Αντίγνωμος

Κεραυνός  εν  (αν)Αι(ρυ)θρία

 του  Θύμιου  Γεωργόπουλου  

Έκοψαν τον άλυσο, πήραν και τον πάσσαλο

Η αντίδραση του πολιτικού προσωπικού (που δημιούργησε τις συνθήκες και εξέθρεψε φαινόμενα τύπου «Γιάννος Παπαντωνίου») από την προφυλάκιση του, εξελίχθηκε σε τρία στάδια:

Στάδιο πρώτο. Του μουδιάσματος και της αφωνίας.

Όπως δηλαδή με την Αυστραλιανή ήπειρο. Όλοι γνωρίζουν που ακριβώς πέφτει, αλλά κανείς δεν θέλει να πάει (και δεν πιστεύει ότι θα πάει), μέχρι που βρίσκεται –πριν να το συνειδητοποιήσει-  μέσα στο αεροπλάνο.

Στάδιο δεύτερο. Της έκπληξης και της καταδίκης.

“Τς, τς, τι λες βρε παιδί μου, γίνονται τέτοια πράγματα, δεν το πιστεύω!”, “Ήμαρτον Κύριε, τι άλλο θ’ ακούσουμε. Πάντως αν είναι αλήθεια, αναφανδόν, το καταδικάζουμε!”,

“Ευτυχώς που δεν πάθαμε και τίποτα, άλλωστε εμείς τον διαγράψαμε εγκαίρως.”

Στάδιο τρίτο. Της αντεπίθεσης και της καταγγελίας.

Πυροβολούν κατά ριπάς  όσους συνέβαλαν στην αποκάλυψη της διαφθοράς και αυτούς που απαίτησαν να  αφεθεί η δικαιοσύνη να επιτελέσει το έργο της. Συνάμα κατηγορούν ως ενόχους τους κατηγόρους των επίορκων, απειλώντας όπως ο Ν. Κούρκουλος (τον Δ. Μούτσιο στην ταινία «Οι Αδίστακτοι») όταν έλεγε: “Σε μένα πούλησες ψεύτικη μάνα ρε;”

Όμως, πέρα από κάθε πλάκα, όλοι όσοι πολεμούν σθεναρά κάθε έννοια κάθαρσης, αλλά κυρίως οι προερχόμενοι από το ΠΑΣΟΚ, ΕΛΙΑ, ΔΗΣΥ, ΚΙΝΑΛ ή όπως αλλιώς γουστάρουν να λέγονται, όχι μόνο «έκοψαν τον άλυσο, αλλά πήραν και τον πάσαλο».

Το αφήγημα τους είναι απλό αλλά άκρως επικίνδυνο γιατί κουβαλάει  -εν σπέρματι ή καθ’ ολοκληρίαν- φασίζουσα λογική, εδράζεται σε αφοριστικές παραδοχές, ξετυλίγεται σε επικίνδυνα μονοπάτια και απολήγει σε απειλές.

Θαυμάστε τον προβαλλόμενο συλλογισμό τους, δια των χειλέων της make up προέδρου:

“Η λεγόμενη κάθαρση και ο πόλεμος κατά της διαφθοράς είναι απολύτως προσχηματικές έννοιες, δεδομένου ότι αναζητούν  τρόπο διαφυγής από τα αδιέξοδα που οδήγησαν τον τόπο. Η κυβέρνηση μιλάει για το ηθικό πλεονέκτημα της Αριστεράς, ενώ είναι γνωστό ότι το έχουν προ πολλού απoλέσει γιατί είναι βαθειά υποκριτές και ακραία λαϊκιστές.”

Άρα, μας λέει η βλεφαρίδα-Φωφώκα: “Δεν καλύπτουμε την διαφθορά. Εσείς είστε υποκριτές και χρησιμοποιείται την διαφθορά για να λαϊκίζετε.”

Και ο Τσοχατζόπουλος, ο Παπαντωνίου, ο Τσουκάτος, ο Μαντέλης, ο Ανθόπουλος, τα μαύρα ταμεία του ΠΑΣΟΚ, τα 15 εκατομμύρια χωρίς παραστατικά (που «φύλαγε» ο ταμίας Ροβέρτος Σπυρόπουλος και βρήκαν οι ορκωτοί λογιστές), τα πάνω από 200 εκατ. δάνεια που δεν εξυπηρετούνται, το μέγα σκάνδαλο του χρηματιστηρίου, τα πειραγμένα στοιχεία και η δημιουργική λογιστική για την είσοδο στην ευρωζώνη (που μετέτρεψε το όνειρο σε εφιάλτη), η Λίστα Λαγκάρντ, η μπότα του ΔΝΤ στο λαιμό των Ελλήνων, το PSI και η κλοπή των ασφαλιστικών ταμείων, οι κουμπαριές, τα Εξοπλιστικά, τα Δημόσια έργα, το «πάρτι» στην Υγεία, η SIEMENS, η NOVARTIS, οι νταβατζήδες, οι καναλάρχες, το παραδικαστικό, το “δεν είναι τραπεζικοί λογαριασμοί, είναι αριθμοί τηλεφώνων” του Ευάγγελου Βενιζέλου, τι είναι;

Λαϊκισμός; Συκοφαντίες; Πολιτικές διώξεις; Το «Δόγμα Πολάκη»;

Τι λέτε ωρέ κλεφτόπουλα;

Επειδή η επίτομος εγκυκλοπαίδεια «Πάπυρος Λαρούς Μπριτάνικα» δεν θα επαρκούσε να αναφερθεί στα εγκληματικά σας σκάνδαλα,

Επειδή με μια προφυλάκιση σας έφτασε στο σκατό στην κάλτσα,

Επειδή κάποιοι παλιοί δικαστικοί φάκελοι ξεσκονίζονται και κάποιοι φρέσκοι επισπεύδονται, λέτε διάφορα «άλυτα» και άλλα «ακατάληπτα»:

Ο Γιάννος ήταν στο ΚΚΕ εσωτερικού.

Οι σύζυγοι φταίνε που κλέψανε.

Έκλεψε ο Γιάννος το 2003, δεν θα έχουμε τον Τσίπρα μέχρι το 2023.

Μου θυμίζετε τον συγγραφέα Καρλ Κράους:

“Η παρθενία είναι το ιδανικό αυτών που θέλουν να ξεπαρθενιάζουν.”