Αντίγνωμος

Κεραυνός  εν  (αν)Αι(ρυ)θρία     

του  Θύμιου  Γεωργόπουλου  

Ο τελευταίος των μη ικανών

 Μέχρι τώρα γνωρίζαμε την θριαμβευτική αναγγελία «του τέλους της ιστορίας» από τον Αμερικανό πολιτικό επιστήμονα Francis Fukuyama, ως άμεση ιδεολογική συνέπεια της κατάρρευσης του «υπαρκτού σοσιαλισμού» με την πτώση του τείχους του Βερολίνου το 1989.

Μόλις τώρα γνωρίσαμε την θριαμβευτική αναγγελία «της αρχής της ιστορίας» από το «καλύτερο βιογραφικό της χώρας», τον «Άριστο» αρχηγό της ΝουΔου, τον «αυτοδημιούργητο» γιό του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και αδελφό της Ντόρας Μπακογιάννη, Κούλη τον Mεγαλοπρεπή, ως άμεση ιδεολογική συνέπεια της γέννησης του το 1968.

Εν ολίγοις, η διάρκεια της ιστορίας υπήρξε βραχύβιος καθώς διήρκεσε από την 4/3/1968 (ημέρα γέννησης του Κούλη) μέχρι την 9/11/1989 (ημέρα πτώσης του τείχους του Βερολίνου), ήτοι μόλις 21 χρόνια, 8 μήνες και 5 ημέρες.

Τι μαθαίνει κανείς, όταν μελετά την σκέψη του Κούλη ε;

Η ανεκδιήγητη δήλωση του αρχηγού (αναφορικά με την δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη): “Πείτε μου τώρα, το παιδί των 17 ετών που θα ψηφίσει για πρώτη φορά, που το ενδιαφέρει πώς θα είναι η Ελλάδα το 2030, τι το ενδιαφέρει τι έγινε το 1963;” και που αβαντάρεται από την άλλη, χυδαία,  δήλωση της (μπουκλίτσας) Σπυράκη: “πραγματικά λυπήθηκα γιατί η κυβέρνηση επιχειρεί να μεταφέρει διαχωριστικές γραμμές που η ίδια η κοινωνία έχει ξεπεράσει στο '63, ξέρετε ο κ. Μητσοτάκης γεννήθηκε το '68”, αποτελούν την επιτομή της σύγχρονης τραγωδίας που βιώνει ο τόπος.

Μια τραγωδία που εκφράζεται, εκτός των άλλων, με ακραία, φασίζουσα και δήθεν αστεΐστικη διάθεση, στο πέιπερ της ΝουΔου για την δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη: “Την ώρα που σε όλο τον κόσμο συζητούν για ηλεκτροκίνητα αυτοκίνητα, στον ΣΥΡΙΖΑ έχουν μείνει κολλημένοι στα τρίκυκλα”.

Κάποιοι θεώρησαν ότι αυτό που είπε ο Τσίπρας, από του βήματος της Βουλής, δηλαδή ότι υπάρχει “ένα συμπαγές, σκοτεινό και ακραίο τμήμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης με έκφραση στα κορυφαία όργανα της” ήταν ιδιαιτέρως σκληρό, επιθετικό και χοντρό, ως αναφορά. 

Αλήθεια, πιστεύετε ότι  ήταν;

Δεν είναι “συμπαγές, σκοτεινό και ακραίο τμήμα” αυτό που, όταν εκφράζεται για τον πρωθυπουργό, τον κατηγορεί για “αθλιότητα”,  “ακραία ρητορική”,  “διχαστικό λόγο”, “απουσία τσίπας”;

Δεν είναι “συμπαγές, σκοτεινό και ακραίο τμήμα” αυτό που απειλεί ότι θα “γδάρει”  τους πολιτικούς αντιπάλους του και χαρακτηρίζει τον πρωθυπουργό “αρχισυμμορίτη”;

Δεν είναι “συμπαγές, σκοτεινό και ακραίο τμήμα” αυτό που ισχυρίζεται ότι “τη χώρα κυβερνά μία σπείρα που οργανώνει σκευωρίες”;

Δεν είναι “συμπαγές, σκοτεινό και ακραίο τμήμα” αυτό που ισχυρίζεται ότι η κυβέρνηση  “ούτε μπορεί ούτε θέλει να αντιμετωπίσει τα φαινόμενα βίας που προκαλούν αντιεξουσιαστικές ομάδες ” και ότι “ο Τσίπρας προσφέρει πολιτική κάλυψη στους μπαχαλάκηδες ”;

Δεν είναι “συμπαγές, σκοτεινό και ακραίο τμήμα” αυτό που ισχυρίζεται ότι η κυβέρνηση “στήνει παρακράτος στη δημόσια διοίκηση και τη Δικαιοσύνη”, “προσπαθεί να ελέγξει το στράτευμα και καραδοκεί ο κίνδυνος της δικτατορίας”, “σχεδιάζει θεσμικές ή άλλου τύπου εκτροπές ”;

Δεν είναι “συμπαγές, σκοτεινό και ακραίο τμήμα” αυτό που παρουσιάζει τον Τσίπρα ως Κιμ, Τσαουσέσκου ή Στάλιν, που απειλεί με ειδικά δικαστήρια, εισαγγελείς και Κορυδαλλούς, που μιλάει για τις “ένοπλες συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ”;

Δεν είναι “συμπαγές, σκοτεινό και ακραίο τμήμα” αυτό που εξομοιώνει τις δολοφονίες του Γ. Λαμπράκη, του Ν. Τεμπονέρα, του Π. Φύσσα και την φασιστική επίθεση στον Γ. Μπουτάρη, με τον ακτιβισμό του «Ρουβίκωνα»;

Άλλωστε, όπως γράφτηκε σε τοίχο:

“Η λίθινη εποχή δεν τελείωσε επειδή τελείωσαν οι πέτρες”.

(Άσε που δεν τελείωσαν).