.

Αργότερα ανακάλυψαν ότι στο φονικό δυστύχημα της Αίγινας το ταχύπλοο οδηγούσε φίλος του Φλαμπουράρη!!!

Ήταν η περίοδος που είχε σκάσει το σκάνδαλο του ΚΕΕΛΠΝΟ.

 Έτσι βγήκε το «σκάνδαλο» ότι ο πατέρας του Α. Τσίπρα έβγαλε εκατομμύρια κάνοντας δουλειές με την χούντα. Δείξανε μάλιστα και φωτογραφία του με τον δικτάτορα, μόνο που σ’ αυτήν απεικονιζόταν ο χουντικός υφυπουργός Διομήδης Αγγελόπουλος, ενώ ο Παύλος Τσίπρας είχε φυλακιστεί για αντιστασιακή δράση.

Ήταν η περίοδος του σκανδάλου της Novartis.

Έτσι βγήκε πρόσφατα η version «Παππάς – Μιωνής» που με κοπτοραπτική μιας παράνομης καταγραφής της συνομιλίας τους «απέδειξε» ότι όταν έλεγε ο Παππάς “κάποιοι βγάζουνε πολλά λεφτά” εννοούσε τον Παπαγγελόπουλο και όχι τον Παπασταύρου.

Ακολούθησε το upgrade «Παππάς – Καλογρίτσας» που «απέδειξε» ότι -με παρέμβαση Παππά- ο Καλογρίτσας πήρε παράνομη χρηματοδότηση για να στήσει κανάλι (που δεν έστησε), ενώ το δάνειο το έλαβε από την Attica bank όταν αποχώρησε από το Documento.

Είναι η περίοδος με το σκάνδαλο της λίστας Πέτσα.

Στον πίνακα ανακοινώσεων της Δεξιάς πολυκατοικίας υπάρχει αναρτημένη οδηγία για τους ενοίκους:

“Αν δεν μπορείς να αφήσεις το σημάδι σου, άφησε τον λεκέ σου.”

Κεραυνός  εν  (αν)Αι(ρυ)θρία

του  Θύμιου  Γεωργόπουλου

Καρτ ποστάλ ή γελοιογραφία χωρίς λόγια;

Τα καρτ ποστάλ (Ταχυδρομικά δελτάρια) είτε με ζωγραφική απεικόνιση είτε με φωτογραφική αποτύπωση αποτελούσαν κάποτε τον καλύτερο διαφημιστικό κράχτη μιας χώρας, μιας περιοχής, ενός αρχαιολογικού χώρου, κάποιου μνημείου, ενός ξενοδοχείου ή ενός διάσημου προσώπου.

Το ρετούς δεν ήταν απλώς ένα βελτιωτικό μέσο που ωραιοποιούσε την πραγματικότητα, αλλά μία καλοστημένη παγίδα που εύκολα μετέτρεπε σε virtual reality την ασκήμια.

Αν μάλιστα έμπαινες στον κόπο (και στα έξοδα) να επισκεφτείς τον τόπο μάλλον θα διαπίστωνες ότι το μνημείο ήταν σκουπιδότοπος, η σουίτα ήταν αχυρώνας, η εξωτική παραλία ήταν υγρότοπος κατάληξης αποβλήτων και η πισίνα ήταν γεμάτη με συσσωρευμένα φύλλα και πτώματα εντόμων.

Τα sites, τα blogs και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης διακινώντας ιδέες, γεγονότα, φωτογραφίες, videos και live μεταδόσεις εξοβέλισαν δια παντός την ρομαντική και fake διάσταση αυτού του τύπου της επικοινωνίας.

Δια παντός; Μάλλον όχι, γιατί ο Κυριάκος έχει βαλθεί από την εποχή που ανέλαβε αρχηγός της ΝουΔου να ασκεί πολιτική με καρτ ποστάλ, με μη ομιλούσες εικόνες κίνησης (βωβός κινηματογράφος) ή με γελοιογραφίες χωρίς λόγια.

Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς;

Το καρτ ποστάλ που απεικόνιζε τον Κυριάκο όρθιο  στη μέση ενός χωραφιού να απευθύνεται στους αγρότες που σαν υπάκουοι μαθητές -καθισμένοι σε μπάλες από άχυρο- κρεμόντουσαν από τα χείλη του;

Ποτέ δεν μάθαμε τι τους έλεγε, αν τους έλεγε. Μετεκλογικά βεβαίως μάθαμε αυτά που το καρτ ποστάλ δεν έλεγε, επειδή όπως είπαμε οι φωτογραφίες δεν είναι πολιτικά προγράμματα, είναι διαφημιστικά δόκανα.

