Αντίγνωμος

Κεραυνός  εν  (αν)Αι(ρυ)θρία

 του  Θύμιου  Γεωργόπουλου  

Οι μεταπροφήτες και οι ψευτοκασσάνδρες 

Για να μην πω από την Κυριακή νωρίς το βράδυ (όταν κλείδωσε η μεγάλη διαφορά υπέρ της ΝουΔου στην κάλπη των Ευρωεκλογών), αλλά κατά κύριο λόγο από την Δευτέρα το πρωί, ακούω και διαβάζω σωρεία βαθυστόχαστων και βαρύγδουπων αναλύσεων (από πολιτικοκοινωνικολογούντες πανάσχετους) που καταθέτουν –με λόγο αυθεντίας και με ύφος Καρδιναλίου- τις επεξηγηματικές «αλήθειες» τους, που προβάλλονται «πέραν πάσης αμφιβολίας», αφού άλλωστε (όπως ισχυρίζονται) τις είχαν έγκαιρα προαναγγείλει.

Πςςςςςςςς που αναφωνούσε (σε παρόμοιες περιπτώσεις και σε ένδειξη υπέρτατου θαυμασμού) ο θείος μου ο Παμεινώντας ή όπως έλεγε και ο Άγγλος πρωθυπουργός Βενιαμίν Ντισραέλι:

“Όταν θέλω να διαβάσω ένα βιβλίο, γράφω ένα”.

Ένας πρώτος (από μία μακρά ακολουθία αναλυτών) μας διαφώτισε λέγοντας μας ότι ήταν απολύτως αναμενόμενη εξέλιξη η «καταβαράθρωση» του ΣΥΡΙΖΑ, δεδομένου ότι μετεξελίχθηκε σε μνημονιακό κόμμα (υπέγραψε «το τρίτο, επαχθέστερο και αχρείαστο (sic) μνημόνιο») και είναι γνωστή η τύχη όλων όσων ψήφισαν μνημόνια. Άρα αποτελεί φυσιολογικό και αναμενόμενο επακόλουθο η καταδίκη του σαν τέτοιο.

Δύο πρόχειρες παρατηρήσεις, συνάμα και απορίες:

Πρώτον, τον Σεπτέμβρη του 2015 όταν και αναδείχτηκε ο ΣΥΡΙΖΑ πρώτο κόμμα -με ποσοστό 7,36% παραπάνω από την δεύτερη ΝουΔου- δεν είχε υπογράψει μνημόνιο; Δεν είχε συμπεριληφθεί στο club των μνημονιακών κομμάτων; Γιατί θυμήθηκαν τώρα να τον τιμωρήσουν;

Δεύτερον, η ΝουΔου, που πρώτευσε στις Ευρωεκλογές του 2019, δεν έχει υπογράψει μνημόνια; Όχι ένα, αλλά τρία. Γιατί τότε επιβραβεύτηκε σήμερα, και γιατί (για παράδειγμα) εξαϋλώθηκε ο σταθερά αντιμνημονιακός Λαφαζάνης;

Ένας άλλος (από μία μακρά ακολουθία αναλυτών) μας «άνοιξε τα μάτια» ενημερώνοντας μας (μετά από ενδελεχή «μελέτη» των εκλογικών δεδομένων, τα οποία επίσης, κατά δήλωση του, είχε προβλέψει) ότι ο ΣΥΡΙΖΑ έχει μετατοπιστεί προς τα Δεξιά, μετασχηματιζόμενος από Αριστερό κόμμα σε Σοσιαδημοκρατικό και ως εκ τούτου “όπερ έδει δείξαι” και ορίστε τα «χαΐρια» του.

Δύο (ακόμα) πρόχειρες παρατηρήσεις, συνάμα και απορίες:

Πρώτον, αφού ο ΣΥΡΙΖΑ το έστριψε προς την Σοσιαλδημοκρατία, γιατί ένα μέρος από τους ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ που είχαν προσέλθει στην κάλπη του  ΣΥΡΙΖΑ το 2015 (επειδή το ΠΑΣΟΚ συνεργάστηκε με την Δεξιά), τώρα (που ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε προς τις ιδεολογικές τους καταβολές) αυτοί έφυγαν ή απείχαν από τις Ευρωεκλογές δυσαρεστημένοι;

Δεύτερον, αυτοί που έφυγαν γιατί δεν άντεχαν να βλέπουν τον ΣΥΡΙΖΑ να συντηρητικοποιείται, γιατί δεν προσήλθαν σε κάποια άλλη, Αριστερή, κάλπη π.χ. του ΚΚΕ;

Ένας τρίτος ((από μία μακρά ακολουθία αναλυτών) μας φώτισε εξηγώντας μας ότι η παροχολογία του ΣΥΡΙΖΑ τελικά τον έβλαψε καθώς και τα μέτρα ήταν ανεπαρκή –δηλαδή ημίμετρα- π.χ. το απλό επίδομα ονομάστηκε 13^η σύνταξη και τα εργασιακά δικαιώματα ήταν θετικές μεν αλλά φοβικές δε και καθόλου γενναίες (στο ύψος των επανορθώσεων και αποκαταστάσεων) μεταβολές.

Δύο (τελευταίες) πρόχειρες παρατηρήσεις, συνάμα και απορίες:

Πρώτον, αφού η ΝουΔου αντιτάχθηκε εξ αρχής στις παροχές, όχι ως ανεπαρκείς για τους ωφελούμενους  αλλά δημοσιονομικά επικίνδυνες και ίσως - ίσως και καταστροφικές, χωρίς να δεσμευτεί ότι θα τις διατηρήσει ή (έστω κάποιες) θα τις επαυξήσει, γιατί είχε την εκλογική επιδοκιμασία των ψηφοφόρων;

Δεύτερον, αφού οι εξ Αριστερών του ΣΥΡΙΖΑ (ΚΚΕ, εξωκοινοβουλευτική Αριστερά) κατηγορούσαν την κυβέρνηση για ανεπαρκή μέτρα και ότι «δίνει ψίχουλα και μοιράζει καθρεφτάκια σε ιθαγενείς», γιατί πάτωσαν στις προτιμήσεις του εκλογικού σώματος;

Έτσι και ο Αμερικανός κωμικός Jay Leno συχνά έλεγε:

“Πώς γίνεται και ποτέ δεν βλέπεις τίτλους εφημερίδων όπως «Μέντιουμ κέρδισε στο Λόττο»;”