Αντίγνωμος

Κεραυνός  εν  (αν)Αι(ρυ)θρία     

 του  Θύμιου  Γεωργόπουλου  

Η  κουρά των  προβάτων

Το αγλάισμα της (πολιτικής;) σκέψης του Κούλη έχει απασχολήσει πολλούς επί πολύ και όχι άδικα.  Άλλωστε,  διάολε, είτε μας αρέσει είτε δεν μας αρέσει είναι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης. 

Προσωπικά -ως εκμυστήρευση το αναφέρω-  πολύ μου αρέσει, και που είναι ο Κούλης αρχηγός και που είναι η ΝουΔου αντιπολίτευση, έστω και αξιωματική.

Πρέπει όμως να ομολογήσω ότι δεν έχω διαβάσει πολιτικό κείμενο (όχι βέβαια από τα, κατ’ επάγγελμα, εξαπτέρυγα και λιβανιστήρια του αρχηγού) που να μην αναφέρεται σ’ αυτόν και τα πεπραγμένα του με σκωπτικό –εκτός των άλλων- τρόπο.

Το γεγονός αυτό βέβαια ουδόλως μειώνει την στιβαρότητα της ασκούμενης κριτικής απέναντι στον Κούλη, γιατί όπως έλεγε και ο Βρεττανός συγγραφέας Orwell: “Ο σκοπός ενός αστείου δεν είναι να μειώσει κάποιον, αλλά να του θυμίσει ότι είναι μειωμένος ”.

Εκείνο όμως που πραγματικά -σε μένα τουλάχιστον- αφαιρεί κάθε διάθεση έστω και για ελαφρύ (πλαγίου τόξου) μειδίαμα, είναι η παρακολούθηση των δηλώσεων και πολιτικών θέσεων της ελλάσονος (προοδευτικής λεγόμενης) αντιολίτευσης. Αν τους παρακολουθείς, και λαμβάνεις συχνές δόσεις,  κινδυνεύεις άμεσα από βαριά κατάθλιψη ή τοξικότητα στο αίμα.

Το τι λέει «ο στόμας» τους δεν περιγράφεται.

Η κυρία Φώφη, που μετράει το μπόι της με την σκιά της, κάθε μέρα ανακαλύπτει και μία καινούργια εθνική καταστροφή που επιφέρει η παραμονή του ΣΥΡΙΖΑ στην κυβέρνηση και του Τσίπρα – Μωάμεθ Β΄ (του πορθητή) που κατέλαβαν την βασιλεύουσα εξουσία τους.

Τελευταία, από την έκθεση «Πελοπόννησος EXPO 2017» δήλωσε ανερυθρίαστα: “Χρειάζεται μία αξιόπιστη κυβέρνηση, για να συμφωνήσουμε με τους εταίρους μας κυρίως για τα πρωτογενή πλεονάσματα. Για να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε εκατοντάδες χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας”.

Ποια είναι αλήθεια η αξιόπιστη κυβέρνηση; Αυτή του ΠΑΣΟΚ με τον Άκη, τον Τσουκάτο, τον Μαντέλη, με τα 160 εκ. δάνεια στο κόμμα (που ψάχνετε να του αλλάξετε ΑΦΜ για να διαγραφούν) ή η κυβέρνηση Σαμαρά (με την Φώφη υπουργό) με τον Μπαλτάκο και τον Παπασταύρου;

Ποια είναι τα πλεονάσματα που θέλετε να συμφωνήσετε με τους εταίρους μας; Τα υψηλότερα που υπογράφατε ή τα χαμηλότερα (που επιτυγχάνονται) τώρα;

Πόσο γελοίο ακούγεται ότι θα δημιουργήσουν εκατοντάδες χιλιάδες νέες θέσεις εργασίας, αυτοί που εκτόξευσαν την ανεργία στο 28%;

Ο Σταύρος (με το αποξηραμένο ποτάμι) ζητάει να ηγηθεί της επόμενης ημέρας στην Ευρώπη, καθώς πιστεύει ότι “ η Ευρώπη είναι σε αναζήτηση ενός νέου δρόμου και εμείς πρέπει να είμαστε παρόντες. Οι Έλληνες δεν πρέπει να είμαστε ουραγοί αλλά πρωταγωνιστές ”.

Φαντάζομαι ότι εννοεί τον πρωταγωνιστή Ραχόι και όχι τον ουραγό Τσίπρα.

Ο Λεβέντης ο κυρ Βασίλης (δεν εξηγείται αλλιώς) έχει πάθει (πολιτική ή εγκεφαλική) αγκύλωση: “Ζητάω οικουμενική για να έρθει η ανάπτυξη μέσω της προσέλκυσης επενδύσεων.” Και παρακάτω: “O περιοδεύων θίασος του κ. Τσίπρα δεν θα έχει τα αποτελέσματα που επιδιώκει. Ποιο 2018, εκλογές μέχρι το τέλος της χρονιάς ”. Ασχολίαστο.

Το δε copyright της Ελληνικής κομμουνιστικής Αριστεράς μας ενημέρωσε ότι  “ανάπτυξη σημαίνει, αυξήσεις μισθών, συντάξεων, κοινωνικών παροχών, κατάργηση του ΕΝΦΙΑ και των φορολογικών αντιλαϊκών μέτρων, δουλειά για όλους, κατάργηση των μνημονίων και όλων των αντεργατικών, αντιλαϊκών μέτρων που έφεραν αυτά τα μνημόνια. Αυτό προτείνει το ΚΚΕ, σε όφελος του λαού μας“.  Σώωωπα!  Σε ποια ζωή;

Αυτό που μ’ ενοχλεί περισσότερο δεν είναι που μας περνάνε για πρόβατα. Είναι γιατί δεν κάνουν ούτε για την κουρά των προβάτων.