Μάθαμε ότι οι ασφαλιστικές εισφορές των αγροτών διπλασιάζονται και η κατώτερη από 114€ το μήνα αυξάνεται στα 220€, που σημαίνει ότι ένα ζευγάρι αγροτών θα καταβάλει 5.280€ ετησίως  αντί των 2.736€.

Είδαμε τα καρτ ποστάλ με το γυμνασμένο κορμί του Κυριάκου στην παραλία να επιδίδεται σε θαλάσσια σπορ, στο βουνό με στολή σκιέρ, στο Μέτσοβο με την παραδοσιακή γκλίτσα, στην εκκλησία με casual ντύσιμο να ανάβει ένα κερί, στην αγορά της Θεσσαλονίκης να χαιρετάει τις κούκλες της βιτρίνας, στο Μαξίμου να διαβάζει τον ξένο τύπο κρατώντας ένα φλιτζάνι καφέ, στο γραφείο σκυμμένος να διορθώνει τα χειρόγραφα του, στον δρόμο να τον αγκαλιάζει νεαρή μητέρα αναφωνώντας (εδώ η φωτογραφία επιγράφεται) “καλέ, τι γκόμενος είσαι εσύ;”

Ενώ τα καρτ ποστάλ δεν λένε απολύτως τίποτα –από την άποψη της πολιτικής ουσίας- ωστόσο σηματοδοτούν –από την άποψη της επικοινωνίας- πόσο είναι ισχυρός, πολυπράγμων, αποτελεσματικός, θελκτικός, αλλά και προσιτός.

Και ναι είναι μαγευτικά τα καρτ ποστάλ με φόντο το ηλιοβασίλεμα στην καλντέρα της Σαντορίνης, αλλά η καταβαράθρωση του τουρισμού χωρίς μέτρα στήριξης των εργαζομένων, χωρίς ενίσχυση της ρευστότητας των τουριστικών επιχειρήσεων, χωρίς αναβολή αποπληρωμής των δανείων και οφειλών στο δημόσιο, χωρίς προγράμματα στήριξης του κοινωνικού τουρισμού και της νεολαίας, δεν σώζεται με καρτ ποστάλ.

Όπως η μεγαλύτερη σύγχρονη επένδυση δεν ξεκινάει επειδή ένα καρτ ποστάλ δείχνει τον Κυριάκο με στολή εργοδηγού και τρεις μπουλντόζες να γκρεμίζουν ένα κτίριο. Γιατί θα γκρεμιστούν μόλις πέντε από τα 900 κτίρια, γιατί εκκρεμοδικούν τέσσερις αιτήσεις ακυρώσεως, γιατί δεν έχουν καταβληθεί τα 300 εκατομμύρια της προκαταβολής, γιατί δεν έχει βγει η άδεια του καζίνο, γιατί πληρώνει ακόμα το δημόσιο, γιατί ο επενδυτής δεν ήταν παρών στα «εγκαίνια» της επένδυσης του.

Γιατί έλεγε ο Βάλτερ Μπένγαμιν:

“Ο φωτογραφικός φακός αποκαλύπτει τις υποσυνείδητες οπτικές με τον ίδιο τρόπο που η ψυχανάλυση αποκαλύπτει τις υποσυνείδητες αιτίες.”

Κεραυνός  εν  (αν)Αι(ρυ)θρία

του  Θύμιου  Γεωργόπουλου 

Θεραπαινίδων και διαφθοράς γωνία.

Φαντάζομαι ότι και εσείς, όπως εγώ -παρά τον βομβαρδισμό  της συνεχούς, ενδελεχούς και πολύπλευρης ενημέρωσης που παρέχουν οι ορντινάντσες των “λαδεμπόρων” αφεντικών στα ΜΜΕ- να έχετε απολύτως μπερδευτεί χωρίς να βγάζετε άκρη με το τι στα τσακίδια είναι τέλος πάντων αυτή η Novartis.

Ακούς τον ένα και πιστεύεις ότι πρόκειται για φωτεινό μετεωρίτη που προήλθε από την έκρηξη κάποιου nova ή supernova, όπως το άστρο λαμπρό της Βηθλεέμ που οδηγούσε τους μάγους και συνεχίζει να φωτίζει το δρόμο κάποιων άλλων σύγχρονων «μάγων».

Ακούς τον άλλο και συνάγεις το συμπέρασμα ότι πρόκειται για τοπωνύμιο. Η περιφέρεια της ….Νοβαρτίας στο Ελβετικό καντονάτο που έχει πρωτεύουσα την Βασιλεία.

Ακούς έναν τρίτο που σε πείθει ότι πρόκειται για φιλανθρωπικό ίδρυμα (μη κερδοσκοπικού χαρακτήρα) με σκοπό την προαγωγή της δημόσιας υγείας. Το όνομα της μάλιστα προέρχεται από την λέξη Novara που στα Λατινικά “nova” σημαίνει καινούργιο και “ara” σημαίνει βωμός.

Όλοι ωστόσο  -είκοσι εννέα κατασκευαστές πλυντηρίων (μαύρου χρήματος)- συνιστούν “σκευωρία” γιατί τους λευκαίνει και απορρίπτουν κατηγορηματικά  το “σκάνδαλο” γιατί αποδεδειγμένα τους γαριάζει.

Επίσης όλοι συνηγορούν ότι -αυτή την φορά και όχι όπως στην περίπτωση του Άκη- δεν πρόκειται για έναν (κωδικοποιημένο έστω)…. αριθμό τηλεφώνου, αλλά για το παρασύνθημα των σκευωρών και παρακρατικών του ΣΥΡΙΖΑ.

Θρασύτατοι και αδίστακτοι σφουγγοκωλάριοι διεφθαρμένων,  εξαπατούν με σύστημα και κατά συρροή την κοινή γνώμη, πλήττουν ακόμα και τις θεμελιώδεις έννοιες της δημοκρατίας και τις βασικές αρχές του κράτους δικαίου, βιάζουν την κοινή λογική βάναυσα λες και απευθύνονται (από μικροφώνου και κάμερας) σε λοβοτομημένους ηλίθιους, ειρωνεύονται, απειλούν, καθυβρίζουν και μας φτύνουν κατάμουτρα την χολή τους.

Υπηρετούν δουλικά αυτούς που τους ταΐζουν ή -ακόμα χειρότερα- όσους τους εξασφαλίζουν μια «δουλίτσα», μετατρέποντας το αυτονόητο δικαίωμα τους σε παροχή που χρήζει ασπόνδυλης και τυφλής ανταπόδοσης.

Εκεί δημιουργείται το σημείο τομής, το σημείο ταύτισης των ελεγκτών της εξουσίας με τους ελεγχόμενους εξουσιαστές.

Θεραπαινίδων και διαφθοράς γωνία.

Τρανταχτό παράδειγμα προσπάθειας πρόκλησης ανήκεστου βλάβης (κάψιμο των εγκεφάλων μας) αποτελεί η διερμηνεία που κάνουν (σε διακαναλική ενορχήστρωση) του εγγράφου του εξωδικαστικού συμβιβασμού της Novartis με την Αμερικανική δικαιοσύνη.

Ο παγκόσμιος κολοσσός για να αποφύγει τα χειρότερα αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι:

Πρώτον, χρησιμοποίησε αθέμιτες πρακτικές σε τρεις χώρες (Ελλάδα, Ν. Κορέα, Βιετνάμ) και δεύτερον, για την χώρα μας αναφέρει ότι διέφθειρε «αξιωματούχους της κυβέρνησης» καταβάλλοντας τεράστιες μίζες προκειμένου να επηρεάζει τις αποφάσεις της.

Η  αποζημίωση που καταβλήθηκε από την Novartis ανέρχεται στα 345 εκατ. δολάρια, εκ των οποίων τα 310 εκατ. αφορούν αποκλειστικά την Ελλάδα (11 εκατ. πληθυσμός) και τα υπόλοιπα 35 εκατ. τις άλλες δύο χώρες (147 εκατ. πληθυσμός).

Οι «λαδοπόντικες» του μιντιακού συστήματος ξαφνικά λησμόνησαν την μετάφραση των λέξεων “official”, “government” και “foreign government” γιατί η απόδοση στα Ελληνικά «βλάπτει σοβαρά την υγεία»… των χορηγών τους!

Στο “επιχείρημα” ότι οι «άσπρες μπλούζες» ευθύνονται για την υπερυνταγογράφηση και εκεί αναφέρεται το έγγραφο, δεν απαντούν αν οι γιατροί είναι οι «αξιωματούχοι της κυβέρνησης»  και αν αυτοί καθορίζουν τι φάρμακα θα κυκλοφορήσουν και σε ποιες τιμές.

Στο “επιχείρημα” ότι η Novartis δεν έδωσε ονόματα πολιτικών, η απάντηση είναι ότι η Ελληνική δικαιοσύνη θα βρει τους «μιζαρισμένους» και δεν περιμένεις ο καβαλιέρος να κατονομάσει την ντάμα του στο «ταγκό της διαφθοράς».

Ανώφελο να απειλείτε, να κλαίτε, να ορκίζεστε.

“Πουτ@ν@ με τα κλάματα και κλέφτης με τους όρκους”.